"…400 τόννους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν…".
Αυτές τις ημέρες του 1922 γραφόταν δύο από τις τελευταίες πράξεις της Γενοκτονίας εναντίον των Ελλήνων της Θράκης, της Μικράς Ασίας, του Πόντου. Μία ήταν καταστροφή της Σμύρνης και η άλλη η ανακωχή των Μουδανιών, με την οποία ο Ελληνισμός υποχρεώθηκε σε φυγή και από τη Θράκη.
Από τον όμορφο αυτό λιμένα όμως της Θρακικής ενδοχώρας, δεκαπέντε μήνες αργότερα θα διαδραματιζόταν η τελευταία και πιο φρικιαστική πράξη του Ελληνικού Ολοκαυτώματος. Μπορεί οι Νεότουρκοι, Τζεμάλ, Ενβέρ και Ταλαάτ πασά και ο Μουσταφά Κεμάλ, να δολοφόνησαν 1.000.000 Έλληνες και Ελληνίδες, αλλά φρόντισαν να τα εξαφανίσουν τα ίχνη τους.
Ο Χ. Αγγελομάτης στο βιβλίο του «Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας» (Αθήνα 1924) αναφέρεται στο μέγεθος του εγκλήματος, τους θύτες και τους συνεργάτες τους: «Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τα αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέρα του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον “Ζαν”, μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων, από τα Μουδανιά της Μικράς Ασίας εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύσει, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους».
Έτσι όπως αναφέρει ο διευθυντής του Μουσείο της Γενοκτονίας στο Ερεβάν, Χαΐκ Ντεμογιάν, στην ομιλία του για τη Γενοκτονία των Ελλήνων (Αθήνα, Μάιος 2014) «Η τουρκική πολιτική της γενοκτονίας, κατά των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων, αφού παρέμεινε ατιμώρητη, έχει γεννήσει νέο κακό για την ανθρωπότητα. Η ατιμωρησία και η απροκάλυπτη εύνοια εκ μέρους των παγκόσμιων μεγάλων δυνάμεων προς ένα κράτος-διάδοχο και συνεχιστή της οθωμανικής παράδοσης, δημιούργησαν το γόνιμο έδαφος ώστε να φυτρώσουν σε αυτό νέα σχέδια για τη διάπραξη γενοκτονίας. Η ατιμωρησία και ως επακόλουθο η επιθετική συμπεριφορά του τουρκικού κράτους, οδήγησαν σε νέα εγκλήματα».
Μπροστά στο έγκλημα κανείς δεν έχει δικαιώμα
να σιωπήσει, πόσο μάλλον να το αρνείται.
Μπροστά στην σύληση των οστών των δικών μας ανθρώπων, από εκεί απ΄ όπου είναι βγαλμένη η ελευθερία των Ελλήνων, όπως γράφει ο Διονύσιος Σολωμός «Εμείς οι απόγονοι αυτών που βίωσαν τη φρίκη της Γενοκτονίας των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων, όπως λέει ο Αρμένιος συναγωνιστής Χ. Ντεμογιάν, δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε και να ανεχόμαστε την εγκληματική άρνηση των διαπραχθέντων φρικαλεοτήτων και των συνέπειών τους. Το ηθικό χρέος της νέας γενιάς των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων δεν είναι μόνο να τιμά και να θυμάται, αλλά από κοινού, χέρι-χέρι, να συνεχίζει τον αγώνα για την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.
Πρέπει να πιστεύουμε και να είμαστε σίγουροι ότι η δικαιοσύνη θα επικρατήσει, αν είμαστε μαζί στον αγώνα μας και αν είμαστε γεμάτοι πίστη στην επιτυχή κατάληξή του. Η Πατρίδα των προγόνων μας – είναι και δική μας Πατρίδα, ανεξάρτητα από το πού και πότε εμείς και οι απόγονοί μας θα ζήσουν. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν τον πόνο, τους καημούς και τα ανεκπλήρωτα όνειρα των προγόνων μας και μαζί να σηκώσουμε το λάβαρο του αγώνα για να θριαμβεύσει το δίκαιο και η αλήθεια».
Υ.Γ. Οι 400 τόνοι οστών που μετέφερε το πλοίο από τα Μουδανιά στη Μασσαλία, είναι πολλές χιλιάδες πρόγονοί μας. Πέρα από το σεβασμό,οφείλουμε και την αλήθεια σ΄ αυτούς για τη Γενοκτονία, αυτή που δυστυχώς πολλοί ψευτοπολιτικοί, ψευτοκαθηγητές και ψευτοδιανοούμενοι την αρνούνται και την τοποθετούν μέσα σε εισαγωγικά!
Θεοφάνης Μαλκίδης, Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών
Επειδή όμως πολύ τους είναι το να ασχολούμαστε στην Ελλάδα με έναν παγκόσμιας κλάσης εγκληματία του βεληνεκούς του Χίτλερ και του Στάλιν, ας θυμίσουμε σε όσους θέλγονται από θεωρίες… «συνωστισμών» ποιος ήταν ο αιμοσταγής σφαγέας που τιμούν ως «πατερούλη» οι γείτονες Τούρκοι. Αντί να πουν ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που οι Έλληνες κάνουν «την καρδιά τους πέτρα» για χάρη της ειρηνικής συμβίωσης, ασχημονούν, με ισλαμιστές να παριστάνουν τους κεμαλιστές-εθνικιστές λατρεύοντας τον… μισογύνη.
ΤΟΥΡΚΑΛΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ:
«Ο ΚΕΜΑΛ ΕΒΛΕΠΕ ΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ ΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ
ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕ»!!!
Μια ιστορικός από την Τουρκία γκρεμίζει τους ισχυρισμούς των γειτόνων ότι η καταστροφή της Σμύρνης δεν έγινε από τις ορδές των νεότουρκων του Κεμάλ Ατατούρκ, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Δημοκρατία.
Σε ένα ανατρεπτικό άρθρο που φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα Radikal, η Τουρκάλα ιστορικός, Αϊσέ Χουρ, σημείωνε ότι υπάρχουν ντοκουμέντα που αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο Κεμάλ Ατατούρκ όχι μόνο γνώριζε για τον εμπρησμό που κατέστρεψε σχεδόν ολόκληρη την παραθαλάσσια ελληνική πόλη -εκτός από τον τουρκικό και εβραϊκό τομέα της-, αλλά επιτάχυνε τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τις εστίες τους.
Μάλιστα, την ώρα που η Σμύρνη καιγόταν, ο Κεμάλ βρισκόταν εκεί και απολάμβανε το πύρινο θέαμα από το μπαλκόνι της αρραβωνιαστικιάς του, της Λατιφέ.
Η Χουρ επικαλείται άρθρο του υπασπιστή του Κεμάλ στην εφημερίδα Cumhuriyet το 1939, όπου περιγράφονται λεπτομέρειες για την καταστροφή της Σμύρνης από πυρκαγιά που ισοπέδωσε την ελληνική πόλη από τις 13 έως τις 17 Σεπτεμβρίου.
«Ο Μουσταφά Κεμάλ και η Λατιφέ κάποια στιγμή έμειναν μόνοι στο μπαλκόνι. Η πυρκαγιά συνέχιζε να καίει με όλη της τη δύναμη» σημείωνε στο άρθρο του ο υπασπιστής του Τούρκου ηγέτη, παραθέτοντας ταυτόχρονα τη συνομιλία του ζεύγους.
ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
«Παντού βλέπαμε πτώματα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου