ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2014

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ  2014
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΒΑΣ.ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΑΣ

Κυριακή 30 Ιουνίου 2019

Τα γεγονότα δικαίωσαν τον Καραμανλή.


Βασικός μέτοχος.


Αναφορά Νταβατζήδων.

Αρθρο 16.

Εξεταστική του Σπήλιου κατά του Ακη.

(ήταν τέτοια η οργή τους που τον ΕΞΑΦΑΝΙΣΑΝ από την πολιτική σκηνή!)

ΟΧΙ στο Ανάν.




ΟΧΙ μοίρασμα Αιγαίου.

ΟΧΙ στο Μακεδονικό.

Βέτο στα Σκόπια.


ΤΙ ΕΙΡΩΝΙΑ

Άνοιγμα στους Κινέζους.

Επαφή στην Αίγυπτο για την ΑΟΖ.

Ενεργειακή ανεξαρτησία.

Αγωγός Μπουργκάς.

Αγωγός Ελληνο – Ιταλικός.

Αγωγός SOUTH STREAM.

Αγωγός Φυσικού Αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας.

Δεύτερη Ηλεκτρική Διασύνδεση Ελλάδος – Βουλγαρίας.

Αύξησε το επίδομα ανεργίας, από 311 σε 454 €.

Αύξησε το ΕΚΑΣ, από 141 σε 230 €. ΄

Ιδρυσε το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, για τους οικονομικά ασθενέστερους.

΄Εδωσε έκτακτα επιδόματα, συνολικού ύψους 300 εκατ. €, για (ΕΚΑΣ και ΟΓΑ).

΄Εδωσε 500 εκατ. Ευρώ, για ενίσχυση των αγροτών.

Αύξησε την βασική σύνταξη κατά 64%, από 201 σε 330 €.

Εδωσε ενίσχυση 2.000 €, για κάθε παιδί, πέραν του 3ου κι αναγνώρισε τους Τριτέκνους σε Πολύτεκνους

(αυτό ακόμη ΤΣΟΥΖΕΙ τους πολυπολιτισμικούς αλληλέγγυους, μαζί με το επίδομα του Χριστόδουλου)

΄Ελυσε το θέμα με τα πανωτόκια, ή τουλάχιστον προσπάθησε.

Επέστρεψε, σε όλους τους συνταξιούχους, το ΛΑΦΚΑ.

Το σκάναλο Siemens

ΔΕΝ ΠΑΡΕΛΑΒΕ ΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΑ ΓΕΡΜΕΝΑ ΓΕΡΜΑΝΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ !!!!

(που προσπάθησαν να του φορτώσουν, αλλά ήξεραν ότι αφορούσε την πρασινοφρουρα).

ΣΑΣ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ 
ΤΟΥ ΔΝΤ; 

Μπά!


Τι “τυχαία” γεγονότα συνέβησαν κατά την διάρκεια της θητείας του, εκτός από τα ανάξια στελέχη της ΝΔ;……………….

..........Είχε Φιδια στον Κόρφο του….


Υποκλοπές.

Φωτιές.


Το άγνωστο Βουκουρέστι: 

Τι συνέβη την άνοιξη του 2008
Ένα χτύπημα στην πλάτη του Κώστα Καραμανλή από τον Τζορτζ Μπους στους διαδρόμους του Παλατιού του Λαού, όπου λίγα λεπτά πιο πριν είχε ολοκληρωθεί το επίσημο δείπνο εργασίας των ηγετών των χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, ήταν η τελευταία σκηνή ενός θρίλερ που είχε εκτυλιχθεί στην καρδιάτης άνοιξης του 2008, στο Βουκουρέστι...



Ενα χτύπημα στην πλάτη του Κώστα Καραμανλή από τον Τζορτζ Μπους στους διαδρόμους του Παλατιού του Λαού, όπου λίγα λεπτά πιο πριν είχε ολοκληρωθεί το επίσημο δείπνο εργασίας των ηγετών των χωρών – μελών του ΝΑΤΟ, ήταν η τελευταία σκηνή ενός θρίλερ που είχε εκτυλιχθεί στην καρδιά της άνοιξης του 2008, στο Βουκουρέστι…


Η πρωτεύουσα της Ρουμανίας έμελλε να μείνει στην ιστορία της χώρας μας και να γίνει ο τίτλος μιας συνολικής στρατηγικής για το ζήτημα των Σκοπίων. 

Οπως τονίζουν στα «ΝΕΑ» οι πρωταγωνιστές εκείνων των ημερών, στο Βουκουρέστι παίχτηκε πόκερ για γερά νεύρα.Παρασκηνιακές παρεμβάσεις, πιέσεις, διάλογοι που ξέφυγαν ορισμένες φορές από τα όρια της διπλωματικής ευγένειας, συγκρότηση νέων συμμαχιών σε επίπεδο κρατών και ηγετών είναι τα στοιχεία που συνέθεσαν το παζλ μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας.

Ο Κώστας Καραμανλής, με αρκετά ανοιχτά μέτωπα στο εσωτερικό εκείνη την περίοδο, είχε λάβει εγκαίρως την απόφαση ότι δεν θα μπορούσε να συναινέσει σε αυτό που οι Αμερικανοί ζητούσαν πιεστικά και σε κάθε ευκαιρία: την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ χωρίς προηγουμένως να έχουν επιλυθεί οι διαφορές που τα χώριζαν με την Ελλάδα. Ο ίδιος ο πρόεδρος Μπους το είχε καταστήσει σαφές από την πρώτη στιγμή της ανάληψης της προεδρίας των ΗΠΑ, όταν τον Νοέμβριο του 2004 αιφνιδιάζει τη – σχετικά νέα – κυβέρνηση Καραμανλή, αναγνωρίζοντας τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία».

Το τηλεγράφημα του πρέσβη


Στις αρχές του 2008, η Ντόρα Μπακογιάννη ήταν εκείνη που μεταφέρει στον Κώστα Καραμανλή την πρόθεση των Αμερικανών για ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, μαζί με την Κροατία και την Αλβανία. Το State Department είχε πείσει τον πρόεδρο Μπους ότι η διεύρυνση της Συμμαχίας με τρεις χώρες που προέρχονταν από το πάλαι ποτέ ανατολικό μπλοκ θα ήταν μια πρωτοβουλία – σταθμός στα χρόνια της προεδρίας του.

Ολα αυτά τα είχε εξηγήσει σε εκτενές τηλεγράφημά του προς το υπουργείο Εξωτερικών 15 ημέρες πριν από Βουκουρέστι ο έλληνας πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον Αλέξανδρος Μαλλιάς. Ο έμπειρος διπλωμάτης μετέφερε μάλιστα την εκτίμηση της αναπληρώτριας σύμβουλου εθνικής ασφάλειας Τζούντι Ασλεϊότι τυχόν ελληνικό βέτο «θα σήμαινε ατυχή επιλογή με συνέπειες». 

Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι ήταν η κατάλληλη συγκυρία, κατά την Ουάσιγκτον. Η Αθήνα όμως διαμηνύει προς όλους τους συμμάχους ότι δεν προτίθεται να συναινέσει εάν προηγουμένως δεν επιλυθούν κρίσιμα ζητήματα που αφορούν τις δύο χώρες, με κεντρικότερα εκείνα του αλυτρωτισμού και του ονόματος. Οι πιέσεις ωστόσο γίνονται μέρα με τη μέρα εντονότερες…

Είναι χαρακτηριστικό το τηλεφώνημα που δέχεται αιφνιδιαστικά η Ντόρα Μπακογιάννη, από την αμερικανίδα ομόλογό της Κοντολίζα Ράις, ένδεκα μέρες πριν από τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ. Η τότε υπουργός Εξωτερικών βρίσκεται στη Λιουμπλιάνα για τη Σύνοδο Υπουργών και ειδοποιείται από τον γερμανό ομόλογό της Φρανκ – Βάλτερ Σταϊνμάγερ ότι θέλει να της μιλήσει η Ράις. Η Ντόρα Μπακογιάννη αντιλαμβάνεται αμέσως το θέμα και καλεί σε σύσκεψη τους πρέσβεις Σαββαΐδη και Χαλαστάνη, καθώς και τον εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών Κουμουτσάκο. Το τηλέφωνό της χτυπά και ξεκινά μια δύσκολη – όπως παραδέχονται όλες οι πλευρές – συνομιλία.

Η επικεφαλής του State Department καθιστά σαφές ότι τα Σκόπια πρέπει να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ με την ονομασία FYROM, καθώς «αυτή είναι η επιθυμία των ΗΠΑ». Η Ντόρα Μπακογιάννη αντιδρά αμέσως και στον ίδιο τόνο απαντά ότι «αυτό δεν μπορεί να γίνει εάν δεν λυθούν προηγουμένως τα θέματα που χωρίζουν τις δύο χώρες». «Αυτό δεν μπορεί να περάσει» συνεχίζει η ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών. Αναλύει εν τάχει τους λόγους των ελληνικών επιφυλάξεων, αλλά σύντομα η επικοινωνία καταλήγει σε αδιέξοδο καθώς και οι Αμερικανοί διά της υπουργού Εξωτερικών επιμένουν… Η Ντόρα Μπακογιάννη έχει καταλάβει ότι η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής θα είναι μια μεγάλη δοκιμασία για τις σχέσεις της Ελλάδας με τις ΗΠΑ…

Χάρτης μέχρι το Αιγαίο


Δύο 24ωρα πριν από την αναχώρηση της ελληνικής αποστολής για τη ρουμανική πρωτεύουσα φτάνει στο Μέγαρο Μαξίμου μια φωτογραφία του σκοπιανού πρωθυπουργού Νίκολα Γκρούεφσκι να καταθέτει στεφάνι σε μνημείο στα Σκόπια που πάνω του είναι χαραγμένος ο χάρτης της χώρας του, που φτάνει μέχρι το… Αιγαίο. Τα αντανακλαστικά είναι άμεσα. Η φωτογραφία αυτή μετατρέπεται σε καταχώριση σε μεγάλης κυκλοφορίας αμερικανικές εφημερίδες («Wall Street Journal», «Financial Times» κ.ά.) με τον τίτλο «Να γιατί τα Σκόπια δεν πρέπει να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ».


Η κίνηση αυτή από την ελληνική πλευρά αποτελεί σαφές μήνυμα προς τους Αμερικανούς και αποτυπώνει ανάγλυφα το κλίμα των ημερών. Κι όμως κανείς στην άλλη όχθη του Ατλαντικού δεν περιμένει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα το φτάσει μέχρι το τέλος…

Στις 2 Απριλίου ο Κώστας Καραμανλής φτάνει καθυστερημένα στη ρουμανική πρωτεύουσα, ακριβώς για να αποφύγει τις παρασκηνιακές πιέσεις και τις συζητήσεις. Πολύ νωρίτερα είχε φτάσει στο Βουκουρέστι η σκοπιανή αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Γκρούεφσκι. 

Στα πρόσωπά τους ήταν ζωγραφισμένη η βεβαιότητα ότι στο τέλος της Συνόδου η μικρή τους χώρα θα ήταν επίσημα μέλος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, καθώς διέθεταν την υποστήριξη των ΗΠΑ… Λίγο πριν από τις οκτώ τοπική ώρα ξεκινά το δείπνο των ηγετών…

Ο Τζορτζ Μπους με την αλαζονεία του πλανητάρχη καλωσορίζει τα τρία νέα μέλη στη Συμμαχία. Περιττό να αναφερθεί ότι ονομάζει τα Σκόπια «Μακεδονία». Ο έλληνας πρωθυπουργός παρεμβαίνει: «Αυτό δεν θα συμβεί – επ’ ουδενί λόγο…» επισημαίνει και εξηγεί ότι τα Σκόπια «δεν πληρούν το κριτήριο της καλής γειτονίας». 

Παραπέμπει στους φακέλους που είχε ήδη διανείμει η ελληνική αντιπροσωπεία προκειμένου να ενημερωθούν αναλυτικά οι ξένοι ηγέτες για το ότι δεν πρόκειται για ένα… καπρίτσιο της χώρας μας, αλλά για μια ουσιαστική διαφορά.

Ο ισχυρός σύμμαχος


Η Αθήνα βρίσκει εκείνη τη στιγμή έναν ισχυρό σύμμαχο: το Παρίσι και τον πρόεδρο Σαρκοζί, ο οποίος τάσσεται στο πλευρό του έλληνα πρωθυπουργού, εκφράζοντας την αλληλεγγύη του και την κατανόησή του για τις επιφυλάξεις που μόλις είχαν εκφραστεί. Ο Σαρκοζί μίλησε για τις ελληνικές του ρίζες και προχώρησε σε μια μάλλον συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία. 

Κανείς δεν μπορεί να επιβεβαιώσει εάν αυτή η στήριξη ήταν αποτέλεσμα πράγματι της καταγωγής του ή της καλής πορείας που είχαν οι συζητήσεις με την Αθήνα το αμέσως προηγούμενο διάστημα, για την προμήθεια πολεμικών αεροσκαφών Ραφάλ από τη γαλλική πολεμική βιομηχανία.

Η συζήτηση στο δείπνο συνεχίστηκε με την Ιταλία και την Ισπανία να στηρίζουν τις ελληνικές ανησυχίες, τους Γερμανούς να βρίσκονται σε αμηχανία καθώς δεν ήθελαν να απογοητεύσουν τους Αμερικανούς αλλά και να μη σπάσουν τον γαλλογερμανικό άξονα και την Τουρκία να τάσσεται αναφανδόν υπέρ των αμερικανικών θέσεων. 

Μετά το τέλος του δείπνου, ο Κώστας Καραμανλής αναχωρεί για το ξενοδοχείο του. Θέλει να μείνει μόνος για λίγο και κάθεται στο σαλόνι, πριν ανέβει στο δωμάτιό του. 

Τον πλησιάζει ο Γιώργος Κουμουτσάκος. «Πρόεδρε, καλά πήγε…» του λέει. «Απόψε θα κοιμηθώ ήσυχος με τα φαντάσματα» του απαντά εννοώντας προφανώς ότι υπερασπίστηκε όλους εκείνους που πολέμησαν για τη Μακεδονία…

Στις έξι το πρωί, την επόμενη μέρα (μέρα της Συνόδου Κορυφής), η πόρτα του δωματίου της Ντόρας Μπακογιάννη στο ξενοδοχείο όπου διέμενε χτυπά. Ηταν ο σύμβουλός της πρέσβης επί τιμή Γιώργος Σαββαΐδης. 

«Ξέρετε, εδώ και 50 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ δεν έχει βάλει κανείς βέτο» της είπε ανήσυχος. «Μην ανησυχείς, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη σε αυτό τον αγώνα» του απάντησε.

Πράγματι σε λίγες ώρες η Σύνοδος ξεκίνησε και το θέμα της εισόδου των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ δεν ετέθη ποτέ, καθώς το βέτο είχε τεθεί ουσιαστικά την προηγούμενη μέρα. Με το τέλος των εργασιών η ελληνική αποστολή ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Αθήνα. Ολα τα μέλη επιβιβάζονται στο πρωθυπουργικό αεροσκάφος και τελευταίος μπαίνει ο Κώστας Καραμανλής. Βλέπει τη χαλαρή διάθεση των συνεργατών του και τα χαμόγελα για την έκβαση της Συνόδου. 

«Γιατί πανηγυρίζετε; 

Δεν έχετε καταλάβει ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα;» τους ρώτησε. 


Ισως γιατί κατάλαβε ότι το… χτύπημα στην πλάτη που δέχθηκε από τον πρόεδρο Μπους δεν ήταν φιλοφρόνηση, αλλά προειδοποίηση…


Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

20 ΝΗΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ: Ιταλικοί χάρτες-φωτιά!



Χαστούκι-τρόμου για την τουρκική επιθετικότητα αποτελούν Ιταλικοί Χάρτες - ντοκουμέντα, που όχι μόνο επιβεβαιώνουν περίτρανα τα εθνικά μας δίκαια, όχι μόνο κατοχυρώνουν απόλυτα την ελληνική κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων, όχι μόνο καθορίζουν σαφέστατα την θαλάσσια συνοριακή γραμμή Ελλάδας - Τουρκίας, αλλά και καταδεικνύουν ότι οι Τούρκοι μας χρωστούν από πάνω είκοσι νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται πλάι στις Μικρασιατικές ακτές!

ΙΤΑΛΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Τα Δωδεκάνησα είχαν περάσει στην στυγνή Ιταλική Κατοχή το 1912 ως το 1947, που αποδόθηκαν από τους Συμμάχους πανηγυρικά στην αγκαλιά της μητέρας Ελλάδα, νικήτριας της Ιταλίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων στις 10-2-1947!

Συγκεκριμένα στο άρθρο 14, παράγραφος 1, αναφέρεται ρητά:

«Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον,Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λιψόν, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας»!

ΟΙ ΙΤΑΛΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ - 1929

Οι παρόντες χάρτες είχαν σχεδιαστεί επισήμως από τους Ιταλούς κατά την διάρκεια της Ιταλικής Κατοχής της Δωδεκανήσου και δείχνουν ποια νησιά του ΝΑ Αιγαίου ΔΕΝ ανήκαν τότε στην Τουρκία και άρα δεν μπορούν να ανήκουν και σήμερα, επειδή εκχωρήθηκαν επ΄ ακριβώς από την Ιταλία στην Ελλάδα!
Α. Ο πρώτος ιταλικός χάρτης μάλιστα φέρει την πλέον έγκυρη υπογραφή του "Ιταλικού Υπουργείου Αποικιών" και κυκλοφόρησε το 1929 σε ιταλική κάρτ - ποστάλ στα Δωδεκάνησα, στα πλαίσια της ιταλικής κατοχικής πολιτικής και δείχνει με μαύρη διακεκομμένη γραμμή την θαλάσσια μεθόριο με την Τουρκία, που κόβει τα πόδια στην Άγκυρα!

Β. Ο δεύτερος ιταλικός χάρτης, εκτυπωμένος στο Μιλάνο, επίσης το 1929, είναι απόλυτα βασισμένος στον πρώτο και περιέχει περισσότερες και ευκρινέστερες λεπτομέρειες, που μπορούμε να δούμε σε δύο τμήματα.

 
Στο επάνω τμήμα του Β Ιταλικού Χάρτη του 1929, φαίνεται αναγράφεται ολοκάθαρα ότι τοΑγαθονήσι, το Φαρμακονήσι και οι Βραχοσίδες Ίμια (Λιμνιά) είναι εκτός Τουρκίας, εντός τότε Ιταλικής Κατοχής και εντός πια της Ελλάδος στην οποία εκχωρήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη και υπογραφή της Ιταλίας και των Συμμάχων!

Όμως εδώ βλέπουμε καθαρά και την πρώτημεγάλη έκπληξη, καθώς η νήσος Αρκός (τ. Καρά Αντά) που βρίσκεται μπροστά από την Αλικαρνασσό (τ. Μποντρούμ) ΔΕΝ είναι τουρκική, αλλά υπό Ιταλική Κατοχή και άρα ελληνική!

   
Στο κάτω τμήμα του Β Ιταλικού Χάρτη του 1929, φαίνεται επίσης ολοκάθαρα ότι τα νησιά Ρω (Άγιος Γεώργιος), Μεγίστη (Καστελόριζο), Υψηλή (Στρογγύλη) είναι εκτός Τουρκίας, εντός τότε Ιταλικής Κατοχής και εντός πια της Ελλάδος στην οποία και εκχωρήθηκαν!

Αλλά εδώ βλέπουμε και τις υπόλοιπες εκπλήξεις, καθώς τα νησιά Βόλος (Κάτω Βόλος), η Αλιμεντάρια και η Καράβολα (τ. Κέκοβα, πλάι στα υποθαλάσσια ερείπια της αρχαίας μας Δολίχης ή Δολιχίστη) ΔΕΝ είναι τουρκικά, αλλά υπό Ιταλική Κατοχή και άρα ελληνικά!

ΣΥΝΘΗΚΗ ΛΩΖΑΝΗΣ 1923

Μετά ττις Γενοκτονίες Ελλήνων και Αρμενίων και την Μικρασιατική μας Καταστροφή, νιώθοντας ενισχυμένη η Τουρκίαάρχισε να διαμαρτύρεται για την ιταλική κατοχή των παραπάνω (με κόκκινο) πλαϊνών στην Μικρασία νησιών, προβάλλοντας παράνομα την Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, που θεωρεί τουρκικό νησί όποιο βρίσκεται σε απόσταση 3 μιλίων από τις ακτές της, με εξαίρεση όμως άλλης "αντιθέτου διατάξεως" της ίδιας Συνθήκης.

Άρθρο 12 Συνθήκης της Λωζάνης;

«Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσι υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν».

Η "αντίθετη διάταξη" όμως είναι στο άρθρο 15 και περιέχει τη συγκλονιστική παραίτηση της Τουρκίας από όλα τα Δωδεκάνησα:

Άρθρο 15 της Συνθήκης της Λωζάνης:

«Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό την Ιταλίαν και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου»! 

(Η Τουρκία επειδή δεν αναφέρονται ρητά τα Αγαθονήσι και Φαρμακονήσι επικεντρώνει σε αυτά την αιχμή των διεκδικήσεών της, αφού "γκριζάρισε" πρώτα τα Ίμια)

Τι σημαίνει αυτό; 

Ότι το 1923 που υπογράφεται η Λωζάνη, η Ιταλία κατέχει ήδη τα Δωδεκάνησα, νησιά, νησίδες, βραχονησίδες, όπως φαίνονται στους παραπάνω χάρτες και άρα η Τουρκία αποδέχεται με την υπογραφή της την παραπάνω τότε κυριαρχία.

Αργότερα μετανιώνει και αρχίζει να προβάλει το άρθρο 12 (τα εντός 3 μιλίων νησιά), αποσιωπώντας το άρθρο 15 με το οποίο παραιτείται κάθε διεκδικήσεως επί των Δωδεκανήσων.

ΙΤΑΛΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ 1932

Έτσι πιέζοντας, καταφέρνει να πείσει την Ιταλία να της παραχωρήσει μια σειρά νησιών (με κόκκινο στους χάρτες), τα οποία δεν της ανήκαν και τα οποία παραχωρήθηκαν τελικά κατά παράβασης της Λωζάνης. 

Τα νησιά αυτά είναι τα παρακάτω 20, όπως αναφέρονται στην επισήμως υπογεγραμμένη Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία της 4ης Ιανουαρίου 1932:
"Volo (Gatal-Ada), Ochendra (Uvendire), Fournachia (Furnakya), Kato Volo (Katovolo), Prassoudi (Prasudi) (soyth-east of Catovolo). The islets of Tchatallota, Pighi,Nissi-Tis-Pighi, Agricelia reef, Proussecliss (rock), Pano Makri, Kato Makri (including the rocks), Marathi, Roccie Voutzaky (Rocci Vutchaki), Dacia (Dasya), Nissi-Tis Dacia, Prassoudi (north of Dacia), Alimentarya (Alimentaria), Caravola (Karavola)". Και το "Kara-Ada" (σ.σ. Αρκός) στον κόλπο της Αλικαρνασού!

Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας, όλα σχεδόν τα παραπάνω ονόματα είναι ελληνικά, κάτι που δείχνει την αδιάκοπη ελληνικότητα των νησιών αυτών, τα οποία παραχωρήθηκαν από την Ιταλία προς την Τουρκία παρανόμως, αφού η Τουρκία με το άρθρο 15 της Λωζάνης είχε παραιτηθεί κάθε δικαιώματος προς αυτά και τα Δωδεκάνησα γενικά!

20 ΝΗΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Η Τουρκία συνυπέγραψε τότε με την Ιταλία το συμπληρωματικό Πρωτόκολλο της 28ης Δεκεμβρίου 1932, με το οποίο καθοριζόταν επ΄ ακριβώς από κοινή επιτροπή και δια 37 σημείων, τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ ιταλοκρατούμενων Δωδεκανήσων και Τουρκίας, με ρητή αναφορά και στα Ίμια (τ. Καρντάκ) να ανήκουν στη Δωδεκάνησο!

Η Τουρκία όμως και πάλι τώρα - ισχυρότερερη παρά ποτέ - έχει μετανιώσει για εκείνες τις Συμφωνίες και τα Πρωτόκολλα και ζητά να μας πάρει τα μη ρητώς αναφερόμενα στο άρθρο 12 της Λωζάνης Δωδεκάνησα, ήτοι Αγαθονήσι, Φαρμακονήσι, Ίμια και άλλα, διαμελίζοντας την Ελλάδα στο Αιγαίο! 

Έτσι η Άγκυρα, έχει παραχώσει τις παραπάνω Ιταλο-Τουρκικές Συμφωνίες, τις οποίες θεωρεί διμερείς και όχι επισήμως διεθνείς, υποσκάπτοντας εσκεμμένα την αδιαμφισβήτητη ισχύ και το κύρος τους!

Όμως η Ελλάδα, έχει το μεγάλο όπλο να απαντήσει πλέον στην κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα στα Δωδεκάνησα! 

Πώς; 

Προσφεύγοντας στα Διεθνή Δικαστήρια και ζητώντας την απόδοση των 20 αυτών νησίδων, ως παρανόμως εκχωρηθέντων - κατά παράβαση του άρθρου 15 της Λωζάνης - από την Ιταλία στην Τουρκία!

ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Το δε Διεθνές Δικαστήριο τότε δύο αποφάσεις μπορεί να βγάλει:

1. Ή θα δικαιώσει την Ελλάδα, προτάσσοντας την ισχύ της Λωζάνης και ακυρώνοντας την Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία

2. Ή θα διατηρήσει μεν την ισχύ της Λωζάνης, αλλά θα αναγνωρίσει και την Ιταλο-Τουρκική Συμφωνία του 1932 και το συμπληρωματικό Πρωτόκολλό της, σαν οικοιοθελή παραχώρηση της Ιταλίας προς την Τουρκία..

Στην μεν πρώτη περίπτωση η Τουρκία ηττάται συντριπτικά και επιβεβαιώνεται Διεθνώς και Νομικώς ότι ουδένα δικαίωμα έχει επί των Δωδεκανήσων, τα οποία εκχωρήθηκαν τελικά από την Ιταλία στην Ελλάδα! 

Η Ελλάδα θα κερδίσει τότε 20 ακόμη νησιά, τα οποία θα έχει κάθε άνεση να διαπραγματευτεί με μεγαλοκαρδία, προκειμένου να εξασφαλίσει την άρση των τουρκικών προκλήσεων και την αναγνώριση εθνικού μας χώρου, FIR και συνόρων....

Στην δε δεύτερη περίπτωση, θα αναγνωριστεί Διεθνώς και δεσμευτικώς η ισχύς της Ιταλο-Τουρκικής Συμφωνίας και του συμπληρωματικού της Πρωτοκόλλου του 1932, όπου ορίζονται ρητώς και επ΄ ακριβώς τα θαλάσσια σύνορα και η κυριαρχία επί νήσων, νησίδων, βραχονησίδων, μετατρέποντας την διμερή Συμφωνία σε Διεθνώς κατοχυρωμένη, επίσημη και ενεργή! 

Οπότε θα πρόκειται για επίσης μεγάλο νομικό και διπλωματικό θρίαμβο της Ελλάδας, στερώντας κάθε δικαιώματος την Τουρκία επί των Δωδεκανήσων!

Χρειάζεται λοιπόν μόνο τρόπος και όχι κόπος... 

Και φυσικά διαρκής ετοιμότητα, επαγρύπνηση, ισχυρή εθνική παιδεία και Άμυνα, με αγορές νέων εξελιγμένων οπλικών συστημάτων που προσδίδουν σαφή και διαρκή ποιοτική υπεροχή στην χώρα μας, η οποία μπορεί να επικαλεστεί ανά πάσα στιγμή τον τουρκικό κίνδυνο - απειλή, για να αναστείλει το Μνημόνιο και να στραφεί σε εξοπλισμούς με εγχώρια συμπαραγωγή και συναρμολόγηση, εγχώρια ανάπτυξη και εθνική ταυτότητα και ενότητα.

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 1974: Πως κατάφεραν να σωθούν οι Βρετανοί που εγκλωβίστηκαν στην Κερύνεια από τον Αττίλα.




Με περιγραφή που κόβει την ανάσα, μια Βρετανίδα που το 1974 ήταν μόλις 19 ετών και αποφάσισε να περάσει ένα καλοκαίρι στην γραφική πόλη της Κερύνειας διηγείται όσα έζησε από τις 20 Ιουλίου μέχρι την ημέρα που κατάφερε να ξεφύγει από τον Αττίλα.

Τις ανέμελες διακοπές της, τις οποίες συνδύασε με δουλεία σε εστιατόριο στο λιμανάκι διέκοψε με βία η τουρκική εισβολή, ενώ οι επόμενες μέρες ήταν οι πιο έντονες που έζησε ποτέ στη ζωή της. Εγκλωβισμένη με άλλους Βρετανούς σε ένα σπίτι με λίγα τρόφιμα και καμία επαφή με τον έξω κόσμο άκουγε για μέρες τα τουρκικά αεροπλάνα να περνούν πάνω από τα κεφάλια τους.

Διαβάστε το κείμενο της σε μετάφραση

Ήταν το 1974, ήμουν μόλις 19 ετών και σκέφτηκα πως θα ήταν ωραία μια περιπέτεια. Να περάσω ένα καλοκαίρι εργαζόμενοι στην Κερύνεια, μια μικρή, όμορφη παραλιακή πόλη στα βόρεια της Κύπρου.


Βρήκα δουλειά ως σερβιτόρα σε ένα από τα εστιατόρια στο λιμανάκι, ζούσα μαζί με τον φίλο που και τον ελεύθερο μας χρόνο πηγαίναμε βαρκάδες ή εκδρομές σε διάφορα μέρη του νησιού. Η ζωή ήταν όμορφη.

Όλο αυτό ήταν πολύ πριν από το διαδίκτυο, τα κινητά τηλέφωνα ή ακόμα και τηλεόραση στο μικρό διαμέρισμα που ενοικιάζαμε και δεν βιαζόμασταν να σπαταλήσουμε χρόνο για να ελέγξουμε τις ειδήσεις. 

Ενώ απολάμβανα ακόμη μια μέρα στον μεσογειακό παράδεισο ο Κύπριος Πρόεδρος ανατράπηκε σε πραξικόπημα και η Τουρκία βρήκε ευκαιρία να εισβάλει στο νησί. Το πρώτο πράγμα που είδα ένα πρωί που ξύπνησα ήταν ένοπλους στρατιώτες να περνούν έξω από το παράθυρο του υπνοδωματίου μου.


Τρέξαμε προς το λιμανάκι, λίγα μέτρα από το σημείο που διαμέναμε. Ολόκληρη η περιοχή ήταν ένα χάος. Ευτυχώς είδαμε ένα άλλο ζευγάρι Βρετανών που τους γνωρίζαμε και αφού επιβιβαστήκαμε στο ενοικιαζόμενο όχημα τους ξεκινήσαμε χωρίς να ξέρουμε που πηγαίνουμε.

Καταλήξαμε σε ένα ορεινό χωριό όπου γνωρίζαμε πως εκεί βρίσκονταν κι άλλοι βρετανοί. Βλέπαμε τα τουρκικά αεροπλάνα να πετούν πάνω από τα κεφάλια μας να ρίχνουν βόμβες. Ο καπνός από τις βόμβες ήταν τρομακτικά κοντά μας.

Όλοι οι Βρετανοί της περιοχής, περίπου 10 άτομα συγκεντρωθήκαμε σε ένα σπίτι την ίδια ώρα που οι ντόπιοι έτρεχαν προς τα βουνά για να προστατευθούν. Εμείς για κάποιο λόγο αποφασίσαμε να μείνουμε εκεί.

Τοποθετήσαμε τα στρώματα και τα μαξιλάρια γύρω από τους τοίχους σε ένα μικρό δωματιάκι και μπήκαμε όλοι μέσα όταν ακούσαμε τα αεροπλάνα να βρίσκονται από πάνω μας. Τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν νομίζω η αυτοσχέδια κάλυψη μας να μας πρόσφερε τίποτα αν μας βομβάρδιζαν εκείνα τα αεροπλάνα.

Δεν είχαμε ιδέα τι θα κάναμε μετά. Το χωριό είχε ερημώσει από τους ντόπιους και μείναμε μόνο εμείς. Δεν είχαμε και τρόφιμα. Δεν είχαμε ιδέα πόσο καιρό θα διαρκούσε όλο αυτό. Η μόνη μας επαφή με τον έξω κόσμο ήταν ένα ραδιόρωνο που είχαμε συντονισμένο με την υπηρεσία του BBC.

Δεν θυμάμαι πόσο καιρό μείναμε σε εκείνο το σπίτι. Μέναμε όλοι συγκεντρωμένοι γύρω από το ραδιόφωνο και κάναμε βάρδιες μέσα στη νύχτα για να ακούσουμε τις ειδήσεις. Εκεί ακούγαμε πως οι περισσότερες μάχες έλαβαν χώρα στη Λευκωσία και πως ο τουρκικός στρατός μάχεται για τον έλεγχο του αεροδρομίου ώστε να μην μπορούν να πετάξουν πολιτικά αεροπλάνα.

Γινόντουσαν αναφορές επίσης στη διάσωση άλλων Βρετανών που βρίσκονταν στο νησί. Από ότι θυμάμαι εκκενώθηκαν πολλά δημοφιλή τουριστικά θέρετρα, αλλά δεν γινόταν καμιά αναφορά στην Κερύνεια.

Όντας νέα μόλις 19 χρόνων ήμουν ή πολύ αφελής ή πολύ γενναία από ότι είμαι τώρα στα 60 τόσα μου… Αποφασίσαμε λοιπόν να καταστρώσουμε ένα σχέδιο και να ξεφύγουμε από την Κερύνεια.

Είχαμε περίπου τέσσερα αυτοκίνητα, έτσι ζωγραφίσαμε κόκκινα, λευκά και μπλε μοτίβα των Ηνωμένων Εθνών στις καμπίνες τους ενώ θα κρατούσαμε όλοι λευκά ενδύματα τα οποία θα ανεμίζαμε έξω από τα παράθυρα των αυτοκινήτων. 

Ήμασταν όλοι έτοιμοι για να φύγουμε με την αυγή. Δεν θυμάμαι αν είχαμε προσχεδιάσει που θα πάμε αλλά αν είχαμε και αρκετά καύσιμα στα αυτοκίνητα.

Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να μάθουμε ποτέ. Εκείνη τη νύχτα η υπηρεσία του BBC έδωσε εντολές για διάσωση μας σε μια κοντινή παραλία.

Ακολουθήσαμε τις οδηγίες και φτάσαμε στην παραλία. Πριν από αυτό έχω μια από τις πιο ζωντανές αναμνήσεις μου. Γέμισα κάθε διαθέσιμο δοχείο που βρήκα με τροφή και νερό συμπεριλαμβανομένου και του μπάνιου για τα ζώα που έμειναν πίσω στο χωριό αφού πάρα πολλά γαϊδουράκια και κατσίκες αφέθηκαν ελεύθερα από τους ιδιοκτήτες τους.

Πολλοί Βρετανοί περιμέναμε σε εκείνη την παραλία με όλα μας τα υπάρχοντα που δεν ήταν άλλα παρά λίγα ρούχα. Η θέα ενός ελικοπτέρου που ερχόταν να προσγειωθεί στο οποίο αναγραφόταν στην ουρά του «Βρετανικό ναυτικό» μας έκανε να ξεχάσουμε την κατάρρευση των τελευταίων ημερών

Αισθάνθηκα αμέσως ασφαλής, αν και αργότερα έμαθα πως άλλοι Βρετανοί οι οποίοι κατευθύνονταν προς την παραλία τους γύρισαν πίσω οι Τούρκοι υπό την απειλή των όπλων.

Μας φόρτωσαν στο ελικόπτερο, πρώτα τις γυναίκες και τα παιδιά και γυρίσαμε την πλάτη μας στην Κερύνεια. Το ελικόπτερο προσγειώθηκε σε ένα καράβι και ξαναέφυγε για να φέρει και άλλους Βρετανούς από άλλες παραλίες. 

Το πλοίο ανέπτυξε ταχύτητα και κινήθηκε αντίθετα προς το νησί. Τότε υπήρξαν φήμες πως η είχε σπάσει η κατάπαυση του πυρός και οι Τούρκοι απείλησαν εναντίον του πλοίου.

Βρισκόμασταν στο πλοίο και ανταλλάσαμε ιστορίες με τους υπόλοιπους Βρετανούς. Σε κάποια στιγμή έπιασα τον ευατό του να αφηγείται την περιπέτεια μου στον βραβευμένο με χρυσή σφαίρα ηθοποιό Edward Woodward, ο οποίος επίσης είχε εγκλωβιστεί στην Κερύνεια. Η πτήση με ένα αεροσκάφος από την αεροπορική βάση της RAF ήταν το τελευταίο σκέλος του ταξιδιού μου στην Κύπρο.

Η εισβολή οδήγησε στην κατάτμηση της Κύπρου κατά μήκος της Πράσινης Γραμμής η οποία εξακολουθεί να διαρεί το νησί μέχρι σήμερα με de facto τουρκικό έλεγχο στο Βορρά και την Κυπριακή Δημοκρατία να περιορίζεται στον Νότο. 

Πριν λίγα χρόνια επισκέφθηκα ξανά την Κύπρο και διέμενα σε ένα τουριστικό θέρετρο στο Νότο. Επέλεξα όμως να κάνω ένα ημερήσιο ταξίδι στην Κερύνεια που πλέον άλλαξε όνομα και έγινε Girne. 

Για να περάσει κανείς στα κατεχόμενα θα πρέπει να περάσει από το πάλαι ποτέ λαμπερό Ledra Palace Hotel όπου μπορεί να δει ακόμα τις τρύπες από τους πυροβολισμούς στους εξωτερικούς του τείχους.

Και η Girne; Δεν συγκρίνεται με τίποτα, ίσως όχι τόσο εκπληκτική με αυτό που ήταν η Κερύνεια…

Διαβάστε το πρωτότυπο εδώ

Η καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου





















Δευτέρα 24 Ιουνίου 2019

ΟΙ ΚΟΥΛΗΔΕΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ! ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΝΟΥΔΟΥΛΑΣ: ΤΟ ΔΝΤ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟΣ ΜΑΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ!


Ορατός είναι ο κίνδυνος νέου Μνημονίου, του 4ου στη σειρά, μετά τον «εκτροχιασμό» (με επιδόματα φτώχειας, προεκλογικά δώρα και διορισμούς…) που επέτρεψαν οι λεγόμενοι «δανειστές» στον προδότη Τσίπρα, ως αντάλλαγμα για την προδοσία των Πρεσπών.


Και για να υπάρξει νέο Μνημόνιο χωρίς πολλές αντιδράσεις, θα πρέπει να προετοιμαστεί καταλλήλως η κοινή γνώμη.


Στα πλαίσια αυτά, λοιπόν, δεν είναι καθόλου περίεργα τα όσα είπε σε συνέντευξη του στον Realfm 97,8, ο πρώην βουλευτής και εκ νέου υποψήφιος της Νουδούλας, Θεοχάρης, υπέρ του… ΔΝΤ:


«Το ΔΝΤ είναι φυσικός σύμμαχος, στη λογική η ανάπτυξη πρώτα και τα δημοσιονομικά μετά. Κάποιος κυνικός ή τουλάχιστον από την Ευρώπη το κατηγορούν ότι επειδή δεν είναι τα δικά του χρήματα που κατά βάση είναι στον ντορβά, έχει την πολυτέλεια να το λέει με τα χρήματα των Ευρωπαίων. Σε κάθε περίπτωση πάντως η τεχνοκρατική του θέση είναι υπέρ της ανάπτυξης».


Καταλάβατε τώρα τι μας ετοιμάζουν οι Κούληδες;