Δεν είναι μονάχα τα «Χρόνια του Μολυβιού» με τις δολοφονίες Εθνικιστών και την ανεξέλεγκτη τρομοκρατία, είναι και το γεγονός ότι πολλά από τα ιδεολογικά κεφάλαια αυτής της Νέας Αριστεράς είναι συνυφασμένα με εκείνη την εποχή, όπως ο Ντάριο Φο που υποστήριζε τους εμπρηστές δολοφόνους αριστερούς και ο Αντόνιο Γκράμσι, το δόγμα του οποίου ακολούθησε και η εν Ελλάδι αριστερά στην έφοδό της προς την εξουσία, αφότου πριν είχε κατακτήσει τα κανάλια, τις εφημερίδες και όλους τους διαύλους του συστήματος.
Στις ιταλικές εκλογές που διενεργήθηκαν χθες, λοιπόν, η Νέα Αριστερά της Ιταλίας κατέρρευσε με πάταγο, παρά τις προσπάθειες ολόκληρου του κατεστημένου, το οποίο κατασυκοφάντησε όλους τους πολιτικούς της αντιπάλους και φρόντισε να διαφημίζει τις συνεχείς αντισυγκεντρώσεις και επιθέσεων εναντίον Εθνικιστών.
Στον συνασπισμό της Κεντροαριστεράς συνασπίστηκαν 5 ολόκληροι κομματικοί μηχανισμοί – σχηματισμοί, οι οποίοι κατάφεραν να έρθουν ασθμαίνοντας τρίτοι και καταϊδρωμένοι με 24,37%, ενώ ακόμα πιο πίσω το αμιγώς αριστερό κόμμα «Ελεύθεροι και Ίσοι» που κατάφερε να αποσπάσει μονάχα 3,54% των ψήφων. Και αν το ποσοστό της Κεντροαριστεράς φαντάζει μεγάλο, αρκεί να σκεφτούμε ότι σε αυτόν τον συνασπισμό ανήκει και η πρώην κυβέρνηση της χώρας του Ματέο Ρέντσι.
Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα είναι και επισήμως πλέον το τελευταίο Σοβιέτ της Ευρώπης, όπου ακόμα και σήμερα επιβιώνουν πολιτικά τα μπολσεβικοειδή της παγκοσμιοποίησης και ταλαιπωρούν τον Λαό με τις παλινωδίες τους.
Πως κυριάρχησε ο Κομμουνισμός στην Ελλάδα. Ο πολιτικός πόλεμος.
Όταν ο Κομμουνισμός απέτυχε να καταλάβει ενόπλως την εξουσία αποφάσισε να συνεχίσει ενάντια στη χώρα μας τον πόλεμο με άλλα μέσα. Ήτοι την μετατροπή του πολέμου από στρατιωτικό σε «πολιτικό». Μετά την ήττα των Κομμουνιστών στο Γράμμο-Βίτσι συνήλθε στο Μπουρέλλι της Αλβανίας η 6ηΟλομέλεια της ηγεσίας του Κ.Κ.Ε. όπου ελήφθη απόφαση αναστολής του ενόπλου αγώνος και η συνέχισις δια πολιτικών , ιδεολογικοπροπαγανδιστικών και οικονομικοκοινωνικών μέσων:
Άρχισαν να δημιουργούν νομιμοφανή «εθνικά-δημοκρατικά» συνθήματα παρουσιάζοντας τον Κομμουνισμό ως δημοκρατική αλλαγή. Η ιδεολογική επίθεση του Κομμουνισμού κατά της χώρας μας αποφασίστηκε έπειτα από την εισήγηση του Β. Μπαρτζώτα το 1951: Να οργανώσουμε «τη διάδοση και μελέτη της σοβιετικής λογοτεχνίας, των σοβιετικών φιλμς, της μουσικής». Το πρόγραμμα αυτό απέδωσε και εξεπεράσθη.
Το 1963 δημοσιεύθη μια μελέτη στον "Νέον Κόσμο", της ολομέλειας του ΚΚΕ του Φεβρουαρίου του 1963, από τον Λ. Στρίγκο.
Τα συμπεράσματα της ολομέλειας ήταν:
1. Ανάπτυξη μηχανισμού , των μέσων και των μεθόδων της Κομμουνιστικής
Προπαγάνδας.
2.Καταπολέμηση και καταστροφή του αντικομμουνισμού
3.Αντίκρουσις των θεωριών περί ευρωπαϊκού και Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.
4.Συστηματική έκδοση των ντοκουμέντων του ΚΚΕ και συγγαρφή μιας
Ιστορίας του.
5.Οικειοπόιηση της εθνικής αντιστάσεως
6.Καταπολέμηση του Ρεφορμισμού (την τάση ανάντια στον επαναστατικό
πόλεμο)
7.Εκμετάλευση της Νεοελληνικής Ιστορίας δια της μαρξιστικής της «Ερμηνείας
8.Ανάπτυξη της «αριστερής λογοτεχνίας και τέχνης , του λαϊκού
τραγουδιού και των εικαστικών τεχνών προοδευτικών καλλιτεχνών »
9.Δυνάμωμα της δουλειάς στους λογοτέχνες και γενικώτερα στην διανόηση και στους επιστήμονες γιατί παίζουν σοβαρό ρόλο στη διμόρφωση της κοινής γνώμης
10.Καταπολέμηση των «θεωρητικών της αντίδρασης »
Πηγή: Γεωργαλάς Γ.,Ο Πολιτικός Πόλεμος στην Ελλάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου