Μια ιστορία ντροπής για την ελληνική εξωτερική πολιτική.Ο αφελληνισμός της ΄Ιμβρου

ΙΜΒΡΟΣ ΚΑΙ ΤΕΝΕΔΟΣ . Παραβιάσεις της Συνθήκης της Λωζάννης από την Τουρκία.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Το 1964, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας, θέτει σε εφαρμογή «Eritme Programi» ή «Πρόγραμμα Διάλυσης»

 

Ο βασικός στόχος του προγράμματος ήταν ο αφελληνισμός των δύο νησιών της Ιμβρου και της Τενέδου και προέβλεπε, μεταξύ άλλων:

-την απαλλοτρίωση του 90% των καλλιεργήσιμων εδαφών στην Ίμβρο,

-την ίδρυση συνοικισμών και χωριών Τούρκων εποίκων από τα βάθη της Ανατολίας στην Ίμβρο

 

-τη δημιουργία τεχνητού υδατοφράκτη με σκοπό την σχεδόν ολοσχερή εξαφάνιση του μεγαλύτερου ελαιώνα της Ίμβρου, βασικής πηγής εισοδήματος των κατοίκων του χωριού Άγιοι Θεόδωροι, 

-την ίδρυση Ανοικτών Αγροτικών Φυλακών στο Σχοινούδι, το μεγαλύτερο χωριό της Ίμβρου και τη 

μεταφορά σε αυτές βαρυποινιτών από την Ανατολή, οι οποίοι επιδόθηκαν σε εγκληματικές πράξεις εις βάρος των Ελλήνων κατοίκων, με την ανοχή των τουρκικών αρχών.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής ήταν ο 

-εξαναγκασμός των Ελλήνων κατοίκων της Ίμβρου και της Τενέδου να μεταναστεύσουν, μέσω των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων της γης, που οδήγησε σταδιακά στην ολοσχερή καταστροφή των πόρων επιβίωσής τους,

- η κατάργηση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και του μειονοτικού εκπαιδευτικού συστήματος στα δυο νησιά, 

Το 1975 πάρθηκαν κι άλλες αποφάσεις

- Ίδρυση αγροκτήματος Τουρκικών κρατικών συμφερόντων στην Ίμβρο,

- Δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης για τους Τούρκους εποίκους, με σκοπό την παράταση της διαμονής τους στο νησί και τη μόνιμη τελικά εγκατάστασή τους στις απαλλοτριωθείσες ελληνικές περιουσίες, 

Η υιοθέτηση και η εφαρμογή των συμπληρωματικών αυτών μέτρων οδήγησε στην πλήρη οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική συρρίκνωση του ελληνισμού της Ίμβρου και της Τενέδου και στη δραματική μείωση του πληθυσμού του. 

Το 1974, χρονιά της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, οι Έλληνες της Ίμβρου και της Τενέδου υπέστησαν διώξεις, καταστροφές, προπηλακισμούς και τρομοκρατία, με αποκορύφωμα την οριστική εκκένωση του χωριού Κάστρο στην Ίμβρο από τους κατοίκους του.

Το Τουρκικό "Πρόγραμμα Διάλυσης" των Ελλήνων στην Ίμβρο και την Τένεδο είχε ως αποτέλεσμα τη μαζική φυγή 6.500 Ιμβρίων και 2.500 περίπου Τενεδίων από τις πατρογονικές τους εστίες και τη διασπορά τους στην Ελλάδα και σε όλες σχεδόν της ηπείρους της υφηλίου. Σήμερα στο νησία ζούν λιγότεροι από 300 Έλληνες.

Όταν η Τουρκία έκανε όλες αυτές τις παραβιάσεις της Συνθήκης της Λωζάνης που προέβλεπε διοικητική αυτονομία των νησιών, ελευθερη χρήση της ελληνικής γλώσσας,, η ελληνική εξωτερική πολιτική περιορίζονταν σε κάποια διαβήματα.

Ακόμη και τα τελευταία χρόνια ενώ οι τούρκοι αξιωματούχοι αλώνιζαν στη Δυτική Θράκη , οι Έλληνες ομόλογοι τους ενώ πήγαιναν στην Κωνσταντινούοπολη απέφευγαν μια επίσκεψη στα "μαρτυρικά" αυτά νησιά της Ίμβρου και της Τενέδου.

Δυστυχώς η αποτυχημένη εξωτερική πολιτική συνεχίζεται και θα συνεχίζεται όσο υπάρχουν τέτοιες ανθελληνικές κυβερνήσεις.