ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ!

Με ενοχλεί που φεύγοντας από την δουλειά μου, βλέπω ανθρώπους σκυθρωπούς αγέλαστους νευρικούς…

Με ενοχλεί που όταν περιμένω στην στάση του λεωφορείου αυτές μυρίζουν ανθρώπινες ακαθαρσίες. 

Με ενοχλεί που μέσα στα ΜΜΜ ακούω άλλες γλώσσες και δύσκολα συναντώ Έλληνες, δύσκολα ακούω την Ελληνική γλώσσα. Δεν ξέρω αν μιλούν για εμένα, ή αν σχολιάζουν κάποιον που γνωρίζω. Εντέλει είναι αγένεια και προσβολή. Να βρίσκεσαι σε μια χώρα και να μην έχεις καμία διάθεση να ενσωματωθείς, ξεκινώντας από τα βασικά. Την γλώσσα. 

Με ενοχλεί που στην πλατεία της γειτονιάς μου πλέον δεν μπορώ να βγάλω το παιδί μου, η το σκυλάκι μου βόλτα, γιατί έχει καταληφθεί από διάφορα εγκληματικά στοιχεία και εκεί ζουν διάφοροι αλλοδαποί, που αφοδεύουν, που ασχημονούν και θέτουν την ασφάλεια μου και την ασφάλεια των δικών μου σε κίνδυνο. 

Με ενοχλεί που μπαίνοντας στο σπίτι μου έχω έγνοια να τριπλοκλειδώσω πίσω μου, που κοιτάω γύρω μου πριν ανοίξω την πόρτα, μήπως και με ακολουθεί κανένας. Θυμάμαι, που παλιά, αμέριμνα άνοιγα και απλά έκλεινα την πόρτα μου ή καμιά φορά την ξεχνούσα ανοιχτή αλλά και πάλι, ήμουν ασφαλής. Τώρα, όλα έχουν αλλάξει, και όλα άλλαξαν μέσα σε ελάχιστα χρόνια. Και όσα άσχημα μας συμβαίνουν, συμβαίνουν με την σιωπηρή ανοχή-συνενοχή όλων μας. 

Και όλα αυτά συμβαίνουν στην ομορφότερη χώρα του κόσμου, στην ΕΛΛΑΔΑ μας… 

Ξέρω πως όσοι διαβάσουν όσα γράφω, θα με δικάσουν και θα με σταυρώσουν χωρίς να με ακούσουν, και κυρίως χωρίς να με κοιτάξουν στα μάτια. 

Βλέπετε όποιος ζητάει την παλιά του γειτονιά πίσω, όποιος ζητά την ζωή του πίσω, όποιος ζητά την Πατρίδα του πίσω, είναι φασίστας, ναζί, δολοφόνος, δηλαδή μέλος της Χρυσής Αυγής. 

Τόσο μα τόσο έχει παραιτηθεί η κοινωνία μας που χαρακτηρίζει όλους μέλη της Χρυσής Αυγής! 

Ακούν τα ΜΜΕ και παπαγαλίζουν. 

Δεν ενοχλεί κανέναν αυτή η κατήφεια που κυριαρχεί. 

Δεν ενοχλούν κανέναν οι φάλτσες εικόνες που βλέπουμε γύρω, μας νοιάζουν μόνον οι ταμπέλες. 

Ας μπει λοιπόν στην παραφωνία που ζούμε και μια ακόμη ταμπέλα. Δεν με νοιάζει. 

Εγώ θέλω την Πατρίδα μου και την ζωή μου πίσω! Και την θέλω ΆΜΕΣΑ! 

Σκόρπιες σκέψεις σε μια μικρή διαδρομή είκοσι λεπτών από την δουλειά μου έως το σπίτι μου.

Αθηνά Κουτσούκη