28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΡΝΑ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Οχτώ χρόνια έχουν περάσει από τότε που έφυγε από κοντά μας ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλος. Ο λαοπρόβλητος αυτός ιεράρχης έχει καταγραφεί στην συνείδηση του χριστεπώνυμου πλήθους και όχι μόνο ως Εθνάρχης!

Το κενό που άφησε είναι δυσαναπλήρωτο και αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά. Η φράση «Πού ΄σαι Χριστόδουλε» ακούγεται συχνά στα χείλη των Ελλήνων που βλέπουν την τραγική απουσία της ιεραρχίας στον αγώνα για να μην αφελληνιστεί η Πατρίδα μας.

Τα λόγια, όσα κι αν ειπωθούν είναι λίγα για να περιγράψουν το πνευματικό, ποιμαντικό, αλλά και ψυχικό μεγαλείο του Μακαριστού. Κύριο μέλημα του Χριστόδουλου ήταν να μην χαθεί η Πίστη και ο Ελληνισμός από την Πατρίδα μας και στην πρωτοπορία αυτού του Αγώνα έβαζε πάντα την νεολαία. Οι νέοι λάτρευαν τον Μακαριστό και γέμιζαν τις εκκλησίες για να ακούσουν τα πνευματικά και εθνικά κηρύγματά του.

Εις ανάμνηση του Χριστόδουλου των Ελλήνων παραθέτουμε το τελευταίο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Μακαριστού (2008), αλλά και ένα απόσπασμα από ομιλία του κατά της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

«Αγαπητά μου Παιδιά, ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ που δεν τιθασεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού, και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλλοίμονο σ’ εκείνους που δεν έχουν ακόμη βρει την απάντηση στο πρόβλημα του θανάτου. Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΝΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. Κι εμείς συμπράττουμε σ’ αυτό, άλλοι για το καλό και άλλοι για το κακό. Η ελευθερία μας είναι το κριτήριο της ευθύνης μας. Μακάριοι οι έχοντες προοπτική αιωνιότητας στη ζωή τους. Αλλιώς είναι σάρκες, έκδοτοι σε πάθη ατιμίας, πρόθυμοι για κάθε τι που ευτελίζει την ύπαρξή μας. Ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός αν κάθε άνθρωπος θυμόταν την Θεία καταγωγή του και ευθυγράμμιζε τη ζωή του με τις αρχές που απορρέουν από αυτή. Δυστυχώς όμως αυτό δεν συμβαίνει.

ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ συμβατική αφετηρία μιας νέας προσπάθειας. Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ’ ένα κόσμο παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού. Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά.

Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας. Οι αναθεωρητές πολύ κακή συγκυρία επέλεξαν για να γκρεμίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων τα κάστρα των θυσιών.

ΣΤΑΘΗΤΕ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ στις επάλξεις σας και μη ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ’ επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ο,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ο,τι κινδυνεύει. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟ 2008 – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Με πατρική αγάπη και ευχές
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

»Αγοράζετε ένα κομμάτι κρέας. Το κομμάτι αυτό είναι ένα στέρεο πράγμα. Όσο και αν το πατήσεις από εδώ ή από εκεί, θα διατηρήσει το σχήμα του. Όταν όμως αυτό το κομμάτι κρέας το βάλεις μέσα στην μηχανή του κιμά, από κάτω τι βγαίνει; Βγαίνει κιμάς. Και τον κιμά τον πιάνεις στο χέρι σου και τον κάνεις όπως θέλεις, τον κάνεις σουτζούκι,τον κάνεις κεφτέ… 

Τι προτιμάτε να είστε; 

Κρέας ή κιμάς; 

Μην αφήσετε να σας κάνουν κιμά!

Μνήμη Μακαριστού Χριστόδουλου: Μόνο η Χρυσή Αυγή 

τίμησε τον Εθνικό Ιεράρχη

Κλιμάκιο Συναγωνιστών με επικεφαλής τον Ευρωβουλευτή Στρατηγό Ελευθέριο Συναδινό παρευρέθη στο μνημόσυνο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Χριστοδούλου.

Με μία σεμνή και λιτή τελετή, όπως αρμόζει στον μεγάλο Έλληνα ιεράρχη, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και Καισαριανής Δανιήλ, λαός και κλήρος τίμησαν στο Α΄ κοιμητήριο Αθηνών την μνήμη του.

9 χρόνια μετά την κοίμησή του το κενό του Χριστόδουλου παραμένει δυσαναπλήρωτο.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί, αν και ήταν αναμενόμενο, πως ΚΑΝΕΙΣ εκπρόσωπος του "συνταγματικού τόξου" δεν πάτησε το πόδι του στο μνημόσυνο.