ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΑΤ, ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΤΟ ΜΕΝΙΔΙ ΤΟ ΠΑΜΕ!

Περίεργα πράγματα συνέβησαν χθες. Αντί για το Μενίδι, οι διαμαρτυρόμενοι κάτοικοι του Μενιδίου έκαναν συγκέντρωση έξω από το υπουργείο ΠΡΟ-ΠΟ, ύστερα από σχετικό κάλεσμα του Δημάρχου Αχαρνών…

Ο οποίος δήμαρχος Αχαρνών, είχε –σύμφωνα με την ειδησεογραφία- μετάσχει προχθές σε «σύσκεψη» στα γραφεία της νουδούλας, υπό τον Κούλη, για το θέμα της εγκληματικότητας – μετά το πέρας της οποίας, η νουδούλα δεν τόλμησε να εκδώσει ούτε καν μια ανακοίνωση καταδίκης του φόνου του 11χρονου Μάριου…

Αλλά, γιατί ειδικά χθες δεν έπρεπε να γίνει συγκέντρωση των αγανακτισμένων κατοίκων στο Μενίδι, όπως κάθε μέρα; Μήπως υπήρχε κάποιος ειδικός λόγος;

Υπήρχε και ήταν μια συγκέντρωση που έκαναν οι «συμπαραστάτες» και «αλληλέγγυοι» κάθε «μειονότητας», του ΠΑΜΕ, δήθεν κατά της…εγκληματικότητας, με συνθήματα-σούπες, όπως «τα κέρδη και η φτώχεια γεννάνε τη μαφία, όλοι στον αγώνα για άλλη κοινωνία» και «Εργάτη κάνε υπόθεση δική σου τη μόρφωση και τη ζωή που θα έχει το παιδί σου», που αποπροσανατολίζουν από την «πηγή του κακού», που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο καταυλισμός των «ευπαθών».

Εξηγούμε, λοιπόν, το μεγάλο κόλπο: το σύστημα, για να σπάσει τον καθημερινό αγώνα των κατοίκων, έστειλε στο Μενίδι το ΠΑΜΕ! Αλλά, επειδή είναι γνωστός ο ρόλος του ΠΑΜΕ, εάν ταυτοχρόνως γινόταν συγκέντρωση και των κατοίκων, υπήρχε σοβαρότατη περίπτωση οι κάτοικοι να ζητήσουν εξηγήσεις από τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές» του ΠΑΜΕ και να υπάρξουν άλλου είδους καταστάσεις. Έτσι, χειραγωγήθηκε ο δήμαρχος από τον Κούλη, να οργανώσει μια ανέξοδη συγκέντρωση κατευνασμού έξω από το υπουργείο ΠΡΟ-ΠΟ, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στο Μενίδι για τους κομμουνιστές επίστρατους του συστήματος! Τόσο καλά!

-Το πρόβλημα υπάρχει στο Μενίδι κι όχι στην οδό… Κατεχάκη, και στο Μενίδι πρέπει να γίνονται καθημερινά οι συγκεντρώσεις των κατοίκων, μέχρι που να πάψει να υπάρχει το πρόβλημα!

Βέβαια οι  κάτοικοι της περιοχής των Αχαρνών, γνωρίζουν πολύ καλά ότι όταν η ιστορία με τον τραγικό θάνατο του Μάριου καταλαγιάσει και τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν κάπου αλλού, θα μείνουν και πάλι απροστάτευτοι και έρμαια στα χέρια αυτών που εντελώς ανενόχλητοι ποζάρουν με καμάρι κρατώντας όπλα μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και τους φωτογραφικούς φακούς. Και τότε κανένας πωρωμένος «αντιρατσιστής» δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί γι’ αυτούς.

Αθανάσιος Βασιλόπουλος