Σύγχυση δημιουργήθηκε στον ελληνικό λαό, με την νέα πρόταση που έπεσε στο τραπέζι της προδοσίας, για την «Μακεδονία του Ίλιντεν». Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για το «Ίλιντεν»…
Στις 20 Ιουλίου του 1903 (στην πραγματικότητα στις 2 Αυγούστου, 13 ημέρες αργότερα, με το γρηγοριανό ημερολόγιο), έγινε η εξέγερση του «Ίλιντεν» – που σημαίνει στα βουλγαρικά «ημέρα του Προφήτη Ηλία».
Στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία, οι Βούλγαροι κομιτατζήδες της οργανώσεως ΒΜΡΟ («Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση», ιδρυθείσα το 1897) επιχείρησαν να ξεσηκώσουν τον κόσμο με το σύνθημα «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες».
Σε επίπεδο πράξεων, η δράση των κομιτατζήδων ήταν πολύ περιορισμένη. Ανατίναξαν τηλεγραφικούς στύλους, ξήλωσαν τμήμα της σιδηροδρομικής γραμμής και εισήλθαν για λίγο σε ορισμένα χωριά.
Έπειτα, ήρθαν τα τουρκικά αντίποινα, που έπληξαν κυρίως την πόλη Κρούσοβο (η οποία ανήκει σήμερα στα Σκόπια), την Κλεισούρα και το Νυμφαίο Φλωρίνης και η καταστολή της εξέγερσης.
Η εξέγερση αφύπνισε την Ελλάδα, που αντελήφθη πλέον τον βουλγαρικό κίνδυνο για την Μακεδονία.
Την επέτειο του Ίλιντεν διάλεξε ο Τίτο (εβραϊκό όνομα Γιοζίπ Μπροζ), το 1944, για να συγκαλέσει την «Αντιφασιστική Συνέλευση του Μακεδονικού λαού» στο Μοναστήρι. Εκεί κατασκεύασε το «μακεδονικό» έθνος, μετονόμασε την περιοχή των Σκοπίων από Βάρνταρσκα σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και διακήρυξε ότι πρέπει να «απελευθερωθούν» η «Μακεδονία του Αιγαίου» (η Βόρειος Ελλάς) και η «Μακεδονία του Πιρίν», δηλαδή η νοτιοδυτική Βουλγαρία, για να αποτελέσουν ενιαίο «Μακεδονικό» κράτος.
Το «Ίλιντεν» το γιορτάζουν και οι Βούλγαροι και οι Σκοπιανοί, με την διαφορά ότι οι Βούλγαροι υποστηρίζουν ότι οι «επαναστάτες» είχαν βουλγαρική εθνική συνείδηση, ενώ οι Σκοπιανοί πως είχαν «μακεδονική» εθνική συνείδηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου