Στις 25 Ιανουαρίου είχαμε την άνοδο στην εξουσία ενός κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ), το οποίο – εν πλήρη γνώση του ότι ψεύδεται - υποσχέθηκε στον Ελληνικό Λαό ότι θα τον απαλλάξει από τα Μνημόνια, την λιτότητα και την συνεχιζόμενη φτωχοποίηση, διατηρώντας ταυτόχρονα την Χώρα στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, υποχρεώνοντας μάλιστα τους δανειστές να αποδεχθούν την λαϊκή θέληση, όπως αυτή εκφράστηκε στις εκλογές.
Τα προεκλογικά αυτά ψεύδη δεν μετατράπηκαν σε υπαρκτή πολιτική πρακτική. Επί ένα πεντάμηνο η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθούσε να βρει ένα σημείο ισορροπίας με τους εταίρους και τους δανειστές, νομίζοντας ότι θα τους πείσει ότι είναι προς το συμφέρον τους να την στηρίξουν, αποδεχόμενοι μια πιο «ήπια» εκδοχή της μνημονιακής πολιτικής.
Αυτή της η προσπάθεια ναυάγησε πλήρως. Οι εταίροι και οι δανειστές, τόσο για λόγους επιβεβαίωσης της ισχύος τους όσο και επειδή έβλεπαν απέναντι τους μια ψοφοδεή κυβέρνηση, η οποία χρησιμοποιούσε μέχρι και πολιτικούς γελωτοποιούς τύπου Βαρουφάκη για να κερδίσει άσκοπο χρόνο, δεν μετακινήθηκαν ούτε στο ελάχιστο από την σκληρή και αδιάλλακτη στάση τους. Αντιθέτως, αυτή που μετακινούνταν συνεχώς από την θέση της κάνοντας διολισθήσεις, ήταν η εγχώρια συγκυβέρνηση.
Αντιλαμβανόμενη την πολύ δύσκολη θέση της προσπάθησε να κάνει μια «ηρωική έξοδο», διοργανώνοντας ένα δημοψήφισμα και πετώντας όλο το μέγεθος της ευθύνης στον Ελληνικό Λαό για το τι θα έπραττε από εδώ και πέρα.
Μπορεί θεωρητικά η κυβέρνηση να τάχθηκε με το «όχι», πρακτικά όμως υπερασπίστηκε σθεναρά το «ναι» κάνοντας εμμέσως ό,τι ήταν δυνατόν για να επικρατήσει αυτό και να έχει έτσι το απαραίτητο άλλοθι για την κωλοτούμπα απέναντι στις προεκλογικές της εξαγγελίες. Δεν «της έκατσε», όμως, το αποτέλεσμα, καθώς ο Ελληνικός Λαός με ένα συντριπτικό 61,3% είπε «όχι» στους εκβιασμούς των διεθνών τοκογλύφων. Έδωσε, λοιπόν, την εξουσιοδότησή του στην κυβέρνηση για να μεταφέρει προς τα έξω αυτό το υπερήφανο «όχι», αλλά αντί γι αυτό βρέθηκε άμεσα αντιμέτωπος μπροστά σε ένα νέο εκβιασμό, με το ψευτοδίλλημα ευρώ ή δραχμή.
Και οι δύο εκδοχές του συγκεκριμένου ψευτοδιλλήματος οδηγούν στις παρούσες συνθήκες στο ίδιο αρνητικό και τραγικό για την Πατρίδα και τον Λαό αποτέλεσμα. Στις συνθήκες πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης της Χώρας δεν μπορούν να υπάρξουν μαγικές συνταγές, στηριγμένες σ΄ένα υποτιθέμενο εθνικό νόμισμα που θα βελτιώσει την διαβίωση των Ελλήνων.
Όσο η Χώρα βρίσκεται έρμαιο στις ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων, όσο οι εξουσιαστικές ηγεσίες του «συνταγματικού τόξου» νοιάζονται μόνο για την εξυπηρέτηση των στενών συντηρητικών τους συμφερόντων και συμπεριφέρονται ως το υπηρετικό προσωπικό των ξένων, όσο δεν υπάρχει μια πραγματική Εθνική Ηγεσία, η οποία θα κηρύξει και θα κινήσει την έναρξη των διαδικασιών για την επιστροφή στην πρωτογενή παραγωγή, δεν θα μπορεί να υπάρξει βιώσιμη λύση για το Έθνος μας.
Όσοι ειρωνεύονται κουτοπόνηρα, ή από θέση ιδιώτευσης και ανεπάρκειας αυτή την θέση, χαρακτηρίζοντάς την «μακράν μελλοντολογική» και «ανεδαφικά ουτοπική», αντιπαραθέτοντας τον «ρεαλισμό» του «έντιμου συμβιβασμού» και του «μικρότερου κακού», ας δουν πού έχει οδηγήσει τα πράγματα αυτού του είδους ο «ρεαλισμός». Οδηγεί στην εξουσία πολιτικών απατεώνων, οι οποίοι δεν διστάζουν να υφαρπάξουν την λαϊκή υποστήριξη και να την εξαπατήσουν αισχρά. Οδηγεί, επίσης, στην εξουσιοδότηση συστημικών κυβερνήσεων να υφαρπάζουν το λαϊκό «όχι» απέναντι στους διεθνείς τοκογλύφους και να το μετατρέπουν, με απύθμενο θράσος και αναίδεια, σε νέα δάνεια και νέα Μνημόνια.
Το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ θα πει την Αλήθεια στον Ελληνικό Λαό και θα πορευθεί μαζί του στον τόσο δύσκολο και επίπονο, αλλά και ταυτόχρονα επιβεβλημένο και επίμονο, αγώνα για την πολιτική και οικονομική απελευθέρωση της Πατρίδας από τις δαγκάνες των εμπόρων των Εθνών.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου