Στις 14 Μαΐου 1948, μία ημέρα πριν λήξει η βρετανική Εντολή στην περιοχή, το ανώτατο εβραϊκό συμβούλιο ανακήρυξε την ανεξαρτησία του Ισραήλ και όρκισε πρόεδρο τον Χάιμ Βάιζμαν και πρωθυπουργό τον σιωνιστή Δαβίδ Μπεν Γκουριόν.
Την ίδια κιόλας μέρα, μόλις τέσσερις ώρες μετά την ανακήρυξη του νέου κράτους, ήρθε και η πρώτη αναγνώρισή του!
Από ποια χώρα;
Από τις ΗΠΑ φυσικά, θα σπεύσουν να απαντήσουν οι… βιαστικοί. Αλλά, όποιος βιάζεται σκοντάφτει! Η πρώτη αναγνώριση του Ισραήλ ήρθε από την Σοβιετική Ένωση του (αστράτευτου…) στρατάρχη Στάλιν και ακολούθησαν μερικές ημέρες αργότερα οι ΗΠΑ.
Και δεν αρκέστηκε μόνο στην άμεση αναγνώριση του σιωνιστικού τρομοκράτους το ίνδαλμα των εν Ελλάδι κούκων, αλλά έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο και στη δημιουργία του.
Έτσι, έναν ολόκληρο χρόνο πριν από την επίσημη ίδρυση του Ισραήλ, τον Μάιο του 1947, κι ενώ βρισκόταν στο αποκορύφωμά της η τρομοκρατία των οπλισμένων ως τα δόντια (από το ξακουστό εργοστάσιο όπλων της Skoda της κομμουνιστικής Τσεχοσλοβακίας, κατόπιν σχετικής διαταγής του Στάλιν…) σιωνιστικών συμμοριών Χαγκάνα και Ιργκούν, στη σύνοδο της Γενικής Συνελεύσεως του ΟΗΕ, ο εκπρόσωπος της σταλινικής ΕΣΣΔ, Αντρέι Γκρομύκο, εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή του στην ίδρυση σιωνιστικού κράτους στην Παλαιστίνη.
Ήτο η πρώτη στον κόσμο δήλωση υποστηρίξεως και μάλιστα από χώρα μονίμου μέλος του ΟΗΕ!
Και στις 3 Σεπτεμβρίου 1948, αφίχθη στην σταλινική ΕΣΣΔ η πρώτη πρέσβης (και μετέπειτα πρωθυπουργός) του Ισραήλ, Γκόλντα Μέιρ (που είχε δηλώσει πως «μετά το ολοκαύτωμα, οι Εβραίοι έχουν δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν»), η οποία έτυχε πρωτόγνωρης υποδοχής, κατευθυνόμενου από το σταλινικό καθεστώς πλήθους άνω των 50.000 σιωνιστών.
«Τέτοιος ωκεανός αγάπης έπεσε πάνω μου, που δυσκολευόμουν ακόμα και να αναπνεύσω. Ήμουν συνεχώς στο όριο της λιποθυμίας».....
.....έγραψε αργότερα στα απομνημονεύματά της… Και μόλις κατόρθωσε να φτάσει στο υπουργείο Εξωτερικών, για να επιδώσει τα διαπιστευτήριά της, την υποδέχθηκε η εβραία γυναίκα του υπουργού Μολότωφ, Πολίνα Ζεμσούτσινα, η οποία της ομίλησε απευθείας στα γίντις, δηλώνοντάς της «κόρη του εβραϊκού λαού».
Γιατί τα υπενθυμίζουμε όλα αυτά;
Γιατί οι ξεδιάντροποι κουκουέδες, νοσταλγοί του νεκροθάφτη των Παλαιστινίων Στάλιν, εμφανίζονται σήμερα ως… φίλοι και… προστάτες του Παλαιστινιακού λαού!!! Άμα έχουν τέτοιους «φίλους» οι Παλαιστίνιοι, τι τους θέλουν τους εχθρούς
Γ. Δημητρακόπουλος
Κ.Κ.Ε. ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΡΥΤΕΣ ΤΟΥ !!!
ΤΟ ΚΟΜΜΑ << Του Εγκλήματος και της Προδοσίας >>
ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ο πρεσβύτερος !!!
Αρχές του 20ου αιώνος, σχηματίσθηκαν στην Ελλάδα οι πρώτες Σοσιαλιστικές ομάδες. Τέτοιες ομάδες εμφανίσθηκαν στην Αθήνα, στον Βόλο και στην Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, οι οργανώσεις σε Αθήνα και Βόλο ήταν στην ουσία ολιγομελείς παρέες διανοουμένων και παρέμειναν τέτοιες καθώς δεν κατάφεραν να «ανοιχθούν» στην κοινωνία και να προσελκύσουν τις λαϊκές μάζες. Μόνο οι εν Θεσσαλονίκη Σοσιαλιστικές οργανώσεις ήταν άξιες λόγου, λόγω της εκεί παρουσίας περί των 80.000 Εβραίων, οι οποίοι Εβραίοι ήταν Διεθνώς η «μαγιά» της Κομμουνιστικής ανατροπής !!! ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΙΣΠΑΝΟΕΒΡΑΙΟΙ ΣΕΦΑΡΑΔΙΤΕΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΙΩΝΙΑ, ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΣΤΑΔΙΑΚΑ !!
Στην υπό Οθωμανική κατοχή Θεσσαλονίκη, οι πρώτοι Σοσιαλιστές ήσαν Εβραίοι -κυρίως από την Βουλγαρία-, με πρωτοστατούντα τον Αβραάμ Μπεναρόγια, γεννηθέντα το 1887 στην Βουλγαρία και μετέπειτα διδάσκαλο της Βουλγαρικής γλώσσης στο Εβραϊκό Σχολείο της Φιλιππουπόλεως (Πλόβντιβ). Ο Μπεναρόγια μυήθηκε στον Μαρξισμό το 1907 κι έναν χρόνο αργότερα συνέγραψε το βιβλίο «Το Εβραϊκό ζήτημα και η Σοσιαλδημοκρατία» (την εποχή εκείνη ακόμα και το κόμμα του Λένιν λεγόταν «σοσιαλδημοκρατικό» κι όχι «κομμουνιστικό»), εις το οποίο εξηγούσε την ανάγκη στρατεύσεως των όπου γης Εβραίων στα «σοσιαλδημοκρατικά» (μαρξιστικά) Κόμματα.
Οι Διεθνείς δυνάμεις που κατηύθυναν τα Μαρξιστικά κινήματα ξεχώρισαν τον Εβραίο αυτό διδάσκαλο και το 1908 τον έστειλαν στην Θεσσαλονίκη για να οργανώσει την κατάσταση. Μέχρι τότε, οι οργανωμένοι Μαρξιστές της πόλεως (άπαντες Εβραίοι…) ήταν διασπασμένοι σε μικρές γκρούπες, με πρόσχημα ιδεολογικές διαφορές, αλλά στην πραγματικότητα εξαιτίας της ελλείψεως συντονισμού και ενός ικανού ηγέτη. Αυτόν τον ρόλο ορίστηκε να παίξει ο Μπεναρόγια !!
Μετά τον ερχομό του στην πόλη, οι διάσπαρτες ομάδες και ομαδούλες ενώθηκαν υπό την ηγεσία του και σχημάτισαν την «Σοσιαλιστική Εργατική Ομοσπονδία – Φεντερασιόν», το 1909. Η πρώτη πράξη της Φεντερασιόν, ήταν η έκδοση μιας εβδομαδιαίας εφημερίδος, υπό τον τίτλο «Εφημερίς του Εργάτου», σε τέσσερις Γλώσσες : Εβραϊκά, Ελληνικά, Τουρκικά και Βουλγαρικά !!! Αργότερα, η εφημερίς άλλαξε τον τίτλο της σε «Εργατική Αλληλεγγύη» (με τον ίδιο τίτλο κυκλοφορεί σήμερα η εφημερίδα του Κωνσταντίνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ…) και τελικώς σε «Αβάντι», με εκδότη τον (Εβραίο) Αλμπέρτο Αρδίττι. Από τις νεώτερες εκδόσεις απαλείφθησαν οι άλλες γλώσσες κι έμειναν μόνον τα Εβραϊκά, προφανώς επειδή δεν είχαν μη Εβραίους αναγνώστας…!!
Στις εκλογές του 1915, η Φεντερασιόν εισήλθε στην Βουλή με δύο Βουλευτάς, τον Εβραίο Αλμπέρτο Κουριέλ και τον Έλληνα Αριστοτέλη Σίδερι, με ψήφους από τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης. Ο Μπεναρόγια απουσίαζε από την ενεργό δράση, διότι είχε εξοριστεί στην Νάξο, από το 1914. Αφέθη ελεύθερος το 1917 και έναν χρόνο αργότερα πρωτοστάτησε στην δημιουργία του πανελλαδικού βεληνεκούς ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος), το οποίο προσεχώρησε στην «λενινιστική» Γ΄ Διεθνή, γινόμενο όργανο των ΕΒΡΑΙΟΣΙΩΝΙΣΤΩΝ της Μόσχας !!
Η ίδρυσις του ΣΕΚΕ –μετέπειτα ΚΚΕ- έγινε κατά την διάρκεια του 1ου Σοσιαλιστικού Συνεδρίου, που συνήλθε στις 17-23 Νοεμβρίου του 1918 (4-10 Νοεμβρίου με το τότε ισχύων ημερολόγιο), στον Πειραιά, μια μόλις εβδομάδα μετά την ίδρυση της ΓΣΕΕ. Πρωτεργάτης της ιδρύσεως ήταν ο Αβραάμ Μπεναρόγια, ενώ συμμετείχαν περίπου 30 σύνεδροι.
Ιδού κάποια ονόματα συμμετεχόντων: Σαμουήλ Γιονά, Αβραάμ Πέχνα, Αλμπέρτο Αρδίττι, Ισαάκ Καρασσό, Χ. Μπενρουμπή, Φραντς Τζουλάτι, Ζακ Βεντούρα (ιδρυτής της νεολαιίστικης ΟΣΕΝΕ (μετέπειτα ΟΚΝΕ, σήμερα ΚΝΕ), Αλμπέρτο Κουριέλ, Αβραάμ Λεβί, Φραντς Πετρούσκα κ.α. Όπως καταλαβαίνετε, η πλειοψηφία των ιδρυτών του ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) ήταν εβραϊκή, όπως και σ’ όλα τα άλλα Κ.Κ. όπου γης.
Βεβαίως, στο 1ο Συνέδριο συμμετείχαν και ολίγοι Έλληνες, όπως ο Νικόλαος Γιαννιός, που μόλις κατάλαβαν περί τίνος πρόκειται έφυγαν αηδιασμένοι.
Ιδού τι αναφέρει σχετικώς ο Γιαννιός:
«Ιδρυταί του ΚΚΕ, τόσον εις τας Αθήνας όσον και εις την Θεσσαλονίκην, ήσαν Ισραηλίται ή κρυπτοεβραίοι Έλληνες, το δε κίνημά των, παρ’ όλα τα Σοσιαλιστικά φαινόμενα ή προσχήματα, ήτο Εβραϊκόν Εθνικιστικόν !!! Το υπό την ηγεσίαν μου τότε Σοσιαλιστικόν Κέντρον Αθηνών (έτος Ιδρύσεως 1911) ουδέν μέρος έλαβεν εις την ίδρυσιν του ΚΚΕ. Τουναντίον, προσεπαθήσαμεν, μεταβάντες εις τα γραφεία του, οδός Ευριπίδου, ν’ αποτρέψωμεν τους νεοφώτιστους Κομμουνιστές από του να προσχωρήσουν εις την Μόσχαν, προβλέψαντες ποία κρίσις και ποία δεινά επερίμεναν τον Σοσιαλισμόν της Ελλάδος και την Ελλάδα από την Σοβιετικήν παρερμηνείαν του Μαρξισμού. Δυστυχώς, τα Σοσιαλιστικά μας επιχειρήματα δεν εισηκούσθησαν, εφόσον η Εβραϊκή ηγεσία είχε τους ιδικούς της ανθελληνικούς σκοπούς, οι δε γύρω αυτής Έλληνες προλετάριοι ήσαν αγράμματοι και αφελείς. Προσήλθαμεν εν τούτοις, ως μειοψηφία, εις το πρώτον Σοσιαλιστικόν Συνέδριον (1918), ηγωνίσθημεν και πάλιν, αλλ’ απεχωρήσαμεν εν τέλει δια να μη γίνωμεν όργανα της Κομμουνιζούσης Εβραϊκής πλειοψηφίας. Έκτοτε, οι παλαιοί Σοσιαλισταί, επολεμήσαμεν και πολεμούμεν φανερά και τίμια τον Μπολσεβικισμόν, καθώς και τους κατοπινούς διφορούμενους “συναγωνιστάς” του» (πηγή: Ελ. Σταυρίδη, «Τα παρασκήνια του ΚΚΕ») !!! Το 1920, με απόφαση του 2ου Συνεδρίου του, το Κόμμα προσέθεσε την λέξη «Κομμουνιστικό» στον τίτλο του (ΣΕΚΚΕ) και προσεχώρησε στην Γ΄ Κομμουνιστική Διεθνή (Κόμιντερν). Τέλος, το 1924 μετονομάσθηκε οριστικώς σε ΚΚΕ.
Τι απέγινε, όμως, ο ιδρυτής του ???
Μόλις οργάνωσε την κατάσταση, ο ιδρυτής του ΚΚΕ, Αβραάμ Μπεναρόγια, ολοκλήρωσε την αποστολή που του είχε ανατεθεί και απεσύρθη από την ενεργό δράση (ομοίως απεσύρθησαν και οι υπόλοιποι Εβραίοι από την πρώτη σειρά του Κόμματος), διότι πλέον το Κόμμα θα έπρεπε να απευθυνθεί στις Ελληνικές πλατιές λαϊκές μάζες και πανελλαδικό Κόμμα με αρχηγό έναν αλλοεθνή, αλλόφυλο και αλλόθρησκο δεν είχε καμιά τύχη !!!!!!! [ ΕΝΑ ΚΑΛΑ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ] !!
<ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ> !!
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΟΙ ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου