Διαμερίσματα όχι «ορφανά», αλλά σπίτια που κάποτε ανήκαν σε Έλληνες και έχουν κατασχεθεί, με τους ιδιοκτήτες τους είτε να είναι άστεγοι στον δρόμο, είτε διαβιούν υπό άθλιες συνθήκες φτώχειας και ανέχειας. Αναφέραμε ότι το Νο 1 μέλημα του κ. Καμίνη είναι το πώς θα τακτοποιήσει και θα προστατέψει τους λαθροεισβολείς, ενώ αδιαφορεί πλήρως για τους πάνω από 30.000 άστεγους Έλληνες δημότες του που αργοπεθαίνουν στα παγκάκια, στις πλατείες και στα πάρκα.
Τώρα, νέα στοιχεία, ακόμα πιο δραματικά, έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα για το δράμα των Ελλήνων. Τα στοιχεία αυτά αναφέρουν ότι....πέρα των ήδη 30.000 αστέγων στην Αθήνα, μέσα στα επόμενα δύο χρόνια θα προστεθούν ακόμα 300.000 νέοι άστεγοι Έλληνες. Δηλαδή, το 8% των Αθηναίων πολιτών κινδυνεύουν να βρεθούν άστεγοι στους δρόμους.
Τα νέα αυτά δραματικά στοιχεία προκύπτουν από ευρήματα της μελέτης «Κοινωνική επισφάλεια και έλλειψη στέγης στην Αθήνα» που είδε το φως της δημοσιότητας πριν από λίγες ημέρες.
Η μελέτη αυτή μεταξύ άλλων αναφέρει ότι, πέρα των ήδη υπαρχόντων αστέγων, αυτό που τρομάζει και δημιουργεί ψυχολογικό πρόβλημα σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες είναι η «στεγαστική επισφάλεια», η οποία αποτελεί μια αόρατη όψη της εφιαλτικής κρίσης στην οποία έχουν ρίξει την Ελλάδα οι τοκογλύφοι και οι επίορκοι πολιτικοί υπηρέτες τους.
Η μελέτη αναφέρεται πιο συγκεκριμένα στα φτωχά νοικοκυριά της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας (αλλά και άλλων πόλεων της Ελλάδος), για τα οποία χτυπά ο συναγερμός της «χείριστης στεγαστικής ανάγκης», καθώς το στεγαστικό κόστος υπερβαίνει τις οικονομικές δυνατότητές αυτών των νοικοκυριών.
Ακριβέστερα, το κόστος στέγασης ξεπερνάει σε πολλές περιπτώσεις το 40% ή και το 50% της συνολικής οικογενειακής δαπάνης.
Οι αριθμοί των μελλοντικών αστέγων Ελλήνων στην περιοχή της πρωτεύουσας πραγματικά τρομάζουν, καθώς ξεπερνούν τον αριθμό των 300.000(με τους αλλοδαπούς θα ξεπερνάει το μισό εκατομμύριο) ανθρώπων, ένα ποσοστό που αποτελεί το υψηλότερο αυτή την στιγμή στην Ε.Ε. των 27, και το υπερδιπλάσιο του κοινοτικού μέσου όρου.
Ο εφιάλτης της έλλειψης στέγης περιλαμβάνει ακόμη και τα άνεργα άτομα που διαβιούν αυτή την στιγμή σε ακατάλληλες συνθήκες συνωστισμού και ανέρχονται περίπου σε 94.000.
Ένας αριθμός, όμως, μάλλον πλασματικός, καθώς σύμφωνα με την μελέτη, ο αριθμός αυτός στην πραγματικότητα μπορεί να φτάσει και τα 514.000 άτομα καθώς περιλαμβάνει και αυτούς με την πιο υψηλή στεγαστική επισφάλεια, δηλαδή τους εν δυνάμει μελλοντικούς άστεγους, Έλληνες και ξένους.
Πέρα από τα στοιχεία της μελέτης που δίνουν το μέγεθος, αλλά και την δριμύτητα της απειλής, αναδεικνύεται και η αιτία, η οποία ονομάζεται «κρατική ολιγωρία».
Επακριβώς αναφέρεται:
«Χαρακτηριστικό των αντιφάσεων του διαχειριστικού τρόπου αντιμετώπισης της ακραίας φτώχειας αποτελεί το ότι η προστασία των αστέγων κατοχυρώθηκε σχετικά πρόσφατα ως μέρος των προϋποθέσεων του δεύτερου μνημονίου και των σχετικών μεταρρυθμίσεων στο σύστημα υγείας και πρόνοιας (Ν. 4052/2012)».
Αυτά τα περί «προστασίας» ισχύουν πάντα στην θεωρεία, καθώς αυτά που συμβαίνουν στην πράξη, δε δείχνουν «προστασία» αλλά αντίθετα, μια εκ μέρους των κυβερνώντων οργανωμένη γενοκτονία.
Τετραπλασιάσθηκε ο αριθμός των αστέγων μέσα σε δύο χρόνια
Στην μελέτη αναφέρεται επίσης, ότι ο αριθμός των αστέγων που κοιμούνται στον δρόμο τετραπλασιάστηκε μέσα σε μόλις δύο χρόνια. Δηλαδή, από 630 άστεγους που υπολογίζονταν με την απογραφή του 2011, δύο χρόνια μετά, το 2013, οι άστεγοι στην Αθήνα έφτασαν τους 2.360. Αυτοί οι αριθμοί βέβαια είναι σχετικοί, καθώς εκτός του ότι σταματάνε το 2013, βασίζονται σε «απογραφή».
Η απογραφή, όμως, δεν είναι δυνατόν να συμπεριλάβει όλους τους άστεγους, οι οποίοι αποτελούν μια «αόρατη» και συνεχώς μετακινούμενη κατηγορία ανθρώπων. Επίσης, ο αριθμός των αστέγων το 2014-2015 δεκαπλασιάστηκε, φτάνοντας πλέον κοντά στις 30.000.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε μια ακόμη βασική κατηγορία, η οποία περιλαμβάνει τα άτομα που διαβιούν σε ξενώνες, σε προνοιακά-σωφρονιστικά ιδρύματα ή άλλα προσωρινά καταλύματα, τα οποία σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το 2013 ανέρχονταν σε 15.436.
Από τα στοιχεία της EUROSTAT προκύπτει ότι για το 2015 το κόστος κατοικίας ξεπερνά τις αντοχές στα φτωχότερα νοικοκυριά, στα οποία οι συνθήκες διαβίωσης έχουν επιδεινωθεί δραματικά.
Το ποσοστό του πληθυσμού με ακραία οικονομική στέρηση σχεδόν διπλασιάστηκε σε μία τετραετία, δηλαδή από 11,6% το 2009 σε 21,5% το 2013, ενώ το ίδιο διάστημα το ποσοστό επιβάρυνσης κόστους κατοικίας στο φτωχότερο 20% των νοικοκυριών από 67,7% έφτασε στο 95%!
Συνδυάζοντας όλα αυτά τα στοιχεία, οι ερευνητές κατέληξαν σε έναν σύνθετο δείκτη φτώχειας και αποκλεισμού, ο οποίος υπολογίζεται ότι αφορά 514.000 άτομα στην περιοχή της Αθήνας, δηλαδή το 13%-14% του πληθυσμού, εκ των οποίων οι 305.000 (8-9%) είναι Έλληνες και οι υπόλοιποι (4-5%) αλλοδαποί.
Από ό,τι όμως δείχνουν τα πράγματα, για τους αλλοδαπούς ήδη φροντίζει ο κ. Καμίνης, ο οποίος προτίθεται να διαθέσει 20.000 σπίτια Ελλήνων στους λαθρομετανάστες, εξασφαλίζοντας έτσι την ασφαλή φιλοξενία και στέγασή τους. Τίποτα δεν έχει ακουστεί μέχρι στιγμής εκ μέρους της Δημοτικής αρχής, αλλά και της επίσημης πολιτείας, ως πρόνοια για τους άστεγους Έλληνες.
Στις συνθήκες της άθλιας διαβίωσης σε ακατάλληλη κατοικία εντάσσονται και 142.000 άτομα σε σπίτια χωρίς θέρμανση, και 18.902 σε κατοικίες χωρίς αποχέτευση, ενώ ενδεικτικές της ενεργειακής φτώχειας θεωρούνται οι 37.332 αιτήσεις στην Αττική για επανασύνδεση και δωρεάν ρεύμα, που αφορά το πρόγραμμα της ανθρωπιστικής κρίσης του υπουργείου Εργασίας.
Αυτά είναι τα στοιχεία και οι αριθμοί που μας δίνονται από μια επίσημη μελέτη, και φωτογραφίζουν -όχι σε όλη, αλλά στην μερική διάσταση του- το δράμα της δυστυχίας και της ανέχειας που έχουν φέρει από τους έξωθεν κατακτητές τοκογλύφους, και τους εδώ πολιτικούς υπαλλήλους τους, οι ορισθείσες βάση σχεδίου, νεοκατοχικές συνθήκες αφανισμού των Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου