Γυρίζουμε πίσω τον χρόνο και πάμε στις 21 Μαρτίου 1989, ημέρα Τρίτη. Σε αμφιθέατρο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών είχε προγραμματιστεί ομιλία του Μακαριστού Μητροπολίτη Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Σεβαστιανού με θέμα την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών.
Με πλήρη εξάρτηση, κράνη, γκλοπ και λοστούς, 250 περίπου Κνίτες, μέλη της Οργάνωσης Σοσιαλιστική Επανάσταση (ΟΣΕ) και αριστεριστές από τα Εξάρχεια προσπάθησαν να ματαιώσουν την πραγματοποίηση της ομιλίας. Οι τραμπούκοι λίγο πριν τις 5 το απόγευμα είχαν καταλάβει το προαύλιο της Ιατρικής, βρίζοντας χυδαία και προκαλώντας όσους ερχόντουσαν στην εκδήλωση.
Επικεφαλής της επίθεσης από πλευράς ΚΝΕ ήταν το τότε στέλεχος της Πανσπουδαστικής, μέλος του ΔΣ των φοιτητών της Ιατρικής Π. Πολλάκης, ο νυν υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τον επίσης γνωστό αρχικνίτη Μωραϊτη. Τους Εξαρχειώτες τους καθοδηγούσε κάποιος ονόματι Κασμιρίδης.
Επίσης, παρόντες ήταν γνωστά στελέχη-τραμπούκοι της ΚΝΕ, της ΟΣΕ και αριστεριστές, οι οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι παραμέρισαν ακόμα και επιμέρους ιδεολογικές διαφορές, προκειμένου να επιτεθούν στον Σεβαστανό και στον κόσμο που είχε προσέλθει για την ομιλία.
Με συνθήματα του τύπου «Έξω οι φασίστες απ' τις Σχολές», «Τα αλβανικά σύνορα θα φθάσουν στην Λαμία», «Θάνατος στους Εθνικιστές» κ.α. οι μαρξιστές τραμπούκοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν κατ' αρχάς κλίμα φοβίας. Μάταια όμως!
Η εκδήλωση άρχισε και ο κόσμος, στην πλειοψηφία του φοιτητές και φοιτήτριες, κατέκλυσε το αμφιθέατρο της Σχολής και τους γύρω χώρους. Υπήρξε τελεσίγραφο από την πλευρά των τραμπούκων προς τους οργανωτές της εκδήλωσης, την Χριστιανική Φοιτητική Δράση και την Συντονιστική Φοιτητική Επιτροπή Βορειοηπειρωτικού Αγώνα «να τσακιστούν να φύγουν γιατί θα τους πετάξουν με τις κλωτσιές και θα τους πάρουν με φορεία». Κανείς δεν έφυγε. Η ομιλία του Μακαριστού Σεβαστιανού άρχισε στο αμφιθέατρο με γεννήτρια, αφού είχαν κόψει μέχρι και το ρεύμα!
Οι ομάδες κρούσης της ΚΝΕ και των αριστεριστών άρχισαν να εκσφενδονίζουν βροχή από πέτρες και τούβλα προς τα τζάμια του αμφιθεάτρου, τραυματίζοντας αρκετούς από τους 1000 και πλέον παρευρισκόμενους στην ομιλία. Την ίδια στιγμή στην είσοδο του κτιρίου δημιουργήθηκε μια ομάδα περιφρούρησης από παρευρισκόμενους φοιτητές, από πατριωτικές και εθνικιστικές οργανώσεις, δεδομένου του ότι οι διοργανωτές της εκδήλωσης δυστυχώς δεν είχαν προβλέψει το ενδεχόμενο της επίθεσης.
Στην είσοδο του κτιρίου διεξήχθη πραγματικά μάχη σώμα με σώμα, αφού οι επιτιθέμενοι προσπάθησαν να μπουν στο κτίριο, όπου διεξαγόταν η ομιλία.
Η επίθεση κράτησε αρκετή ώρα με τις πέτρες να συνεχίζουν να πέφτουν σε κάθε κατεύθυνση. Οι επιτιθέμενοι, παρά το ότι ήταν περισσότεροι, δεν κατάφεραν να μπουν στο κτίριο. Τελικά με την παρέμβαση πανεπιστημιακών και του αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου, ο Μακαριστός Σεβαστιανός αναγκάστηκε να επισπεύσει την ομιλία του, με σκοπό να αρχίσουν να αποχωρούν οι παρευρισκόμενοι και να σταματήσουν και οι επιτιθέμενοι.
Κλασσική αστική αντιμετώπιση προς την αριστερή τρομοκρατία. Αντί να αποχωρήσουν οι τραμπούκοι, θα έπρεπε να φύγουν όσοι παρακολουθούσαν μία ομιλία σε πανεπιστημιακό αμφιθέατρο. Όμως οι αριστεροί τραμπούκοι συνέχιζαν να επιτίθενται ακόμα και σε αυτούς που αποχωρούσαν, ενώ ο Σεβαστιανός έφυγε συνοδευόμενος από ομάδα φοιτητών της περιφρούρησης. Από τις επιθέσεις τραυματίστηκαν σοβαρά στο κρανίο δύο φοιτητές, οι οποίοι και μεταφέρθηκαν στο Γενικό Κρατικό, ενώ στο Λαϊκό μεταφέρθηκαν άλλοι 18 ελαφρά τραυματίες.
Φυσικά δεν έγινε καμμιά σύλληψη ή προσαγωγή, αφού τα ΜΑΤ που ήρθαν, περιορίστηκαν να βρίσκονται εκτός του χώρου των επεισοδίων, λόγω του «περίφημου» πανεπιστημιακού ασύλου και της γνωστής ατολμίας των πρυτανικών αρχών να δώσουν το πράσινο φως για αστυνομική επέμβαση, την στιγμή που από τις πέτρες και μόνο το κτίριο που γινόταν η ομιλία είχε υποστεί σημαντικές ζημιές.
Το περιστατικό αξίζει να επισημάνουμε ότι δημοσιογραφικά καλύφθηκε μόνο από την εφημερίδα «Μεσημβρινή» και από τη «Νέα Θέση» του αείμνηστου συναγωνιστή Ιωάννη Σχοινά.
Από τότε μέχρι σήμερα, κάποια πράγματα ίσως να άλλαξαν. Αυτό που παραμένει το ίδιο είναι το μίσος και απέχθεια των αριστερών για κάθε τι εθνικό και πατριωτικό, είναι η νοοτροπία του κατσαπλιά.
Η νοοτροπία Πολλάκη, που χαρακτηρίζει τους αριστερούς, ανεξάρτητα από την θέση στην οποία βρίσκονται, όσα χρόνια και αν περάσουν. Άλλωστε είναι γνωστή η περίφημη ρήση των Γάλλων: «Όταν κάποιος κάνει έγκλημα και μετανιώνει, λέγεται άνθρωπος. Όταν κάνει έγκλημα και δεν μετανιώνει, λέγεται κομμουνιστής»
Τάσος Δημητρακόπουλος
Περισσότερες φωτογραφίες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου