Ίσως τελικά να μην είναι τυχαίο ότι στο δύστυχο υπουργείο Παιδείας προΐσταται κάθε φορά ό,τι χειρότερο έχουν να επιδείξουν, οι ούτως ή άλλως, άθλιες μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις.
Ειδικότερα η τελευταία επιλογή της πολιτικής ηγεσίας κατάφερε να εξαγριώσει ακόμα και συμπαθούντες την κυβέρνηση. Φυσικά ο λόγος για τον φρέσκο ακόμα υπουργό Παιδείας, που κατάφερε να προκαλέσει την οργή όλων σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από την ανάληψη των καθηκόντων του, ισχυριζόμενος δημόσια ότι η σφαγή 353.000 Ποντίων δεν ήταν γενοκτονία αλλά εθνοκάθαρση, λες και για τα αθώα θύματα της τουρκικής θηριωδίας θα είχε καμιά διαφορά.
Μετά το σάλο που ξέσπασε, το αμήχανο κυβερνητικό συνοθύλευμα και οι συνοδοιπόροι του προσπάθησαν να πάρουν αποστάσεις από τις δηλώσεις του υπουργού και άρχισαν να διαρρέουν μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ διάφορες ανοησίες του τύπου «είναι προσωπικές απόψεις, που δεν απηχούν τις απόψεις της κυβέρνησης…» και «ο υπουργός αναφέρθηκε σε επιστημονικό επίπεδο...», προσπαθώντας μάταια να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Αξίζει λοιπόν ένας σχολιασμός των δικαιολογιών που προσπαθεί να ψελλίσει η κυβέρνηση.
Κατ’ αρχήν από πότε οι «απόψεις» ενός υπουργού μπορούν να είναι «προσωπικές»; Αν είναι προσωπικές να τις κρατά για τον εαυτό του, διότι εφόσον λέγονται δημόσια είναι «κυβερνητικές θέσεις». Λογικά και μόνο η αποστασιοποίηση από δημόσια δήλωση υπουργού, σημαίνει αυτομάτως την παραίτηση του, αλλά προφανώς εκτός του φυσικού υπάρχει και ο πολιτικός παχυδερμισμός. Για λόγους δικαιοσύνης και μόνο όμως θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι ο μόνος στον κυβερνητικό συρφετό που τα λέει αυτά.
Τα ίδια και χειρότερα ισχυριζόταν και εκείνος ο απίθανος Νάσος Θεοδωρίδης, αλλά και πολλοί ακόμα, που αυτοπροσδιορίζονται ως «αριστεροί». Ο ισχυρισμός ότι «ο υπουργός αναφέρθηκε σε επιστημονικό επίπεδο …», εύλογα προκαλεί την απορία με ποια ακριβώς προσόντα ο εν λόγω κύριος έχει επιστημονική άποψη; Αιώνιος φοιτητής χωρίς πτυχίο είναι. Από πού και ως πού μπορεί να έχει «επιστημονική» άποψη; Ίσως η θητεία του στα κομματικά γραφεία να ήταν αρκετή για να τον κάνει υπουργό, αλλά σίγουρα δεν αποτελεί εχέγγυο «επιστημονικότητας».
Ακόμα και έτσι όμως ο καινοφανής όρος της «εθνοκάθαρσης» σε αντιδιαστολή με τη γενοκτονία δεν είναι δυνατόν να σταθεί, παρά μόνο στο μυαλό ενός κάποιου Φίλη, άιντε και σε αυτό του ομοϊδεάτη του Τατσόπουλου, που βγήκε να τον υπερασπιστεί. Προφανώς με τέτοιους τύπους είναι ανάξιο κανείς να κάνει σοβαρό διάλογο και να επιχειρηματολογήσει, επιχειρώντας να τους πείσει ότι πράγματι επρόκειτο περί γενοκτονίας.
Το σοβαρότερό τους μειονέκτημα είναι ότι η εμπάθεια και ο ανθελληνισμός τους υπερβαίνει ακόμη και το αίσθημα πολιτικής αυτοσυντήρησης, αφού πράγματι δεν υπήρχε κανένας ιδιαίτερος λόγος να πει όσα είπε.
Θα ήταν σίγουρα πιο έντιμο να πει απλά και ξεκάθαρα πόσο ανθέλληνας είναι και πόσο μισεί οτιδήποτε Ελληνικό και Εθνικό. Σε κάποιες πρώτες αντιδράσεις το αίτημα που εκφράστηκε ήταν η αποπομπή του φαιδρού υπουργού. Η παράταξη της ψοφοδεξιάς ξέχασε για λίγο το εσωτερικό μακέλεμα και θυμήθηκε να υπερασπιστεί τον Πόντο, νομίζοντας ότι ξεχάστηκε, πως αυτή ήταν κυβέρνηση, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο ιστορίας της Ε΄ δημοτικού, όπου η άλλη απίθανη της παρέας, η Ρεπούση, μιλούσε για συνωστισμούς. Την άποψη περί αποπομπής, φαίνεται να υιοθετούν και πολλά Ποντιακά σωματεία, λες και αν φύγει ένας λύνεται το πρόβλημα.
Κάνουν ΛΑΘΟΣ όσοι νομίζουν ότι πρόκειται για μεμονωμένες απόψεις ενός γραφικού. Αυτά που είπε ο υπουργός Παιδείας, είναι η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ των μαρξιστικών θέσεων, που εντέχνως προσπαθούν να κρύψουν. Δεν τελειώνει κανένα ζήτημα με την αποπομπή του. Το θέμα είναι η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ της κυβέρνησης ΤΩΡΑ. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι, όσοι τους ψήφισαν, στην ουσία συνέπραξαν μαζί τους και υιοθέτησαν τις απόψεις τους, οι οποίες ήταν ανέκαθεν γνωστές. Αυτά έλεγαν πάντα και μάλιστα δημόσια.
Μια μικρή αναδρομή σε παλαιότερα φύλλα της εφημερίδας «Αυγή», επίσημης κομματικής φυλλάδας του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να πείσει όποιον αμφιβάλλει. Οι τύποι δεν λένε κάτι καινούριο ούτε έγιναν ανθέλληνες ξαφνικά. Πάντα τέτοιοι ήταν. Ας μην θυμώνουν λοιπόν όσοι, με τις επιλογές τους, τούς έδωσαν την εξουσία να κάνουν πράξη τις μαρξιστικές ονειρώξεις τους.
Ακόμα και χωρίς τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού, ζήτημα δημιουργήθηκε με την αφαίρεση του θέματος της Γενοκτονίας από την εξεταζόμενη ύλη του βιβλίου της Ιστορίας αλλά και με την ψήφιση του περίφημου «αντιρατσιστικού», όπου ποινικοποιείται η άρνηση της εξόντωσης των Εβραίων, αλλά όχι η άρνηση του Ποντιακού Ολοκαυτώματος.
Το Εθνικιστικό Μέτωπο Εκπαιδευτικών καταγγέλλει τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας και καλεί όλους τους Έλληνες Εκπαιδευτικούς να αντισταθούν μέσα στην τάξη, διδάσκοντας στα ελληνόπουλα την ιστορία των προγόνων τους, αδιαφορώντας για τις δηλώσεις του κάθε απίθανου, χωρίς καν βασικό πανεπιστημιακό πτυχίο, που στο κάτω κάτω είναι και «προσωπικές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου