Κεφάλαιο: Ισλαμική Τρομοκρατία

Το τελευταίο στάδιο πριν από την πτώση ενός καθεστώτος, είναι πάντα ένα στάδιο επώδυνο.

Η υπαρκτική ανασφάλεια, η αδιέξοδη απόγνωση, ο φόβος, η εναγώνια προσμονή και οι σπασμωδικές ενέργειες όσο πλησιάζει το σημείο «θραύσεως», εντείνονται.

Την προσέγγιση αυτού του σημείου σε απόσταση πλέον «αναπνοής», σηματοδοτεί το τελευταίο τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι.

Δεν υπάρχουν πια αμφιβολίες, ότι η τέως μοναδική υπερδύναμη και νυν «μεγάλος ασθενής» του πλανήτη, καταρρέει. Και καθώς καταρρέει, σαν βαριά πληγωμένο θηρίο που ξεψυχάει, μακελεύει όποιον θεωρεί ότι την εμποδίζει να ανακάμψει, χρησιμοποιώντας τη μόνη μεγάλη δύναμη που ακόμη διαθέτει, την τρομοκρατία.

Πολιτικά ανερμάτιστη, λόγω του θανατερού εναγκαλισμού της ηγεσίας της με τον Σιωνισμό! Ένα έθνος τεχνητό και ουσιαστικά ανύπαρκτο. Ένα «έθνος» βγαλμένο από τις μπαρούφες του Χόλυγουντ. Συγκροτημένο άναρχα, αυθαίρετα και ανομοιογενώς, από ένα κράμα φυλών, θρησκειών, γλωσσών και πολιτισμών, πνέει τα λοίσθια.

Τα τρομοκρατικά χτυπήματα εναντίον των Ευρωπαίων συμμάχων του δεν είναι παρά οι τελευταίοι σπασμοί του πολιτικού και πολιτισμικού αυτού Φρανκενστάιν. Χτυπήματα με τα οποία προσπαθεί απελπισμένα να εξαναγκάσει τα ευρωπαϊκά κράτη στη συγκρότηση ενός συνασπισμού δυνάμεων μέσω του οποίου θα μπορέσει να εκτελέσει επιθέσεις εναντίον κάθε αντιπολιτευόμενου προς αυτόν στόχο, συμπεριλαμβανομένης και της επίσημης κυβέρνησης της Συρίας.

Το ISIS είναι το τελευταίο και πιο ισχυρό του όπλο. Ένα πολυκέφαλο τέρας που η ΜΟΣΑΝΤ και η CIA σχεδίασαν, χρηματοδότησαν και όπλισαν με πολύπλοκους και αδιαφανείς τρόπους, χρησιμοποιώντας «ανθρωπιστικές» ΜΚΟ, τον «ουμανισμό» της αριστεράς, διάφορα κράτη μαριονέτες και το φονταμελιστικό Ισλάμ. Και τώρα που το τέρας αυτό χτυπιέται ανηλεώς από τη Ρωσία, τη Συρία, το Ιράν και τη Χεσμπολάχ και κοντεύει να εξοντωθεί, τουλάχιστον στην περιοχή της Συρίας, οι αμερικανοσιωνιστές θέλουν να επέμβουν για να το σώσουν. Επειδή όμως αυτό δεν μπορούν να το πουν ανοιχτά, λένε ότι και αυτοί… θέλουν να το εξοντώσουν.

Έχουμε ξαναδεί αυτό το φαινόμενο στην ιστορία, κατά τις σταυροφορίες. Όταν κάποτε ξεκινώντας με πρόσχημα την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων οι σταυροφόροι, ισοπέδωναν «παρεμπιπτόντως» στο πέρασμά τους τα πάντα. 

Επικαλούμενοι δηλαδή έναν ευσεβή και γενικώς αποδεκτό στόχο, αποκτούσαν τον έλεγχο όλων των περιοχών απ’ τις οποίες διέρχονταν, χωρίς να αποκαλύπτεται ότι αυτός ήταν ο πραγματικός τους στόχος και όχι οι Άγιοι Τόποι. Μέχρι που στην τέταρτη σταυροφορία, «τυχαία» κατέλαβαν και την Κωνσταντινούπολη, το αντίπαλο δέος της εποχής εκείνης για τη Δύση και κυριάρχησαν ολοκληρωτικά.

Το ίδιο ακριβώς θέλουν να κάνουν τώρα και οι αμερικανοσιωνιστές. Βάζουν τον ISIS να κάνει αποτρόπαια εγκλήματα τα οποία δημιουργούν τρόμο στην ανθρωπότητα και έπειτα επικαλούνται την ανάγκη να παταχθεί το «τέρας». Για να γίνει όμως αυτό ισχυρίζονται ότι πρέπει οργανωθεί μια μεγάλη επιχείρηση εναντίον του, δίκην σταυροφορίας. Και ενώ επικαλούνται την πάταξη του τέρατος, στην πραγματικότητα μέσω της «σταυροφορίας» επιδιώκουν να βάλουν πόδι στην Συρία για να ρίξουν τον Άσαντ από την κυβέρνηση. Εκτοπίζοντας παράλληλα από τη Μέση Ανατολή τη Ρωσία και πετυχαίνοντας τη στρατηγική της περικύκλωση.

Τώρα το πώς έχουν καταφέρει οι αμερικανοσιωνιστές να δημιουργήσουν όχι απλά πυρήνες, αλλά ολόκληρα αλληλοϋποστηριζόμενα δίκτυα τζιχαντιστών στις ευρωπαϊκές χώρες δε χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις και ικανότητες για να γίνει αντιληπτό. 

Μια λέξη τα λέει όλα: λαθρομετανάστευση.

Μέσα στο πλήθος των μουσουλμάνων μεταναστών που έχουν εγκατασταθεί στις «δημοκρατικές» ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχουν και άνθρωποι που είναι ενταγμένοι σε αυτά τα κυκλώματα.

Το να ισχυρίζεται λοιπόν ο κύριος Μουζάλας σήμερα, ότι: «το να περάσουν μέσα σε 100.000 μετανάστες ένας ή δυο τζιχαντιστές δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια απαγόρευση διέλευσης των υπολοίπων από τα σύνορα», είναι τουλάχιστον αφελές.

Και είναι αφελές, διότι εκ του αποτελέσματος, ήτοι από το μέγεθος και το είδος των τρομοκρατικών χτυπημάτων, αποδεικνύεται, ότι ο αριθμός των τζιχαντιστών που διέρχονται μέσα στις 100.000 μεταναστών δεν μπορεί να είναι ένας ή δυο, όπως ισχυρίζεται ο κύριος υπουργός, αλλά πολλοί περισσότεροι.

Είναι επίσης αφελές, διότι είναι δεδομένο ότι με τον τρόπο που γίνεται η διέλευση των συνόρων, όχι μόνο δεν μπορούν οι κρατικές υπηρεσίες να ελέγξουν το ποιόν και τους σκοπούς αυτών που τα διέρχονται, αλλά ούτε καν να γνωρίζουν αν τα χαρτιά τους είναι πλαστά. Και αυτό έχει επίσης αποδειχθεί.

Δεν μπορεί λοιπόν κάποιος στο όνομα ενός νεφελώδους ανθρωπισμού και ενός παρωχημένου ευρωπαϊκού τάχα «δημοκρατικού δημοκρατικού ρομαντισμού» να αποφασίζει να θυσιάσει (διότι αυτό γίνεται) μερικές εκατοντάδες ή και χιλιάδες ανθρώπων σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Με ποια εξουσιοδότηση νομιμοποιείται να το κάνει αυτό;

Εμπίπτει άραγε στις δικαιοδοσίες ενός υπουργού ή στις αρμοδιότητες μιας κυβέρνησης το να στέλνουν με τις αποφάσεις τους στο θάνατο εκατοντάδες ανθρώπους άλλων κρατών ή και του δικού τους κράτους, στο όνομα της προσωπικής τους αντίληψης περί δημοκρατίας; 

Και εν πάση περιπτώσει ποιο αγαθό είναι υπέρτερο, η ανθρώπινη ζωή ή η περί δημοκρατίας αντίληψη των «τσιπροκαμένων», που σε έξι μήνες δεν θα υπάρχουν πουθενά;

Ας πάει τώρα ο κύριος Μουζάλας να εξηγήσει στους συγγενείς των θυμάτων του Παρισιού, τους ανθρωπιστικούς λόγους οι οποίοι κατά τα λεγόμενά του έλκουν την καταγωγή τους… από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και την Αναγέννηση και οι οποίοι τον οδήγησαν ως υπουργό μετανάστευσης, να επιτρέψει στους δολοφόνους να διέλθουν τα ελληνικά σύνορα.

Το διαδίκτυο πάντως βρίθει φωτογραφιών από… αποκεφαλιστές-τζιχαντιστές, οι οποίοι ξυρίστηκαν, φόρεσαν μπλου τζιν και Τ-shirts και πέρασαν τα ελληνικά σύνορα με προορισμό άγνωστο.

Προσωπικά πάντως, επειδή είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο κύριος Μουζάλας κάθε άλλο παρά αφελής είναι, αρχίζουν να περνούν από το μυαλό μου άλλες υποψίες πάρα πολύ άσχημες.

Υπάρχει όμως και ένα άλλο, εξίσου βλακώδες επιχείρημα που ακούγεται κατά κόρον τελευταία από την τρόϊκα της αριστεράς, της ελαφροδεξιάς και των κατάπτυστων ΜΜΕ, σχετικά με το θέμα. 

Ότι δηλαδή οι Σύροι που εγκαταλείπουν τη χώρα τους δεν μπορεί να είναι τζιχαντιστές, αφού φεύγουν από εκεί για να γλυτώσουν από τον ISIS.

Η απάντηση και εδώ είναι εξίσου απλή. Αυτοί που εγκαταλείπουν τη χώρα δεν είναι εχθροί των τζιχαντιστών, αλλά εχθροί της νόμιμης κυβέρνησης της Συρίας και φίλοι των αμερικανοσιωνιστών που τους ξεσήκωσαν εναντίον της. Τώρα λοιπόν που ο ISIS ηττάται από το συνασπισμό δυνάμεων Ρωσίας-Συρίας – Ιράν - Χεσμπολάχ, οι ηττημένοι προδότες της πατρίδας τους δεν μπορούν να σταθούν πια εκεί και φεύγουν.

Φεύγουν κατά τον ίδιο τρόπο που έφυγαν κάποτε οι κομμουνιστές από την Ελλάδα, όταν μετά την ήττα τους στο συμμοριτοπόλεμο δεν μπορούσαν να σταθούν στη χώρα μας μετά τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει και πέρασαν στο «Παραπέτασμα» για να γλυτώσουν τα δικαστήρια και τις καταδίκες.

Αυτό εννοούν οι αριστεροί όταν λένε ότι και οι δικοί τους γονείς κάποτε υπήρξαν πρόσφυγες. 

Έτσι εξηγείται και η λατρεία των αμερικανοκομουνιστών που κυβερνούν σήμερα την Ελλάδα προς τους «κακόμοιρους» λαθρομετανάστες. Θέλουν να κάνουν την Ελλάδα και την Ευρώπη, ένα σύγχρονο «Παραπέτασμα».

Οι ηττημένοι λοιπόν προδότες της Συρίας που παριστάνουν τους πρόσφυγες δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από ένα «Δούρειο Ίππο», που μέσα του κρύβει τους τρομοκράτες οι οποίοι έχουν αρχίσει να αιματοκυλούν την Ευρώπη.

Απώτερος σκοπός; Μέσα από τις εκατόμβες των θυμάτων που θα προκαλέσουν, όπως αυτή η τελευταία στο Παρίσι, να δημιουργήσουν μια πανστρατιά «εναντίον» του ISIS, με την οποία θα ρίξουν τον Άσσαντ από τη Συρία και θα εκτοπίσουν τη Ρωσία από τη Μέση Ανατολή.

Όσο για τα δύσμοιρα παιδάκια που πνίγονται καθημερινά στο Αιγαίο, πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι τίποτε άλλο από ένα ακόμη κτηνώδες και απάνθρωπο κόλπο των Τούρκων δουλεμπόρων, κατ’ εντολή των αμερικανοσιωνιστών. Για να προκαλούν οίκτο και συμπάθεια στον κόσμο. Για να κατευνάζουν τις αντιδράσεις του. Για να συγκεντρώνουν ρούχα και τρόφιμα. Και για να στρατολογούν τους «χρήσιμους ηλίθιους» που δουλεύουν αμισθί στις υπηρεσίες υποδοχής.

Επομένως το κεφάλαιο λαθρομετανάστευση σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από το κομμάτι τρομοκρατία. Τουναντίον, όλες οι προσπάθειες των κυβερνήσεων των ευρωπαϊκών χωρών πρέπει επισταμένως να εστιασθούν σε αυτό το σημείο. Προσωπικά κρίνω εξαιρετικά ύποπτη τη στάση όσων επιχειρούν την άνευ όρων αποσύνδεση της λαθρομετανάστευσης από την τρομοκρατία.

Η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι. Ο ένας δρόμος την οδηγεί στη συστράτευση με τους αμερικανοσιωνιστές, θεωρητικά εναντίον του ISIS, πρακτικά εναντίον της Ρωσίας, του Άσσαντ και του Ιράν. Το κέρδος από αυτή τη συστράτευση θα είναι να σταματήσουν οι αμερικανοσιωνιστές να βάζουν τους τζιχαντιστές να τους χτυπούν με τρομοκρατικά χτυπήματα. Όπως δηλαδή κάνουν οι νταβατζήδες όταν πουλάνε προστασία στα μαγαζιά. Μόλις ο καταστηματάρχης πληρώσει σταματάνε να στέλνουν ανθρώπους του υποκόσμου για να του σπάζουν το μαγαζί.

Ο άλλος δρόμος, ο δύσκολος, θέλει Εθνικούς Ηγέτες με σθένος οι οποίοι να αγαπούν πραγματικά το λαό και την πατρίδα τους, αλλά και ο λαός να τους αγαπά και να τους ακολουθεί, όπως ακριβώς οι Σύροι τον Άσαντ. Για τον οποίο πολεμούν πέντε χρόνια, προσπαθώντας να αποκτήσουν την ελευθερία τους.

Για τους Ευρωπαίους ηγέτες λοιπόν η λύση είναι να ξεριζώσουν αποφασιστικά τον «καρκίνο» της τρομοκρατίας από το σώμα των κρατών τους. Και για να γίνει αυτό πρέπει να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα στη ρίζα και στις πραγματικές του διαστάσεις και όχι με ψευτοανθρωπισμούς και ψευτο-«δημοκρατισμούς». Αλλιώς, ας αφήσουν τους εθνικούς ύμνους, τις τελετές μνήμης και τα μεγάλα λόγια στις κηδείες των θυμάτων της τρομοκρατίας. Μόνοι τους δολοφονούν τους πολίτες τους

Η Τουρκία πάντως μετά τα «χαστούκια» που έφαγε πέρυσι στην πλατεία Ταξίμ από τους αριστερούς – ανθρωπιστές, όργανα του αμερικανοσιωνισμού, μετά τη δολοφονία ενός εφήβου από αστυνομικό (πάντα συμβαίνει μια «τυχαία» δολοφονία την στιγμή που τη χρειάζονται οι αμερικανοσωνιστές για να ξεσηκώσουν τους «χρήσιμους ηλίθιους»), έστρωσε. Προχτές μάλιστα ο σουλτάν Ερντογάν πήρε και τα εύσημα από τον Μπαράκ Ομπάμα για την αποφασιστικότητά του να «καταπολεμήσει» τον ISIS. Τώρα μένει να δούμε ποιος θα υπερασπιστεί τον σουλτάν Ερντογάν όταν θα αρχίσει να τον «περιποιείται» ο Βλαδίμηρος.

Όπως άλλωστε μοιραία θα συμβεί και με τους Ευρωπαίους. Γιατί μια συστράτευση με το αμερικανοσιωνιστικό κτήνος εναντίον της Συρίας, αργά ή γρήγορα θα τους φέρει να μάχονται εναντίον της Ρωσίας.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ