Το Σύστημα και μια μικρή αναμόχλευση της μνήμης

Είναι λίγο πριν το μεσημέρι της Κυριακής και όλα τα τουρκοκάναλα της διαπλοκής και παραπληροφόρησης διακόπτουν το πρόγραμμά τους για να μεταδώσουν με διθυραμβικούς τόνους την εκλογή του νέου Προέδρου της Βουλής. Ανέλπιστο! Είναι ο Ν. Βούτσης. Ναι, καλά θυμούνται όσοι έχουν κάποια ηλικία. Είναι αυτός, που στις αρχές της δεκαετίας του ’70 έκανε «αντιδικτατορικό αγώνα», ερχόμενος στο Πολυτεχνείο, με τη χειροποίητη  Bentley, από το πολυτελέστατο σπίτι του στο Καστρί, σταθμεύοντας στον ιδιωτικό χώρο στην Μπουμπουλίνας, πίσω από το Ε.Μ.Π. Την ίδια περίοδο οι «κακοί φασίστες» φοιτητές πήγαιναν στις σχολές τους με το Λεωφορείο, πληρώνοντας μισή δραχμή. (Προς Θεού, δεν υπάρχει λόγος να κάνετε συνειρμούς και να σκέφτεστε ότι σήμερα το εισιτήριο έχει περίπου 415 δραχμές.) 

Το «Σύστημα» λοιπόν εξακολουθεί να ανταμείβει τον αντιδικτατορικό αγωνιστή. Μήπως άλλωστε αυτό το «Σύστημα» δεν έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη σύνθεση αυτής της Βουλής.

Το απόγευμα της Κυριακής, τα ίδια φερέφωνα και πιόνια του αντισυνταγματικού τόξου, καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου, λογικής, δημοκρατικότητας και ηθικής στερούν από το τρίτο κόμμα την εκπροσώπησή του στη Βουλή, ενώ αντιθέτως θεωρούν πολύ σωστό να έχει αντιπρόεδρο το πέμπτο κόμμα, αφού αυτό είναι το προδοτικό ΚΚΕ, το αριστερό δεκανίκι του συστήματος. Μάλιστα με περισσό θράσος προγράφουν και εξορκίζουν όποιους Βουλευτές που υπακούοντας στη συνείδησή τους ψήφισαν τον Συναγωνιστή για αντιπρόεδρο.

Μπορεί οι περισσότεροι να μην καταλαβαίνουν ποιον θα ενοχλούσε να προεδρεύει και ένας καταξιωμένος επιστήμονας, αλλά το «Σύστημα» ξέρει. Προφανώς θυμάται με τρόμο το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου, που η τότε Πρόεδρος της Βουλής λειτουργώντας συνταγματικά κόντεψε να τινάξει τα προσυμφωνηθέντα μεταξύ τρόϊκας και ντόπιων υποτακτικών στον αέρα. 

Πράττοντας το αυτονόητο και λογικό συγκάλεσε τη Διάσκεψη των Προέδρων για να σώσει τα προσχήματα της «Δημοκρατίας» και να δώσει λίγες ώρες στους βουλευτές να διαβάσουν τις σχεδόν χίλιες σελίδες του πρώτου «αριστερού» μνημονίου. Όχι! Έτσι δεν έβγαιναν οι προθεσμίες στα μεγάλα αφεντικά. 

Τα πρόβατα – βουλευτές έπρεπε αυθημερόν να επικυρώσουν τη συμφωνία για να πάμε άμεσα σε εκλογές. Πριν την φοροκαταιγίδα, πριν συνειδητοποιήσουν όλοι οι Έλληνες τι τους περιμένει με τη λαθρομετανάστευση, πριν ξεκινήσουν τα σχολεία και διαπιστωθούν οι τεράστιες ελλείψεις, πριν…. Αλλά και σε αυτό το διακομματικό όργανο, τη Διάσκεψη των Προέδρων (εφεύρημα της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, που αποτελείται από τον Πρόεδρο και τους Αντιπροέδρους της Βουλής, τους διατελέσαντες Προέδρους της Βουλής κλπ), δεν έβγαιναν τα «κουκιά». Υπήρχε ισοψηφία και με την ψήφο της Προέδρου η Βουλή δεν θα συγκαλείτο, δεν θα ψηφίζονταν τα μέτρα, δεν θα…. Σιγά μη συμβούν όλα αυτά. Το «Σύστημα» διαθέτει εφεδρείες. Υπάρχουν οι θιασώτες του Στάλιν. Στην κρίσιμη εκείνη ψηφοφορία οι δύο (βλέπετε το πέμπτο κόμμα διαθέτει αντιπρόεδρο, ενώ το τρίτο όχι) εκπρόσωποι του ΚΚΕ ψήφισαν λευκό! Θα σκεφτεί κάποιος κακόβουλος: ‘’Αυτοί πρόδωσαν την Μικρασιατική εκστρατεία, πρόδωσαν το έπος του ’40, πρόδωσαν τη Μακεδονία, αιματοκύλισαν 5 χρόνια την Ελλάδα, σιγά μη δεν ψηφίσουν έμμεσα, το τρίτο μνημόνιο, που είναι και «αριστερό». Άλλωστε τους βολεύει γιατί έτσι μπορούν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται, πάντα αόριστα, πάντα ακίνδυνα και χωρίς συνέπειες’’. Είπαμε αυτός είναι κακόβουλος και δεν σκέφτεται όπως «θέλει» το «Σύστημα».  

         

Αυτό το ανθελληνικό «Σύστημα», που βάλθηκε να ξεπουλήσει το γωνιακό οικόπεδο που λέγεται «Ελλάδα», νομίζει ότι ελέγχει τα πάντα, νομίζει ότι μπορεί να προβλέψει τα πάντα, νομίζει ότι νίκησε. Έχει επικεφαλείς τους διεθνείς τοκογλύφους. Διαθέτει άφθονα χρήματα, με τα οποία εκμαυλίζει συνειδήσεις. Έχει την συντριπτική πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης (ορθότερον παραπληροφόρησης). Και τέλος χρησιμοποιεί διάφορες στρατηγικές στηριζόμενες στις ανθρώπινες αδυναμίες.

Χωρίς να είμαι ειδικός επιστήμων, θα προσπαθήσω παρακάτω επιγραμματικά να περιγράψω κάποιες από αυτές τις στρατηγικές, που όλοι τις υφιστάμεθα αλλά λίγοι μόνο τις συνειδητοποιούν:

• Η απόσπαση της προσοχής: έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.
• Η δημιουργία προβλημάτων και μετά προσφορά λύσεων: για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί.
• Η σταδιακή εφαρμογή: Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο - λίγο, επί συναπτά έτη. Αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς, τελικά γίνονται αποδεκτές. (π.χ. Αναλογιστείτε τη δεκαετία του ’80, που γινόταν «πόλεμος» για τον πολιτικό γάμο, να έφερναν νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων)
• Η αναμονή: είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Η μάζα πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι oι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν.
• Απευθύνοντας τον λόγο στο κοινό σαν αυτό να είναι στην παιδική ηλικία: η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά καθυστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 10 χρόνων ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού.
• Πολύ περισσότερη χρήση του συναισθήματος παρά της λογικής: είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές. (π.χ. Η υπερπροβολή του πραγματικά τραγικού γεγονότος του πνιγμού μικρών παιδιών στην προσπάθεια να φτάσουν στα Ελληνικά νησιά)
• Η Διατήρηση του κοινού στην άγνοια και στη μετριότητα: η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί. Ο κ. Βούτσης τελείωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του στο Πειραματικό Γυμνάσιο του Π.Α., ναι είναι αυτό που θέλει να καταργήσει.
• Ενθάρρυνση του κοινού να είναι ικανοποιημένο με τη μετριότητα: προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.
• Ενίσχυση της αυτοενοχής: κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνο αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους, νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης.
• Τέλος το «Σύστημα» γνωρίζει τα άτομα καλύτερα απ' ό,τι αυτά τους εαυτούς τους: χάρη στη βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το «Σύστημα» έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το «Σύστημα» ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

Το «Σύστημα» όμως δεν είναι ανίκητο. Δεν μπόρεσε με όλα τα κτυπήματα του (όλα κάτω από τη μέση) να καταβάλλει τους Έλληνες Εθνικιστές. Απλούστατα γιατί δεν τους ελέγχει, διαθέτουν ιδέες, γνώση, κρίση, αποφασιστικότητα, μνήμη, άξια ηγεσία, διαθέτουν καρδιά, είναι αποφασισμένοι να θυσιασθούν για την Ελλάδα. Με δολοφονίες, πολιτικές διώξεις, φυλακίσεις, διακοπή χρηματοδότησης, πλήρη φίμωση και αποκλεισμό από τα ΜΜΕ, δεν κατάφερε τίποτα, Χρησιμοποίησε όλα τα όπλα του: λάσπη, πουλημένους πολιτικούς, κάποιους σύγχρονους «Εδουάρδους Μάσσων», εις μάτην, σε τίποτα δεν μπορούν να βλάψουν την ατσάλινη θέληση των Εθνικιστών. Ξεχνούν τα λόγια του μεγάλου μας Κωστή Παλαμά: «Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα».

Οι Έλληνες Εθνικιστές δεν έκανα ούτε βήμα πίσω. Τώρα ήρθε η ώρα να βαδίσουμε μόνο μπροστά για την Ελλάδα των ονείρων μας. Δεν έχουμε παρά να βγάλουμε το πούσι τόσων χρόνων αριστερής προπαγάνδας από τον λαό μας και αυτομάτως θα έχουμε εκατομμύρια Έλληνες να πυκνώνουν τις τάξεις μας. Οι Έλληνες θα συνειδητοποιήσουν ότι ο Εθνικισμός μπορεί να ταυτισθεί με την έννοια του πολιτισμού, καθώς στηρίζεται στην Θυσία, στην Τιμή, στην Αφοσίωση σε υψηλά ιδανικά, στην υπέρβαση του «ζωώδους» ατομικού συμφέροντος προς όφελος της Φυλής – Έθνους, εξυψώνει το άτομο με την φιλοσοφία, την τέχνη και την επιστήμη. Θα καταλάβουν ότι τόσο ο ‘’δεξιός’’ φιλελευθερισμός όσο και ο ‘’αριστερός’’ μαρξισμός είναι υπηρέτες του φθηνού υλισμού. Ο πρώτος ‘’αγιοποιεί’’ την αγορά για την παραγωγή κέρδους, που μεταφράζεται σε απόκτηση υλικών αγαθών μόνο από λίγους, αδιαφορώντας για το πνεύμα. Ο μαρξισμός εξ ορισμού είναι καθαρά υλιστική θεωρία που έχει στόχο μια κοινωνία υλικής ισότητας, είναι δηλαδή ένας οδοστρωτήρας ενιαίας φτώχειας που συνθλίβει τις δημιουργικές ικανότητες του ανθρώπου.

Όπως είπε και ο μεγάλος πραγματικός δημοκράτης Περικλής, στον «Επιτάφιο», δια της γραφίδος του Θουκυδίδη: 

ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΕΣ ΑΕΙ

ΠΑΡΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΟΛΜΗΤΑΙ

ΠΑΡΑ ΓΝΩΜΗΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΤΑΙ

ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΔΕΙΝΟΙΣ ΕΥΕΛΠΙΔΕΣ

Ρίκα Θωμάκου

"Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος. " 

(ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ. ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 18-3-1919)