Οι νεότεροι Ήρωες της Ελλάδος, οι Έλληνες Αξιωματικοί των Ειδικών Δυνάμεων, αυτοί που αντιμετώπισαν και τσάκισαν τις υπέρτερες δυνάμεις του Αττίλα, μίλησαν έπειτα από 42 χρόνια. Σε μία εξαιρετικής σημασίας ιστορική εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Πολεμικό Μουσείο, οι Αξιωματικοί της 31,32,33 και Α’ Μοίρας Καταδρομών αφηγήθηκαν τα πολεμικά γεγονότα της περιόδου, σκιαγράφησαν τις καταδρομικές επιχειρήσεις και έστειλαν το μήνυμα της ηρωικής αντίστασης μέχρις εσχάτων.
Κλιμάκιο της Χρυσής Αυγής με επικεφαλής τον Αρχηγό Νικόλαο Μιχαλολιάκο, τον Στρατηγό Συναδινό και τον Ηλία Κασιδιάρη ήταν εκεί για να τιμήσει τους Ήρωες των Ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων.
Ας δούμε πως περιγράφει την εκδήλωση η «Λέσχη Καταδρομέων και Ιερολοχιτών» που είχε και την πρωτοβουλία της διοργάνωσής της:
«Κύπρος 1974. Οι επιχειρήσεις των Δυνάμεων Καταδρομών κατά του ΑΤΤΙΛΑ»
Σε ένα κατάμεστο Αμφιθέατρο χωρητικότητας 430 καθημένων με πλήθος ορθίων θεατών ακόμη και στον χώρο του φουαγιέ, όπου γινόταν ταυτόχρονη προβολή σε video-wall, υπήρχε μια ατμόσφαιρα συναισθηματικά φορτισμένη από την ιστορική αξία του θέματος και την αφήγηση των πολεμιστών.
Οι περισσότεροι, ουδέποτε μέχρι τώρα είχαν προβεί σε εξιστόρηση γεγονότων, τραγικών μεν για την μαρτυρική Κύπρο, που προσέθεσαν όμως, ακόμα περισσότερες δάφνες στην χρυσή πολεμική ιστορία των Δυνάμεων Καταδρομών και επιβεβαίωσαν τον θρύλο που περιέβαλε ανέκαθεν τον πράσινο μπερέ! Ένας μόνο τίτλος θα μπορούσε να αποδώσει την πραγματική εικόνα και εντύπωση, από την συγκεντρωτική αποτύπωση των σχολίων τα οποία κοινοποιήθηκαν ηλεκτρονικά σε όλους τους θεατές…
«ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ»
Κατά τη διάρκεια της Ημερίδας η οποία διεξήχθη σε δύο συνεδρίες, με συντονιστή τον Δρα Ιστορίας κ. Ν. Νικολούδη μίλησαν Διοικητές Μονάδων και Τμημάτων Δυνάμεων Καταδρομών Κύπρου και Ελλάδος, που έλαβαν μέρος στις επιχειρήσεις, ως εξής:
ΑΝΤΓΟΣ ε.α. Ε. ΣΤΑΜΑΤΗΣ: Γενική Στρατιωτική κατάσταση. Οργάνωση και Επιχειρησιακή ετοιμότητα Δυνάμεων Καταδρομών. Γενική περιγραφή επιχειρήσεων Μονάδων Καταδρομών στο πλαίσιο της Εθνικής Φρουράς. Επιχειρήσεις 31 Μοίρας Καταδρομών (31 ΜΚ).
ΑΝΤΓΟΣ ε.α. Η. ΓΛΕΝΤΖΕΣ: Επιχειρήσεις του 13 Λόχου Κρούσεως (ΛΚ) της 31 ΜΚ. Μάχες του Κοτζάκαγια και Πυροΐου.
ΑΝΤΓΟΣ ε.α. Α. ΓΑΛΗΝΟΣ: Επιχειρήσεις του 11ΛΚ της 31 ΜΚ, Μάχες του Κοτζάκαγια και Λαπήθου-Καραβά.
ΤΑΞΧΟΣ ε.α. Ν. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ: Επιχειρήσεις 32 Μοίρας Καταδρομών (32 ΜΚ).
ΥΠΤΓΟΣ ε.α. Ε. ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΤΟΣ: Επιχειρήσεις της 33 Μοίρας Καταδρομών (33ΜΚ)
ΣΧΗΣ ε.α. Β. ΡΟΚΚΑΣ: Επιχειρήσεις του 33 ΛΚ της 33 ΜΚ.
ΥΠΤΓΟΣ ε.α. Δ. ΚΥΡΙΑΚΟΣ: Επιχείρηση «ΝΙΚΗ». Αερομεταφορά από την Κρήτη του Συγκροτήματος Α’ Μοίρας Καταδρομών (Α΄ ΜΚ) και Διμοιρίας της Γ’ Μοίρας Αμφιβίων Καταδρομών (Γ’ ΜΑΚ) από την 354 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών. Επιχειρήσεις της Α’ ΜΚ.
ΣΧΗΣ ε.α. Π. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: Ενέργειες του 41 ΛΚ της Α’ ΜΚ κατά την άμυνα του Αεροδρομίου της Λευκωσίας.
ΥΠΤΓΟΣ ε.α. Ν. ΚΟΪΜΤΖΟΓΛΟΥ: Ενέργειες Διμοιρίας Α/Τ της Α΄ ΜΚ κατά την άμυνα της Λευκωσίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Γιατί δεν ανοίγει
ο "Φάκελος της Κύπρου";;;
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΟΙΓΕΙ ΕΠΙ 42 ΧΡΟΝΙΑ Ο ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ;;;
Τα πράγματα είναι απλά. Οι κυβερνώντες σε Ελλάδα και Κύπρο δεν μίλησαν ποτέ για πόλεμο και γι’ αυτό ακόμα και σήμερα δεν κάνουν λόγο για αδήλωτους αιχμαλώτους πολέμου αλλά για «αγνοούμενους», ενώ κανονικά θα έπρεπε να τους λένε «αγνοημένους» που είναι και ο πιό σωστός όρος.
Υπάρχουν έγγραφα του 1995, μετά από 21 χρόνια, όπου το ΓΕΕΘΑ απαντάει επισήμως στον αείμνηστο Στρατηγό ε.α. και ηρωικό πολεμιστή της Κύπρου Δημήτριο Μπίκο, ότι ουδέποτε στα χρόνια που παρήλθαν κηρύχτηκε επισήμως πόλεμος και γι’ αυτό ουδέποτε αναφέρθηκε κανείς σε πόλεμο. Δεν έγινε πόλεμος λοιπόν στην Κύπρο το 1974 κι ας υπήρχαν 250.000 ξεριζωμένοι και τόσες χιλιάδες νεκροί μόνο από την Ελληνική πλευρά! Όπως βέβαια κι από την Τουρκική πλευρά. Αυτοί πως σκοτώθηκαν; Μάλλον ομαδικά σκοντάψανε σε καμιά πέτρα, γλύστρησαν στο μπάνιο τους και έπεσαν και έσπασαν τα κεφάλια τους; Ή σκοτώθηκαν στο κυνήγι;
Είναι ξεκάθαρο εν πρώτοις ότι αλλοίωσαν την ιστορία. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, έριξαν στους στρατιώτες που υπηρετούσαν στην Κύπρο εκείνη την εποχή, το ανάθεμα για το πραξικόπημα που προκάλεσε όσα συνέβησαν αργότερα. Σαν να οργανώσαν οι 20αρηδες στρατιώτες που υπηρετούσαν την θητεία τους στο νησί το τουλάχιστον ατυχές και εκ του αποτελέσματος προδοτικό πραξικόπημα.
Παρά τις εντολές όμως από την πολιτική ηγεσία κατά πρώτο λόγο και έπειτα τη στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδος να μην χτυπήσουν τους Τούρκους όταν αυτοί προήλαυναν κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας, κάποιοι πολέμησαν προσπαθώντας να τους σταματήσουν παρά τις περί του αντιθέτου εκδοθείσες διαταγές.
Ήταν πολλοί αυτοί που ήταν πιστοί στο στρατιωτικό και πατριωτικό τους καθήκον και φυσικά αντιστάθηκαν πολεμώντας γενναία. Όμως η συνέχεια ποιά ήταν;
Τόσο η πολιτική όσο και η στρατιωτική ηγεσία μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, έβγαλαν αποφάσεις με τις οποίες αλλοίωσαν κυριολεκτικά την ιστορία, αλλοίωσαν τα γεγονότα, με αποτέλεσμα να πετάξουν στα σκουπίδια τους ήρωες αξιωματικούς, αυτούς που έδωσαν την ψυχή τους για την πατρίδα, αποστρατεύοντας τους ως Αντισυνταγματάρχες, Συνταγματάρχες ή στην καλύτερη περίπτωση Ταξιάρχους. Κάποιους άλλους όμως που απλά συνέπεσε να είναι σωματικά παρόντες στην Κύπρο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974, τους ανέβασαν σε ανώτατα αξιώματα.
Αυτό επετεύχθη ως εξής. Τον Νοέμβριο του 1974 ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Διονύσιος Αρμπούζης, ο οποίος αντικατέστησε τον Μπονάνο από τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου και ο Αρχηγός Στρατού Ξηράς Ιωάννης Ντάβος εκδίδουν μία διαταγή, σύμφωνα με την οποία έπρεπε όλες οι εκθέσεις πολεμικής δράσης των Αξιωματικών, Ανθυπασπιστών και Μονίμων Υπαξιωματικών – οι οποίες συντάσσονται κατά τη διάρκεια του πολέμου, από αυτούς που ήταν παρόντες και έβλεπαν τι κάνει ή τι ΔΕΝ κάνει ο καθένας – να υποβληθούν στο Αρχηγείο και να συνταχθούν καινούριες!
Ποιοί όμως θα συνέτασσαν τις νέες εκθέσεις;;;
Οι Αξιωματικοί που ήρθαν στην Κύπρο μετά τον πόλεμο;;;; Μπορεί να ήταν πολύ καλοί Αξιωματικοί, αλλά όταν γινόταν ο πόλεμος στην Κύπρο, αυτοί ήταν στην Καλαμάτα, στην Πρέβεζα, στην Ξάνθη, σε νησιά… Που γνώριζαν τι έχει γίνει κατά τη διάρκεια του πολέμου; Έλεγε η διαταγή λοιπόν να υποβληθούν στο Αρχηγείο οι παλιές εκθέσεις και να συνταχθούν καινούριες, ενώ όσες από τις παλιές εκθέσεις είχαν καταχωρηθεί ήδη στα ατομικά έγγραφα των Αξιωματικών, να διαγραφούν βάσει της παρούσης διαταγής.
Δηλαδή με μια διαταγή του τότε ΑΕΔ και του Α/ΓΕΣ που σίγουρα εκπορεύθηκε από τον ΥΠΕΘΑ κ.Ευαγ.Αβέρωφ - Τοσίτσα, αλλοιώνουν την Ιστορία. Το μόνο για το οποίο νοιάζονταν όσοι συνέλαβαν και έδωσαν τη συγκεκριμένη διαταγή ήταν να κουκουλώσουν το έγκλημα το οποίο είχε διαπραχθεί ώστε σε πολλές περιπτώσεις να μην γίνουν γνωστάοι πράξεις και ενέργειες προδοτικού χαρακτήρα όχι πλέον από τους Χουντικούς αλλά από τους αντικαταστάτες τους ...Δημοκράτες Επειδή όμως οι μνήμες ήταν ακόμα νωπές κάποιοι Αξιωματικοί αποφάσισαν να απευθυνθούν στη Δικαιοσύνη. Τι γίνεται λοιπόν;
Τον Μάρτιο του 1975, με νωπά ακόμα τα σημάδια του Πολέμου, του Θανάτου και του Ολέθρου, βγαίνουν δύο Υπουργικές Αποφάσεις. Η μία από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα και η άλλη από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Στεφανάκη, που επικυρώνονται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αμέσως μετά από τη τεράστια πλειοψηφία του Κυβερνώντος Κόμματος στην Βουλή και είναι έκτοτε Νόμος του Κράτους, οι οποίες λένε:
«Για να μην διαταραχθούν οι διεθνείς σχέσεις της χώρας, αναστέλλεται η ποινική δίωξη κατά απάντων των υπευθύνων της κυπριακής τραγωδίας»!
Ο μεν Αβέρωφ το έκανε για τους στρατιωτικούς που ευθύνονταν, ο δε Στεφανάκης για τους πολιτικούς. Δηλαδή σε αυτούς δεν μπορεί να κάνει κάποιος μήνυση, δεν μπορεί να τους οδηγήσει στη Δικαιοσύνη και αυτό ισχύει ακόμα και σήμερα. Από τότε καμία κυβέρνηση και κανένα κόμμα δεν ζήτησε να αρθεί αυτή η απόφαση του αίσχους. Γι’ αυτό και σε κάθε ομιλία μου επιμένω να λέω ότι όλοι έχουν συγκαλύψει αυτό το έγκλημα.
Ένας σύλλογος βετεράνων με την ονομασία «ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΚΥΠΡΟΥ 1974» στις 11 Νοεμβρίου 2008 έκανε μια προσφυγή στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Μεϊμαράκη, με κοινοποίηση στους Προέδρους της Δημοκρατίας της Ελλάδας και της Κύπρου Κάρολο Παπούλια και Δημήτρη Χριστόφια αντίστοιχα, στον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή (νεώτερο), στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Δημήτρη Σιούφα και σε όλους τους αρχηγούς κομμάτων, καθώς και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεώργιο Σανιδά. Ζήτησε λοιπόν αυτός ο Σύλλογος να αρθεί αυτός ο Νόμος του 1975 για να μπορέσουν όσο ακόμα τα μέλη του είναι εν ζωή και βέβαια όσο είναι εν ζωή κάποιοι από τους υπεύθυνους, να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη και να πούν ότι ο τάδε δεν έκανε το καθήκον του. Αυτά θα τα έλεγαν οι βετεράνοι που ήταν εκεί αυτόπτες μάρτυρες. Αν πηγαίναν όμως στη Δικαιοσύνη, αυτός που θα κατηγορούσαν θα αναγκαζόταν κατά την απολογία του να αμυνθεί και θα έλεγε «εγώ δεν έκανα αυτό που έπρεπε γιατί με διέταξε ο τάδε». Έτσι σιγά σιγά θα ξετυλιγόταν το κουβάρι των ενόχων, θα άνοιγε υποχρεωτικά ο Φάκελος της Κύπρου και θα έβγαιναν στο φως τα στοιχεία και φυσικά όλη η αλήθεια.
Η απάντηση που πήρε αυτός ο Σύλλογος Βετεράνων από την κυβέρνηση μέσω του τότε Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Κωνσταντίνου Τασούλα ήταν η εξής:«Οι λόγοι που επέβαλαν αυτή την απόφαση του 1975 συνεχίζουν να συντρέχουν ως σήμερα και ως εκ τούτου κρίνεται επάναγκες η συνέχιση της ισχύος της απόφασης αυτής». Σαράντα δύο χρόνια μετά ισχύει αυτή η απόφαση και δεν μπορεί κανείς Πολεμιστής της Κύπρου 1974 να πάει στη Δικαιοσύνη.
Να πως κλειδώθηκε ο φάκελος της Κύπρου. Η δικαιολογία περί «μη διατάραξης των διεθνών σχέσεων της χώρας» που μόνο ως γελοία μπορεί να χαρακτηριστεί. Πρόκειται για υποτίμηση της νοημοσύνης μας.
ΑΝ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΥΘΥΝΟΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΧΟΥΝΤΑ, ΕΙΧΕ ΚΑΘΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ....
ΝΑ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ....
ΟΜΩΣ ΟΧΙ... ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ....
ΑΡΑ... ;;;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου