ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ  2014
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΒΑΣ.ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΑΣ

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Νέο Ηράκλειο, παγωμένη νύχτα Κυριακής, 1η Νοεμβρίου 2015


Νέο Ηράκλειο, παγωμένη νύχτα Κυριακής, 1η Νοεμβρίου 2015
«Μία φορά εβαπτίστημεν με το λάδι, βαπτιζόμεθα και μία με το αίμα διά την ελευθερίαν της Πατρίδος» 
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης 

Αυτή την Κυριακή 1η Νοεμβρίου χιλιάδες Έλληνες ενωμένοι, κρατώντας ελληνικές σημαίες και αναμμένους πυρσούς – σύμβολα των ψυχών των Ηρώων – θα υψώσουμε φωνές στεντόρειες, που η ηχώ τους θα φτάσει μέχρι τα ουράνια. 

Αυτή την Κυριακή 1η Νοεμβρίου, χωρίς φόβο και πάθος, με μία λιτή τελετή και με μία σιωπηρή πορεία μνήμης, θα τιμήσουμε τους δύο Ήρωες της Χρυσής Αυγής, που σε μία εποχή λήθης και υποταγής, έδωσαν το αιώνιο παράδειγμα της Τιμής και της αυτοθυσίας. 


Θυμάμαι πριν από έναν ακριβώς χρόνο, όταν έγκλειστος και εγώ στις φυλακές του ίδιου ανθελληνικού καθεστώτος, που συνεχίζει και σήμερα να εξουσιάζει την Πατρίδα μας, βρισκόμουν νοερά στην εκδήλωση μνήμης της 1ης Νοεμβρίου. Τότε, που μέσα από σίδερα αγνάντευα την μεγάλη πομπή με τους πυρσούς και τα λάβαρα, αφουγκραζόμουν τα συνθήματα, βάδιζα μαζί με τα μέλη της νεολαίας. Εκεί γυρίζει αυτόματα το μυαλό μου και τώρα και μου θυμίζει όλους τους Αγώνες του παρελθόντος - αυτούς που δώσαμε μαζί με τον Γιώργο και τον Μάνο - προτυπώσεις των Αγώνων του μέλλοντος, που θα είναι εξίσου σκληροί, με τραύματα και απώλειες, στο τέλος νικηφόροι. 

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε πριν από έναν ακριβώς χρόνο, την 1η Νοεμβρίου του 2015, αλλά είναι εξίσου επίκαιρο και σήμερα, που η ίδια διεφθαρμένη εξουσία κυριαρχεί στην Ελλάδα. 

Είναι ένα κείμενο ελεύθερο και εύψυχο, βγαλμένο από τις σελίδες του δικού μου ημερολογίου φυλακής: 

Παγωμένη νύχτα 1ης Νοεμβρίου, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Χιλιάδες ελληνικές σημαίες και εθνικιστικά λάβαρα κυματίζουν ανάμεσα στις φλόγες από τους αναμμένους πυρσούς. Ιερές στιγμές μνήμης για δύο Έλληνες Ήρωες που έδωσαν τα πάντα στον κοινό μας αγώνα για την Πατρίδα. Το Σύστημα, που οργάνωσε και εκτέλεσε το έγκλημα, παρακολουθεί εξ αποστάσεως. Τα φερέφωνά του στα βραδινά δελτία δεν κρύβουν τον πανικό τους. Η Χρυσή Αυγή ενισχύεται παρά τον πόλεμο, παρά τα ψέμματα, παρά τις φυλακίσεις και τις δολοφονίες.


«Προκλητική συγκέντρωση από την Χρυσή Αυγή». 

Βαπτίζουν πρόκληση την μνήμη των Ηρώων. Πριν από λίγο καιρό βάπτιζαν μίσος την αλληλεγγύη, έγκλημα τον αγώνα για την Πατρίδα, ψέμμα την ίδια την Αλήθεια. Όμως η εξαπάτηση απέτυχε. 

Η Χρυσή Αυγή ταυτίστηκε στις ψυχές εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων με την μνήμη, την αλληλεγγύη, την Αλήθεια και την Πατρίδα. 

Και έτσι ο Αγώνας συνεχίζεται παρά την άθλια πολεμική ενός ολόκληρου συστήματος. Αγώνας σκληρός, ανελέητος, γεμάτος απώλειες, στο τέλος νικηφόρος. 

Η.Κ. 









Κουίζ - φωτογραφία ημέρας: Ποιος είναι ο “κύριος” που φωτογραφίζει πολίτες από τον 1ο όροφο της ΓΑΔΑ;



Κουίζ - φωτογραφία ημέρας: Ποιος είναι ο “κύριος” που φωτογραφίζει πολίτες από τον 1ο όροφο της ΓΑΔΑ;


Ερωτήσεις κρίσεως: Ποιος είναι ο

 αξύριστος που μαγνητοσκοπούσε παράνομα την συγκέντρωση ενάντια στην τρομοκρατία σήμερα το πρωί; (και όταν έγινε αντιληπτός τα μάζεψε κι έφυγε...)

- Γιατί βρίσκεται στον 1ο όροφο της ΓΑΔΑ; 

- Είναι αστυνομικός; 

- Σε ποια Υπηρεσία ανήκει; 

- Από πότε η Ασφάλεια φακελώνει τους πολίτες που συμμετέχουν σε νόμιμες εκδηλώσεις; 

-Πρώτη φορά αριστερά με ασφαλίτες και παράνομο φακέλωμα Ελλήνων;

Στο ζήτημα θα επανέλθουμε...


Στο ζήτημα θα επανέλθουμε...






















Εκείνοι που νόμιζαν πως η Μνήμη μας είναι ασθενής και η Οργή μας πρόσκαιρη, θα έχουν ΠΑΝΤΟΤΕ απέναντί τους την Ελληνική Νεολαία. Δικαιοσύνη για τ' αδέρφια μας και Τιμωρία των Ενόχων!

“Αδέρφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε”
Συγκέντρωση και πορεία ΒΙΝΤΕΟ


Την Κυριακή 1η Νοεμβρίου 2015 όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Νέο Ηράκλειο

Γιώργος Φουντούλης  

Μανώλης Καπελώνης: ΠΑΡΟΝΤΕΣ! Κυριακή 1 Νοεμβρίου, 

Λεωφ. Ηρακλείου 420, 19:00


Γιώργος Φουντούλης - Μανώλης Καπελώνης: ΠΑΡΟΝΤΕΣ! Κυριακή 1 Νοεμβρίου, Λεωφ. Ηρακλείου 420, 19:00
Την 1η Νοεμβρίου του έτους 2013 το κόκκινο παρακράτος δολοφονεί άνανδρα δύο νεαρούς Εθνικιστές στο Νέο Ηράκλειο. Δύο χρόνια μετά, το αντεθνικό Κράτος, τα κόμματα της ξενοδουλείας, καθώς και οι εργολάβοι της ενημέρωσης που όπλισαν το χέρι των δολοφόνων θέλουν πάση θυσία να διαγράψουν τα ονόματα των Ηρώων της Εθνικής μας Αντίστασης.

Ούτε σε 10, ούτε σε 100, ούτε σε 1000 χρόνια δεν θα επιτρέψουμε να σβήσει η Ιερή Φλόγα της Μνήμης των αγαπημένων μας Συντρόφων!

ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο Νέο Ηράκλειο

«Ας γνωρίζουν ότι μετά την 1η Νοεμβρίου του 2013 τίποτε πλέον δεν είναι ίδιο. Για Εμάς ο Αγώνας μέχρι την Τελική Νίκη είναι μονόδρομος»! Ν.Γ.Μιχαλολιάκος

Τα τύμπανα θα σημαίνουν πένθιμα όμως οι Καρδιές και οι Σημαίες μας θα είναι ολόρθες. Οι Δάδες θα λάμπουν στο σκότος όπως οι Ψυχές των Συναγωνιστών μας στα Ηλύσια Πεδία

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Δικαιοσύνη για τ' αδέρφια μας 
και Τιμωρία των Ενόχων, Βροντοφωνάζοντας

ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ: ΠΑΡΩΝ!

ΜΑΝΟΣ ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ: ΠΑΡΩΝ!


Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Την ώρα που η Αυστρία υψώνει φράχτη στους λαθρομετανάστες, η Ελλάδα αφήνει απροστάτευτα τα σύνορά της



Την ίδια ώρα που η εγχώρια κυβέρνηση έχει μετατρέψει τα σύνορα της Ελλάδος σε ξέφραγο αμπέλι, η Αυστρία είναι έτοιμη να υψώσει έναν φράχτη κατά μήκος των συνόρων της με τη Σλοβενία, επίσης κράτος μέλος της Ε.Ε , προκειμένου να ελέγξει την εισροή προσφύγων και μεταναστών στο έδαφός της.

Όπως ανακοίνωσε σχετικά η Αυστριακή υπουργός Εσωτερικών Γιοχάνα Μικλ - Λάιτνερ «Στόχος είναι η διατεταγμένη και ελεγχόμενη είσοδος στην χώρα μας και όχι το κλείσιμο των συνόρων», ενώ στην συνέχεια τόνισε ότι «τις τελευταίες εβδομάδες ομάδες προσφύγων εμφανίστηκαν ανυπόμονοι, επιθετικοί», καθώς και ότι «θέλουμε να λάβουμε όλες τις προφυλάξεις».

Είναι ολοφάνερο ότι στην πάσχουσα από ιδεοληψίες Ελλάδα του 2015 θα φαινόταν αδιανόητο Έλληνας υπουργός να χαρακτηρίζει «ανυπόμονους» και «επιθετικούς» τους πρόσφυγες και τους λαθρομετανάστες, οι οποίοι είτε έχουν εισέλθει παράνομα στη Χώρα μας είτε ετοιμάζονται να το κάνουν. Αντιθέτως, οι υπεύθυνοι – ανεύθυνοι αυτού του Τόπου κάνουν αποδεδειγμένα ό,τι μπορούν για να αποδείξουν σ΄ όλη την οικουμένη ότι η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να γίνει το καταφύγιο όλων αυτών των ανθρώπων που για διάφορους λόγους φεύγουν από την Πατρίδα τους.

Η επιεικώς απαράδεκτη πολιτική των ανοικτών συνόρων της κυρά Τασίας Χριστοδουλοπούλου, οι εκ του ασφαλούς «συγκινητικές» προτροπές αλληλεγγύης των διεθνιστών των Βορείων Προαστίων, οι ανόητες «αναλύσεις» των διαφόρων καθεστωτικών μαρξιστών δημοσιογράφων, όλα αυτά και πολλά άλλα συντελούν στην όξυνση του προβλήματος.

Μια κυβέρνηση, η οποία παίρνει επάξια την σκυτάλη της μνημονιακής διαχείρισης από την προηγούμενη, δείχνει ότι τείνει οριστικά στη μετατροπή 

της Ελλάδας σε χώρο υποδοχής και παραμονής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι θα παγιδεύονται εδώ με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την συνέχεια.

Είτε πρόκειται για συνειδητή ενέργεια αποεθνικοποίησης του Τόπου ή απλώς για ανικανότητα ανεγκέφαλων τύπων, η ουσία παραμένει. Την ίδια ώρα που άλλες χώρες θωρακίζουν τα σύνορά τους (ακόμη και για κράτη μέλη της Ε.Ε) στην Ελλάδα όχι μόνο δεν γίνεται κάτι για να κοπάσει, έστω και ελάχιστα, η συνεχής ροή λαθρομεταναστών, αλλά αντιθέτως αυτή «πριμοδοτείται» εξαιτίας των κυβερνητικών χειρισμών.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ


ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΡΟΔΟΤΕΣ – ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΔΟΤΕΣ! ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗΝ «ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛ» ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟ ΚΚΕ


Στην 17η διεθνή συνάντηση των κομμουνιστικών κομμάτων που γίνεται στην «Ιστανμπούλ» -όπως αποκαλούν οι κουκουέδες την Πόλη μας, θα λάβει μέρος το… τιμημένο κουκουέ, αποδεικνύοντας –για μια ακόμα φορά- ότι ήταν, είναι και θα παραμείνουν προδότες του Ελληνισμού!

Το συνέδριο, που διοργανώνει το «αδελφό» (από την εποχή της κομμουνιστικής προδοσίας της Μικρασιατικής εκστρατείας…) Κ.Κ. Τουρκίας ξεκινάει από αύριο και θα διαρκέσει ως την 1η Νοεμβρίου.

Μάλιστα, επικεφαλής της αντιπροσωπείας του κόμματος του εγκλήματος και της προδοσίας, θα είναι ο Κουτσούμπας.

Αλήθεια, πως το τουρκικό κράτος που κυνηγάει μέχρι θανάτου τους πραγματικούς αντιφρονούντες- επιτρέπει την ύπαρξη του Κ.Κ. Τουρκίας και του παρέχει μάλιστα και την δυνατότητα να διοργανώνει διεθνή συνέδρια; Μήπως γιατί το «αδελφό» κόμμα των κουκουέδων είναι μέρος του λεγόμενου «βαθέως κράτους» της γείτονος;

Αθανάσιος Βασιλόπουλος


Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΦΙΑ, ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ Α’ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ – ΒΙΝΤΕΟ



Την αντίθεση της Χρυσής Αυγής στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική εξέφρασε σήμερα με δήλωσή του ο εκπρόσωπος Τύπου του Λαϊκού Συνδέσμου από το περιστύλιο της βουλής:

«Ο Ελληνικός Λαός αιμορραγεί για να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ και τους παράλογους φόρους και ο Σύριζα ετοιμάζεται για πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, για να βγάλει τους Έλληνες από τα σπίτια τους και να βάλει σε αυτά δεκάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες«.

Χρυσή Αυγή ενάντια σε ΕΝΦΙΑ,
πλειστηριασμούς Α' κατοικίας
και λαθρομετανάστες




Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015: Η γενιά της Νίκης και η γενιά της λήθης… Άρθρο του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015: Η γενιά της Νίκης και η γενιά της λήθης… Άρθρο του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου
Ήταν χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 όταν ο Εθνικός κυβερνήτης Μεταξάς είπε το ΟΧΙ στον Ιταλό πρέσβη. Ένα ΟΧΙ που αγκάλιασε σύσσωμος και ενωμένος ο Ελληνικός Λαός, ο οποίος έδωσε τον υπέρ βωμών και εστιών αγώνα γράφοντας μία χρυσή σελίδα δόξας της Ελληνικής Ιστορίας. Ήταν επίσης ένας αγώνας άνισος, αφού η μικρή Ελλάς αντιμετώπισε μία από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής όπως ήταν η Ιταλία και όχι μόνον αντιμετώπισε, αλλά ενίκησε με το αίμα των παιδιών της, αλλά και κάτω από την εμπνευσμένη ηγεσία ενός κυβερνήτη πολέμαρχου, όπως υπήρξε ο Ιωάννης Μεταξάς! Ήταν η γενιά του 1940, η γενιά της Νίκης και είναι σήμερα στα 2015 η γενιά της λήθης! 

Λήθης απέναντι στην Ιστορία, απέναντι στην Εθνική Μνήμη, αφού κανένας επίσημος δεν θα θυμηθεί τον πάτερα του ΟΧΙ, τον Ιωάννη Μεταξά. Ούτε ένα στρατιωτικό άγημα θα αποδώσει τιμές στον πρωταγωνιστή του έπους του 1940, ούτε ένα δάφνινο στεφάνι θα κατατεθεί προς τιμήν του Ιωάννου Μεταξά… 

Οι σημερινοί εξουσιαστές της δημόσιας ζωής δεν λησμονούν ότι ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε ο ηγέτης του εθνικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, το οποίο υπήρξε ένα καθεστώς σύμφωνα με την δική τους ορολογία “φασιστικό”. Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο και ο αγώνας του Ελληνικού λαού δεν ήταν ένας αγώνας ιδεολογικός, αλλά ένας αγώνας πατριωτικός εναντίον των Ιταλών εισβολέων.  

Το ΟΧΙ το είπε ο Μεταξάς όσο κι εάν αυτό δεν αρέσει στους σημερινούς όχι απλά εξουσιαστές, αλλά τυράννους της δημόσιας ζωής, οι οποίοι έχουν επιβάλλει με την προπαγάνδα τους και με την ανοχή της λεγόμενης κεντροδεξιάς απόλυτα της απόψεις τους, απόψεις μαρξιστικές, οι οποίες διαστρεβλώνουν βάναυσα την ιστορική αλήθεια

Σε μία ομιλία μου, η οποία ευρίσκεται ως… τεκμήριον ενοχής(!) στην δικογραφία της πολιτικής σκευωρίας, η οποία στήθηκε εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, παραθέτω την φράση ότι επάνω από την δημοκρατία ευρίσκεται η Πατρίδα. Και ήταν τότε την 28η Οκτωβρίου του 1940, όπου ένας εξόριστος του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, ο μετέπειτα πρωθυπουργός της χώρας Παναγιώτης Κανελλόπουλος ζήτησε να πάει να πολεμήσει στο Μέτωπο, λησμονώντας το καθεστώς το οποίο είχε η Ελλάς και με την πράξη του αυτή αυτό ακριβώς δήλωσε: Ότι η Πατρίδα ευρίσκεται υπεράνω του οποιουδήποτε πολιτεύματος.

Το ίδιο έπραξε με την πρώτη επιστολή του και ο γραμματέας του ΚΚΕ Ζαχαριάδης, ο οποίος κάλεσε τον λαό να πολεμήσει κατά των Ιταλών. Αυτή βεβαίως δεν ήταν η επίσημη θέση του ΚΚΕ γιατί τότε ίσχυε ακόμη το σύμφωνο Γερμανίας - Σοβιετικής Ενώσεως και γι’ αυτούς τα συμφέροντα της μαμάς Μόσχας ευρίσκοντο υπεράνω του εθνικού συμφέροντος! Υπήρξαν μάλιστα και περιπτώσεις στρατιωτών, οι οποίοι πιστοί στην κομματική γραμμή, αρνήθηκαν να πολεμήσουν και πέρασαν στρατοδικείο. Και για όσους αμφιβάλλουν το αναφέρει αυτό στην ιστορία του ο Χάγκεν Φλάισερ. 

Την 28η Οκτωβρίου του 2015 θα τιμηθεί το Έπος του 1940, αλλά δεν θα τιμηθεί ο πατέρας του ΟΧΙ, ο Ιωάννης Μεταξάς. Αντίθετα, θα ακουστούν ύμνοι για την ανύπαρκτη τότε αριστερά. Τότε μία ολόκληρη γενιά ενός λαού ενωμένου έγραψε σελίδες δόξας λαμπρής.

Ήταν η γενιά της Νίκης. Σήμερα, στα 2015 μια ολόκληρη γενιά γράφει σελίδες εθνικής ντροπής με τα μνημόνια και την υποταγή στους διεθνείς τοκογλύφους. Είναι η γενιά της λήθης, μια λήθης η οποία ομοιάζει με επιθανάτιο ρόγχο.

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ

Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή


ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ


Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

ΟΙ ΦΟΒΕΡΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΝΑ ΞΕΔΙΠΛΩΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ!ΜΑΘΗΤΕΣ, ΙΔΟΥ ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΕΤΕ ΤΟΝ ΜΑΡΞΙΣΤΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΣΑΣ


H Εθνική Εορτή Του τιμημένου «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου που είπε ο Μεταξάς, στον Ιταλό στην αρχή, και στον Γερμανό κατακτητή αργότερα.

Σωστά γράφεται πως, παραδόξως, οι Έλληνες εορτάζουμε την έναρξη και όχι την λήξη του πολέμου, όπως όλοι οι υπόλοιποι…

Ίσως, γιατί επίδοξοι κατακτητές δεν έλειψαν ποτέ και κατακτητές επίδοξοι υπάρχουν και σήµερα, µε νέα ονόµατα, πιο κοµψά και όμορφα ρούχα και παπούτσια, με δήθεν αθώα βλέμματα…

Ετούτοι είναι πιο επικίνδυνοι από τους Ιταλούς του Μουσολίνι και τους Γερμανούς του Χίτλερ, ειδικά σήµερα που η χώρα µας υποµένει και υποφέρει και δυστυχεί – και μάλιστα – εξαιτίας τους…

Μόνο που κάνουν το αιώνιο λάθος. Αγνοούν, τόσο οι Ευρωπαίοι Ηγεµόνες – τοκογλύφοι όσο και οι νεόκοποι ντόπιοι δήθεν επαναστάτες, αλλά και οι γείτονες μας όσοι μας επιβουλεύονται, την αθάνατη, Ελληνική Ψυχή.

Και όπως τότε, αν και πάμφτωχοι, τους πετάξαμε στην θάλασσα, με μόνο όπλο την ψυχή μας, έτσι και τώρα, στον απάνθρωπο, σημερινό, «ευρωπαϊκό οικονομικό (εξ)ορθολογισµό», οι Έλληνες αντιπαρατάσσουµε την ψυχή μας!

Και αυτή η ψυχή δεν µετριέται σε ευρώ και οµόλογα «
Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα…» Γιατί οι Έλληνες μπορούν να ζήσουν χωρίς δανεικά. Δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς Ιδανικά…!

Στους ωµούς εκβιασµούς και τα απειλητικά ψευτοδιλήµµατα, λοιπόν, αντιτάσσουμε την ηρωική αντίσταση και τις αξεπέραστες, αληθινές ορθοδιληµµατικές πανάρχαιες εκφράσεις που πηγάζουν από την αρχή της ιστορίας της φυλής μας και θα μας ακολουθούν ως το τέλος μας:

«Ή ταν ή επί τας» και «Ελευθερία ή Θάνατος» δεν είναι λόγος κενός. Είναι φράσεις που πάντα θα μας οδηγούν σε προσωπικά και συλλογικά ολοκαυτώµατα.

Φράσεις που θα οδηγούν και θα δικαιώνουν τον αγώνα μας για Ελευθερία, απέναντι σε ισχυρότερους από εμάς εχθρούς.

Ευγνώµονες στους επώνυµους και ανώνυµους αγωνιστές του Έθνους, υποκλινόμαστε, και αποτείουμε µε υπερηφάνεια, τον οφειλόµενο φόρο τιµής, στρέφοντας αποφασιστικά το βλέμμα, σε όσους αποθέτουν το βέβηλο βλέµµα τους στην ιερή αυτή γη, δηλώνοντας τους ότι εδώ, είναι Ελλάδα!

Εδώ, είναι η γη του Μεγάλου Έλληνα, του Αλεξάνδρου.

Εδώ, απ’ άκρη σε άκρη, στα 13.676 χιλιόμετρα ακτογραμμής, από τα ψηλότερα της Κέρκυρας, και προς την Αλβανία, εκεί που βρίσκεται η Β. Ήπειρος, και πέρα, πίσω από το Καστελόριζο μέχρι την Κύπρο μας, και από κάτω από την Κρήτη και τα νησιά που βρέχονται από το Λυβικό Πέλαγος, ως το βορειοανατολικότερο σημείο του Έβρου, όπου πέφτει η σκιά της γαλανόλευκης, στα 2500 νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου, αλλά και τα παράλια της Ιωνίας, Πόλη και στον Πόντο, είναι γη Ελληνική, 
Λεύτερη, ή περιμένει την λευτεριά…

Το λέει η ιστορία, το δείχνουν τα μνημεία και οι τάφοι, το επιβάλουν τα κόκκαλα των Ελλήνων που ακόμη βρίσκονται διάσπαρτα στα βουνά ή θαμμένα πρόχειρα σε κάποιον βάλτο, το λένε οι Έλληνες που πάντα θα ενώνονται απέναντι στον εχθρό, ξεχνώντας τις όποιες μικρές ανόητες αιτίες που τους χωρίζουν…

Το κάναμε μια, δυο, τρεις και θα το ξανακάνουμε εαν χρειαστεί χίλιες δεκατρείς… Μακάρι να ΜΗΝ χρειαστεί…


Οι φοβερές Ελληνικές σημαίες να ξεδιπλωθούν και πάλι στον αέρα…!

Ζήτω το Έθνος!

Και βέβαια, χωρίς την 4η Αυγούστου, δεν θα υπήρχε το «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου…

Θοδωρής Τσέλας.


ΜΑΘΗΤΕΣ, 
ΙΔΟΥ ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΕΤΕ 
ΤΟΝ ΜΑΡΞΙΣΤΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΣΑΣ

Αγαπητοί μαθητές, θα σας πω έναν έξυπνο τρόπο για να ξευτιλίσετε τον μαρξιστή ινστρούχτορα που θα σας λέει το παραμύθι του για την 28η Οκτωβρίου. 

Σίγουρα, θα σας πει –μεταξύ των άλλων- πως «Οι Έλληνες το ’40 πολέμησαν τον φασισμό».

Μόλις το πει αυτό, κατ’ αρχάς, τον/την ρωτάτε με προσποιητή αφέλεια: «Κύριε-α, το καθεστώς του Μεταξά ήταν φασιστικό;». «Βεβαίως και ήταν φασιστικό», θα σας απαντήσει με στόμφο.

Συνεχίζετε με την εξής ερώτηση: «Κύριε-α, το καθεστώς του Μουσολίνι ήταν κι αυτό φασιστικό, έτσι δεν είναι;». «Ναι, ήταν», θα σας απαντήσει ελαφρώς διστακτικά, για να δει που το πάτε. 

Εδώ, λοιπόν, του καταλήγετε ως εξής: «Εφόσον κύριε-α και τα δύο καθεστώτα ήταν φασιστικά, πως εμείς πολεμήσαμε τον φασισμό; Το σωστό δεν είναι ότι οι Έλληνες φασίστες πολέμησαν τους Ιταλούς φασίστες;». 

Τι θα σας απαντήσει ο ινστρούχτορας; 

Ή θα σημάνει… διάλλειμα, ή θα θυμηθεί ότι έχει μια… επείγουσα δουλειά και θα φύγει τρέχοντας!

Αντίοχος


















Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

& ............στο βάθος... διάσπαση.

Αλληλοφαγωμάρα στη ΝΔ: 
Πισώπλατες μαχαιριές και στο βάθος... διάσπαση


Όσο πλησιάζει η ημερομηνία εκλογής του νέου αρχηγού στη ΝΔ τόσο θα εντείνονται και οι διάφορες «συμμαχίες» και «συμφωνίες» (μετά του ωφελίμου) ανάμεσα στους επίδοξους αρχηγίσκους του γηραιού και παρηκμασμένου αυτού κομματικού μηχανισμού.

Βλέπουμε, λοιπόν, το τελευταίο χρονικό διάστημα να «έχει δέσει» μια κοινή στάση ανάμεσα στον Σαμαρά και τον Τζιτζικώστα. Το είδαμε κι αυτό. Ο Σαμαράς, δηλαδή, να στηρίζει  Τζιτζικώστα, ο οποίος στις τελευταίες εκλογές τον ξεφτίλισε, παρακούοντας την εντολή του και κατεβαίνοντας ως «αντάρτης» στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, με αποτέλεσμα ο εκλεκτός του Σαμαρά, ο Γιάννης Ιωαννίδης να υποστεί συντριβή και έκτοτε να συνταξιοδοτηθεί πολιτικά. Ακούγεται έντονα ότι ο Τζιτζικώστας έταξε στον Σαμαρά ότι θα είναι αυτός πρόεδρος της Κ.Ο. της ΝΔ μέχρι το 2019, έτος μέχρι το οποίο ο περιφερειάρχης έχει κώλυμα εκλογιμότητας.

Αυτά υποστηρίζουν οι άνθρωποι του Μεϊμαράκη και το εννοούν, αν κρίνουμε από την πολύ ψυχρή στάση που υπάρχει ανάμεσα στους Μεϊμαράκη και Σαμαρά. Αν και ο Σαμαράς ήταν αυτός, ο οποίος τον περασμένο Ιούλιο, μετά την ψυχρολουσία του δημοψηφίσματος, έχρισε τον Μεϊμαράκη προσωρινό πρόεδρο, φαίνεται ότι το μετάνιωσε. Με την έννοια κυρίως ότι παραιτήθηκε, αφήνοντας στον Μεϊμαράκη όλο το γήπεδο ανοιχτό. Και ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να επανακάμψει είναι το μοντέλο της δυαρχίας, με τον Τζιτζικώστα πρόεδρο του κόμματος και τον Σαμαρά πρόεδρο της Κ.Ο.

Τι υπολογίζει ο Σαμαράς; Ότι οι επόμενες εκλογές δεν θα γίνουν το 2019, έτος μέχρι το οποίο ο Τζιτζικώστας θα έχει ακόμη κώλυμα, αλλά πολύ πιο πριν, οπότε ελπίζει ότι ο ίδιος θα έχει δυνατότητες ακόμη και πρωθυπουργός(!) να ξαναγίνει, ως πρόεδρος της Κ.Ο. της ΝΔ, ο οποίος μπορεί να πάρει την πρωτιά. Με αρχηγό της ΝΔ Μεϊμαράκη, Μητσοτάκη, Γεωργιάδη (που λέει ο λόγος…) τέτοιες προοπτικές δεν μπορεί να έχει.

Όποιος απ’ αυτούς καταφέρει και κερδίσει στις εσωκομματικές εκλογές θα πάρει «τα πάντα» μέσα στο κόμμα, οπότε ο Σαμαράς θα καταδικαστεί στο να είναι απλώς ένας βουλευτής Μεσσηνίας της ΝΔ, αγνοημένος και καταφρονεμένος πλέον απ’ όλους. Έτσι, λοιπόν, προέκυψαν οι «συνεργασίες» αυτές που δίνουν (έστω και φτηνή) μια πινελιά ρωμαϊκής ίντριγκας στην υπόθεση εκλογής αρχηγού της ΝΔ.

Κάτι ήξερε ο Μεϊμαράκης όταν από παλιά τασσόταν εναντίον της εκλογής αρχηγού «από την βάση», κάτι το οποίο είχε πρωτοκαθιερώσει ο Τζέφρυ στο ΠΑΣΟΚ. Στην εκλογή από τα στελέχη, μέσω της οποίας προέκυψαν όλοι οι μέχρι τον Σαμαρά αρχηγοί της ΝΔ, τα «κουκιά» είναι μετρημένα και ο καθένας ξέρει προς τα πού βαδίζει. 

Την ημέρα εκλογής ξέρει πόσα από αυτά τα «κουκιά» διαθέτει (καθώς έχει κάνει τα παζάρια του, όπως άλλωστε και οι συνυποψήφιοί του), πόσα διαθέτουν οι αντίπαλοί του και πόσα είναι τα «αδέσποτα», τα οποία οι άνθρωποί του πρέπει να επιδιώξουν με κάποια σχετική «συμφωνία». Αντιθέτως, με την εκλογή από μέλη και φίλους, ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να προκύψει.

Και η Μπακογιάννη είχε σίγουρη την πρωτιά το 2009, στις τότε εσωκομματικές εκλογές, όμως την κέρδισε άνετα ο μέχρι πρότινος «αποστάτης της παράταξης» Σαμαράς, ο οποίος είχε πετύχει και μια θεαματική «συμφωνία» τότε με τον Αβραμόπουλο. Ο Μεϊμαράκης γνωρίζει τα κυβικά του Μητσοτάκη, καθώς και το ότι το επίθετο του τελευταίου αποτελεί μεγάλο μειονέκτημα, όπως αποτέλεσε παλαιότερα για την αδερφή του (η οποία τώρα στηρίζει Μεϊμαράκη). 

Ο… Μπουμπούκος μάλλον με γραφική περίπτωση μοιάζει, αλλά δεν ξέρει τι μπορεί να προκύψει από τον Τζιτζικώστα, έναν τύπο χωρίς συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά, που ως… προσόν του έχει το μαλλί «καρφάκια με ζελέ» και τα… αφράτα μάγουλά του, που παραπέμπουν κοντά στο εμφανισιακό προφίλ του «μέσου ΟΝΝΕΔίτη».

Όταν, λοιπόν, είδε τους σαμαρικούς να στήνουν «λόμπι» υπέρ του Τζιτζικώστα, αποφάσισε να αλλάξει την τακτική του. Εκεί που ήθελε να πραγματοποιηθούν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα οι διαδικασίες, για να έχει σαφές πλεονέκτημα, το γύρισε φοβούμενος ότι η σύντομη διαδικασία ίσως και να ευνοήσει τον Τζιτζικώστα. 

Έβαλε, μάλιστα, ως στόχο να αναγκάσει τον Τζιτζικώστα να μιλήσει πολιτικά, για να φανεί η «γύμνια» του, και όχι να μοστράρει άνετα την εικόνα του «νέου και αμόλυντου πολιτικού». Γι’ αυτό, άλλωστε, τον κάλεσε να συμμετέχει στις διαδικασίες της Κ.Ο.

Όπως και να έχει, οι «φαγωμάρες», οι «μπηχτές» και, όσο πλησιάζουμε στις 22 Νοεμβρίου, οι ανοιχτές καταγγελίες θα πληθαίνουν ανάμεσα στους τέσσερις μονομάχους. 

Το μόνο βέβαιο είναι ότι μέχρι την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών θα έχουμε συνεχώς υλικό για σχολιασμό. Όπως, επίσης, είναι βέβαιο ότι όποιος κι αν εκλεγεί αρχηγός, μπορεί οι υπόλοιποι να κλίνουν σ’ όλες τις πτώσεις την λέξη ενότητα, πρακτικά όμως θα την παραβιάζουν καθημερινά «ροκανίζοντας» την καρέκλα του επικεφαλής. Δεν αποκλείεται, επομένως, τίποτα. Ακόμη και το ενδεχόμενο της διάσπασης του κόμματος. Αυτό που έχει σημασία είναι όσα έχουμε πολλές φορές αναφέρει στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν. 

Ότι, δηλαδή η ανασύνθεση της Πατρίδας περνάει αναγκαστικά από την πολιτική αποσύνθεση της ΝΔ. Η επόμενη ημέρα μετά την ανάδειξη νέου αρχηγού σ’ αυτό το αμαρτωλό εθνικά κόμμα πρέπει να σημάνει την αντίστροφη μέτρηση για τον οριστικό εξοβελισμό του από την πολιτική ζωή του Τόπου. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!

Γιώργος Μάστορας


Ο «ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ» ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ



Τέτοιες ημέρες του 1917 (με το «παλαιό» ημερολόγιο, που ίσχυε τότε) έγινε στην Ρωσσία το οκτωβριανό πραξικόπημα –κι όχι «επανάσταση», με το οποίο εγκαθιδρύθηκε στην Ρωσσία το πρώτο κομμουνιστικό καθεστώς στον κόσμο. Και βέβαια, δεν πρόκειται να κάνουμε εδώ μια απλή εξιστόρηση των γεγονότων. 

Σκοπός μας είναι να υπεισέλθουμε στις κρυφές πτυχές της ιστορίας και να εξετάσουμε τον ρόλο και τα κίνητρα των δυνάμεων εκείνων που κρύβονταν πίσω από το ξέσπασμα της κομμουνιστικής εξεγέρσεως στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο.

Κατ’ αρχάς, να αναφερθούμε στην σχέση που είχαν ο σιωνισμός με τον κομμουνισμό, προ του 1917. Ο ιδρυτής του κομμουνισμού, λοιπόν, ο Κάρολος Μαρξ, ήταν εβραίος και μάλιστα προερχόμενος από οικογένεια ραβίνων. 

Ο Μαρξ είχε «μέντορα» τον Μωϋσή Ες, τον αποκαλούμενο και «κόκκινο ραβίνο», πρόδρομο του σιωνισμού και όργανο της γνωστής οικογενείας των εβραίων τραπεζιτών Ρότσιλντ. Ομοίως, εβραίος λένε ότι ήταν (αν και είναι ανεπιβεβαίωτο…) και ο στενός συνεργάτης και χρηματοδότης του Μαρξ, Φρειδερίκος Ένγκελς, καθώς και οι πρώτοι επιφανείς σοσιαλιστές, κομμουνιστές και αναρχικοί (Σαιν Σιμόν, Μπαμπέφ, Χάϊνε κ.α.). Οι προαναφερθέντες ήσαν στελέχη της Α΄ Διεθνούς (της μαρξιστικής), που έδρευε αρχικώς στο Λονδίνο (!!!) και εν συνεχεία στην Νέα Υόρκη (!!!), δηλαδή στις μητροπόλεις του καπιταλισμού. 

Επίσης εβραιοκρατουμένη ήταν και η Β΄ Διεθνής (η επονομαζομένη «σοσιαλιστική»), με κυριοτέρους εκπροσώπους της τους Μπερνστάϊν, Κάουτσκυ, Ρόζα Λούξενμπουργκ, Λίμπκνεχτ, Μαρτώφ, Ραμπίνοβιτς κ.λπ.


Οι εβραίοι της Τσαρικής Αυτοκρατορίας ήσαν και οι πρώτοι «επαναστάτες» που ίδρυσαν και πλαισίωσαν τις μαρξιστικές ανατρεπτικές-τρομοκρατικές οργανώσεις στην Ρωσσία (με ποιο γνωστή εξ’ αυτών την «Ναρόντναγια Βόλια» – Λαϊκή Θέληση»). Αποκορύφωμα της τρομοκρατικής δράσεως των μαρξιστών-ταλμουδιστών ήτο η δολοφονία του Τσάρου Αλεξάνδρου του Β΄, το 1881. Μετά απ’ αυτήν την δολοφονία, το τσαρικό καθεστώς εξαπέλυσε «πογκρόμ» κατά των εβραίων της χώρας και αρκετοί κατέφυγαν στις ΗΠΑ (θέτοντας τις βάσεις για την κατάκτηση της Αμερικής). Όσοι έμειναν, οργανώθηκαν στις διάφορες μαρξιστικές συμμορίες, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν από τους διεθνείς σιωνιστές ως πολιορκητικός κλοιός για την ανατροπή του Τσάρου.

Το 1897, ιδρύθηκε επισήμως (γιατί ανεπισήμως υπήρχε) στην Ελβετία ο σιωνισμός, υπό την ηγεσία του Τεοντόρ Χερτσλ. Έναν χρόνο αργότερα, ιδρύθηκε στην Ρωσσία το «Ρωσσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα», αυτό που αργότερα μετονομάσθη σε«κομμουνιστικό», το οποίο παρεδόθη εις τας χείρας του Λένιν. Ο οποίος Λένιν (κατά κόσμον Βλαδίμηρος Ουλιάνωφ), ήτο εβραίος από την μητέρα του, της οικογενείας Μπλανκ. Παππούς του Λένιν ήτο ο Ισραήλ Μπλανκ, και προπάππους του ο Μωϋσής Μπλανκ.


Ωστόσο, το 1903 το κόμμα διασπάστηκε σε «μπολσεβικικό» και «μενσεβικικό» (κάτι σαν τα «ημέτερα» ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ). Οι διαφορές τους ήσαν η εξής… μία: οι μπολσεβίκοι πίστευαν στην αναγκαιότητα μιας αμέσου κομμουνιστικής επαναστάσεως, ενώ οι μενσεβίκοι πίστευαν στην συνεργασία με «αστικές» και «προοδευτικές» δυνάμεις για την ανατροπή του τσαρισμού και μετά βλέποντας και κάνοντας. Κι αυτό, όχι γιατί δεν επίστευαν στην κομμουνιστική επανάσταση, αλλά διότι θεωρούσαν ότι έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας. Η διάσπαση αυτή ήτο «κόλπο» των σιωνιστών, που ήθελαν σε οποιαδήποτε εξέλιξη να είναι με τους νικητάς. 

Αν πετύχαινε η «επανάσταση» θα ήταν με τους μπολσεβίκους, αν αποτύγχανε θα έκαναν την δουλειά τους με τους μενσεβίκους. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που τους έκαιγε ήτο η ανατροπή του Τσάρου της Ρωσσίας, του τελευταίου εναπομείναντος διώκτη του εβραιοσιωνισμού στον κόσμο και η χρησιμοποίηση της τεράστιας αυτής χώρας –δια του μαρξισμού- για την επίτευξη των μελλοντικών τους σκοπών.

Η πρώτη «επαναστατική δοκιμή» έγινε το 1905, απόντος του Λένιν, που ευρισκόταν στο εξωτερικό. Φαινομενικώς, ηγέτης της «επαναστάσεως» ήτο ο εβραίος Λέων Νταβίντοβιτς Μπρονστάϊν, πιο γνωστός ως Τρότσκυ. Όμως, πραγματικός ηγέτης από τα παρασκήνια, ήτο ο φανατικός μαρξιστής και σιωνιστής, Ισραήλ Λαζαρέβιτς Γκέλφαντ, πιο γνωστός ως Πάρβους, άνθρωπος δαιμόνιος με φοβερές διασυνδέσεις στα κέντρα λήψεως των αποφάσεων του διεθνούς σιωνιστικού κινήματος και «μέντορας» του Λένιν. Η εξέγερση καταπνίγηκε σύντομα, αλλά ο Τσάρος προχώρησε σε μερική «φιλελευθεροποίηση» του καθεστώτος του, η οποία απελευθέρωσε κοινά δαιμόνια…

Η μεγάλη ευκαιρία για την προετοιμαζόμενη επί πολλά έτη ανατροπή του τσαρισμού, ήρθε κατά τον Α΄ Π.Π., όταν η Ρωσσία ενεπλάκη στον πόλεμο με καταστροφικές συνέπειες. Του γενικού αναβρασμού, επωφελήθησαν οι δυνάμεις της ανατροπής, κι έτσι τον Φεβρουάριο του 1917 ξέσπασε «επανάσταση» στην χώρα, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του Τσάρου Νικολάου και την εγκαθίδρυση «αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας», κατά τα δυτικά πρότυπα. Οι μετα-τσαρικές κυβερνήσεις αποτελούντο από φιλελεύθερους αστούς (δηλαδή μασόνους…) και μετριοπαθείς σοσιαλιστές (δηλαδή εβραίους σιωνιστές). Όλοι αυτοί αποτέλεσαν το σκαλοπάτι πάνω στο οποίο πάτησαν οι μπολσεβίκοι για να ανέλθουν εις την εξουσία!


Ο Λένιν, μετά από σύντομες περιπλανήσεις σε καπιταλιστικές χώρες της Δύσεως, κατέληξε στην Ελβετία (1914-1917). Ήταν τα κρισιμότερα χρόνια της ζωής του. Όμως, πως ζούσε εκεί ο Λένιν; Ποιος του πλήρωνε τα έξοδα;

Ο πανταχού παρών Πάρβους! Ιδού το βιογραφικό του σκοτεινού αυτού ανθρώπου, δια χειρός του μεγάλου συγγραφέως Α. Σολζενίτσιν: «Γκέλφαντ Ισραήλ του Λαζάρου (1867-1924). Καταγόταν από την περιοχή του Μινσκ. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Οδησσό. Το 1905 ήταν στην ουσία ο καθοδηγητής του Σοβιέτ της Πετρούπολης. Εξορίστηκε στη Σιβηρία, απέδρασε στο δρόμο κι έφυγε στο εξωτερικό. 

Στην περίοδο 1912-1915, όντας οικονομικός σύμβουλος της τουρκικής και βουλγαρικής κυβέρνησης, έγινε πάμπλουτος. Το 1915 συνεννοήθηκε με το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας να κάνει επανάσταση στη Ρωσσία. 

Καλυπτόμενος πίσω από το εμπόριο έστελνε χρήματα στους Ρώσσους επαναστάτες. Μετά την επανάσταση του Φεβρουαρίου, αποκλειστικά στους μπολσεβίκους. Μετά την κομμουνιστική επανάσταση του 1918 στη Γερμανία, έφυγε για την Ελβετία, απ’ όπου απελάθηκε για σκάνδαλα. Έχτισε πλούσια βίλα στο γερμανικό νησί Σβάνενβέρντερ, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του».

Ποιος ήταν ο σκοπός του διεθνούς αυτού εβραίου, «η πόρτα του σπιτιού του οποίου στην Κωνσταντινούπολη ήταν ανοικτή για όλους τους εχθρούς της Ρωσσίας»

Μας διαφωτίζει σχετικώς ο μέγας Σολζενίτσιν: «Στην Οδησσό, επί Αλεξάνδρου του Γ΄, διατύπωσε το καθήκον ότι η απελευθέρωση των εβραίων στη Ρωσσία θα γινόταν δυνατή μόνο με την πτώση της τσαρικής εξουσίας». Αφού, λοιπόν, ο σιωνισμός –δια του Πάρβους- μπούκωσε στο χρήμα τους μπολσεβίκους, τους στέλνει το 1917 για να ολοκληρώσει την αποστολή του: «Βλαντιμίρ Ίλιτς! 
Ήρθε η ώρα σας! 

Ήρθε ο καιρός για την παράνομη οργάνωσή σας να εργασθεί και να νικήσει! Δεν είχατε δυνάμεις, δηλαδή δεν είχατε χρήματα. Τώρα σας δίνω όσα θέλετε. Ανοίξτε τους σωλήνες από τους οποίους θα τρέξουν σα νερό! Σε ποιες πόλεις, σε ποιον να δώσω χρήματα, δώστε μου ονόματα. Ποιος θα παραλαμβάνει τις προκηρύξεις, τα βιβλία; Η μεταφορά των όπλων είναι δυσκολότερη, αλλά θα μεταφέρουμε και όπλα» (Σολζενίτσιν, «Ο Λένιν στη Ζυρίχη»).


Όμως, οι πιο σημαντικοί ηγέτες του μπολσεβικισμού ευρίσκοντο στο εξωτερικό και δεν μπορούσαν υπό ομαλές συνθήκες –μην ξεχνάμε πως συνεχιζόταν ο πόλεμος- να επιστρέψουν στην Ρωσσία. Πως θα άρχιζε η «επανάσταση» χωρίς αυτούς; Την ασφαλή μετάβασή τους στην Ρωσσία την ανέλαβε ο διεθνής σιωνισμός. Δεν ήταν, όμως, απλή υπόθεση. Βλέπετε, έπρεπε να περάσουν από διάφορες χώρες. Η λύση, όμως, ευρέθη! 

Με μεσολάβηση του Πάρβους στην γερμανική κυβέρνηση (που ευρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ρωσσία), η τελευταία εξησφάλισε στον Λένιν και την ομάδα του (καμιά 30αριά άτομα) ένα «σφραγισμένο τραίνο», το οποίο θα διέσχιζε την Ευρώπη χωρίς να κάνει στάση πουθενά. 

Εν τέλει, το «σφραγισμένο τραίνο» με τον Λένιν και τους συν αυτώ κατέληξε στον λιμένα του Σάσνιτζ. Από εκεί –και πάλι με την μέριμνα του Πάρβους- πέρασαν στην Σουηδία, εν συνεχεία στην Φιλανδία και τέλος στην Αγία Πετρούπολη (Απρίλιος 1917). Έναν μήνα αργότερα, κατέφθασε και ο Τρότσκυ με την δική του ομάδα, από την Νέα Υόρκη, όπου είχε καταφύγει. Η μεταφορά τους έγινε με πλοίο ναυλωμένο από την σιωνιστικών συμφερόντων εδρεύουσα στην Αμερική τράπεζα «Κουν και Λεβί», η οποία επίσης χρηματοδότησε αθρόα τους μπολσεβίκους.

Με τον ερχομό του στην Αγία Πετρούπολη, ο Λένιν ρίχνει το σύνθημα: Κάτω η προσωρινή κυβέρνηση. Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ»! Αμέσως, οργανώνει τις «κόκκινες φρουρές», οπλισμένες συμμορίες σιωνιστών, για την κατατρομοκράτηση του ρωσσικού λαού. 

Παραλλήλως, έχοντας στην διάθεσή του πακτωλό χρημάτων, κάνει μια άνευ προηγουμένου προπαγανδιστική εκστρατεία και οργανώνει την τελική έφοδο για την κατάληψη της εξουσίας. 

Μια πρόωρη εξέγερση τον Ιούλιο του ’17, που έγινε σε συνδυασμό με προγραμματισμένη μεγάλης εκτάσεως γερμανική αντεπίθεση στο ανατολικό μέτωπο, που όμως δεν έγινε λόγω των καιρικών συνθηκών (άρχισε τρεις ημέρες αργότερα), δεν είχε ευτυχή κατάληξη. Κι ενώ όλα βρίσκονται στον αέρα, αναλαμβάνει επικεφαλής της κυβερνήσεως ο αχυράνθρωπος των σιωνιστών Κερένσκι, ο οποίος σώζει τους μπολσεβίκους από τα χειρότερα. Μάλιστα, μια απόπειρα στρατιωτικού κινήματος από τον στρατηγό Κορνίλωφ, δίδει την ευκαιρία στον Κερένσκι να καλέσει τους μπολσεβίκους να σώσουν την… δημοκρατία. Τους μοίρασε όπλα και αποφυλάκισε όσα στελέχη τους είχαν φυλακισθεί μετά τις ταραχές του Ιουλίου.


Έτσι, την 10η Οκτωβρίου (οι ημερομηνίες είναι με το «παλαιό» ημερολόγιο), έγινε η κρίσιμη σύσκεψη της Κ.Ε. των μπολσεβίκων, υπό τον Λένιν, που πήρε την απόφαση για την ένοπλη εξέγερση. Γιατί ομιλούμε για «πραξικόπημα» και «εξέγερση» κι όχι για επανάσταση, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται. 

Σε καμιά περίπτωση δεν είναι ορθός ο όρος «επανάσταση», διότι οι μπολσεβίκοι ήταν τότε σταγόνα στον ωκεανό: μέσα σε μια χώρα 160 εκατομμυρίων, ο τροτσκιστής ιστορικός Ντώϋτσερ τους υπολογίζει 76.000, ο συμπαθών τον κομμουνισμό ιστορικός Βέλτερ 50.000 και ο ίδιος ο Τρότσκυ 240.000. 

Όλες τις επόμενες ημέρες, ουσιαστικώς προαναγγέλλεται το πραξικόπημα, αλλά η κυβέρνηση Κερένσκι δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για να το εμποδίσει. 

Τελικώς, την νύχτα της 24ης προς την 25η Οκτωβρίου (6 προς 7 Νοεμβρίου, με το νέο ημερολόγιο, εξ’ ου και η σημερινή νοεμβριανή εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ), ξεσπά το πραξικόπημα, με έφοδο στα Χειμερινά Ανάκτορα, που ήταν τότε η έδρα της προσωρινής κυβερνήσεως. 

Συνελήφθησαν όλοι οι υπουργοί, αλλά ο πρωθυπουργός Κερένσκι –αυτός που έστρωσε τον δρόμο στον κομμουνισμό- «διέφυγε» μυστηριωδώς, έφτασε στις ΗΠΑ και πέρασε εκεί τον υπόλοιπο βίο του. Προφανώς, τον άφησαν να φύγει οι μπολσεβίκοι, σε αναγνώριση των πολυτίμων υπηρεσιών του. Έτσι, την 25η Οκτωβρίου (7η Νοεμβρίου) 1917 η πρώτη κομμουνιστική κυβέρνηση στον κόσμο είναι γεγονός!

Ποιοι, όμως, ήταν οι πραγματικοί κυβερνήτες της Ρωσσίας; 

Έχουμε και λέμε: από τους 554 πρώτους λαϊκούς επιτρόπους (υπουργούς), και τους βοηθούς τους, καθώς και τα ανώτατα στελέχη της κρατικής μηχανής, έχουμε: 

Ρώσσους 30, 
Λιθουανούς 43, 
Γερμανούς 12, 
Αρμενίους 13, 
Γεωργιανούς 2, 
Τσέχος 1, 
Πολωνοί 2, 
Ούγγροι 2, 
Φιλανδοί 3 και εβραίοι 447!!! 

Οι σιωνιστές, λοιπόν, ήταν οι νέοι αφέντες!


Θα τελειώσω το σημερινό ιστορικό αφιέρωμα, με την ιδιόχειρη σημείωση του Λένιν, επί του πρώτου νομοσχεδίου (συντάκτης του ο εβραίος κομισάριος Ντιξμανστάϊν) που κατετέθη από την κυβέρνηση των μπολσεβίκων αμέσως μετά την επικράτησή της και αφορούσε –τι άλλο;- την «καταπολέμηση του αντισημιτισμού»

«Το Συμβούλιο των επιτετραμμένων του λαού, να διατάξει όλα τα Σοβιέτ να θέσουν σε κίνηση όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εκριζώσουν την αντιεβραϊκή κίνηση. Διώκτες των εβραίων κι όσοι κάνουν αντιεβραϊκή προπαγάνδα να τίθενται εκτός νόμου».

Η μακρά νύχτα της Ρωσσίας 
μόλις αρχίζει 
και θα διαρκέσει 
73 ολόκληρα χρόνια!

Για περισσότερες λεπτομέρειες και πλήθος ντοκουμέντων επί του θέματος, κυκλοφορεί στο βιβλιοπωλείο της Χρυσής Αυγής το βιβλίο μου υπό τον τίτλο «Λένιν, ο εγγονός του Ισραήλ».

Γ. Δημητρακόπουλος, 
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός