Ο Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς τοποθετήθηκε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής με αφορμή επίκαιρη επερώτηση για την ενδοσχολική βία.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Συναγωνιστή Παππά:
Σήμερα συζητούμε για την ενδοσχολική βία και πολύ καλά κάνουμε. Το σώμα αυτό δεν είναι μόνο ένα εκλεγμένο νομοθετικό σώμα. Προηγούμενος ομιλητής μίλησε για το παιδευτικό πνεύμα της Βουλής και συμφωνώ μαζί του. Ειδικά λοιπόν κατά τη διαδικασία αυτής της σημερινής, τη διαδικασία ανάπτυξης αυτού του τύπου επερωτήσεων, δίδεται η ευκαιρία, θα έλεγα, παραγωγής ιδεών από αυτό το σώμα. Στην αρχή της συζητήσεως και ζητήθηκε, και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε από μερικούς συναδέλφους η επέκταση της συζητήσεως, σχετικά με τη βία. Αναφέρθησαν συνάδελφοι και σε άλλα θέματα, και ο κύριος Λοβέρδος, με πάθος θα έλεγα μεγάλο, ζήτησε στην αρχή να επεκτείνουμε τη σημερινή συζήτηση, και συμφωνώ, είναι μια ευκαιρία να επεκτείνουμε την κουβέντα.
Εμείς, όπως όλοι οι Έλληνες, κατά τον ίδιο τρόπο και μιλώ για τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, βιώνουμε στην πράξη ένα είδος βίας, θα έλεγα μια μορφή κοινοβουλευτικής βίας. Βιώνουμε κι εμείς, όπως και ο υπόλοιπος ελληνικός λαός, την διαστρεβλωμένη μορφή της δημοκρατίας, την παραμορφωμένη δημοκρατία. Ας μου επιτραπεί, και θα τολμήσω να πω «δικτατορία». Και αιτιολογώ τη σκέψη μου λέγοντάς σας και ρωτώντας σας: Πότε ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός για τα μεγάλα θέματά του; Το ένα κόμμα διαδέχεται το άλλο ξεχνώντας την επομένη των εκλογών το πρόγραμμά του και τις εξαγγελίες του.
Ο λαός μένει πάντα στην άκρη, πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος. Δεν έγινε κανένα δημοψήφισμα εδώ και σαράντα χρόνια, αν εξαιρέσει κανείς αυτό το δημοψήφισμα τον Δεκέμβριο του 1974 σχετικά με το πολιτειακό. Δεν ρωτήθηκε ο Λαός ούτε για την ΕΟΚ, την Ευρώπη δηλαδή, ούτε για τον Καλλικράτη, ούτε για το ευρώ, ούτε για το μνημόνιο, ούτε για τη μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας με την νομοθετημένη πλέον αλλαγή των ηθών, ούτε για την πληθυσμιακή μετάλλαξη των Ελλήνων με την αθρόα και απρόσκοπτη εισβολή ξένων, μη Ελλήνων.
Στο σύγχρονο δίλημμα λοιπόν που τίθεται αυτές τις μέρες: Πατρίδα ή Ευρώ; Ελλάδα ή Ευρώπη; Εμείς, ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή, απαντάμε σθεναρά και ελληνικά: Ελλάδα και μόνο Ελλάδα!
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε έχουμε κατ’ ουσία πόλεμο. Πόλεμο χωρίς όπλα αλλά με πεσόντες, με δυστυχία, με καταστροφές, με παράπλευρες απώλειες. Πραγματοποιείται μια βίαια μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας. Μαρξιστές και καπιταλιστές θέλουν να διαλύσουν τη χώρα. Δεν θα τους αφήσουμε! Εμείς οι Χρυσαυγίτες δεν θα τους αφήσουμε!
Απευθύνομαι σε όλους του Έλληνες και τις Ελληνίδες, σε όσους η ελληνική φλόγα της ψυχής τους συνεχίζει να καίει και δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ. Καλούμε τους Έλληνες, με αυτή την ευκαιρία της σημερινής συζήτησης, να μη φοβούνται, να σταθούν όρθιοι και ατρόμητοι μπροστά στην προπαγάνδα και την τρομολαγνία των αργυρώνητων, των παπαγάλων υπαλλήλων του ΔΝΤ, των εκπροσώπων της άτυπης «τετάρτης εξουσίας», τους παραμνημονιακούς τρομοκράτες παρουσιαστές των ειδήσεων των μεγάλων καναλιών.
Τους καλούμε λοιπόν τους Έλληνες να σταθούν όρθιοι και μάχιμοι, να σταθούν ως Έλληνες ασυμβίβαστοι και να πουν το μεγάλο ΟΧΙ.
Εμείς, ως τρίτη πολιτική δύναμη, αντιμνημονιακή και παθιασμένα λαϊκή και ελληνική, στεκόμαστε στο πλευρό του λαού και μαχόμεθα πολιτικά, και θα συνεχίσουμε να μαχόμεθα με όποιο προσωπικό ή άλλο κόστος, με όποιο εμπόδιο και αν βάζουν σε εμάς οι εκπρόσωποι του δήθεν δημοκρατικού τόξου.
Εμείς είμαστε εναντίον όλων, όχι επειδή έτσι μας κάπνισε. Είμαστε εναντίον όλων γιατί είμαστε με το Λαό, γιατί είμαστε με την Ελλάδα!
ΛΟΓΟΙ ΜΑΧΗΣ
… Κανένας δεν τρέφει μεγαλύτερο θυμό και αηδία απ’ εμάς για αυτήν την συντηρητική κοινωνική τάξη που οδηγεί στην πείνα τεράστιες μάζες και που υπερασπίζεται την χρυσωμένη οκνηρία των λίγων…
…Ναι, η διαλεκτική σαν πρώτο μέσον επικοινωνίας είναι σωστή· όμως δεν είναι επιτρεπτή μια διαλεκτική διαφορετική απ’ εκείνη των γρόνθων και των πιστολιών όταν προσβάλλεται η δικαιοσύνη ή η πατρίδα…
… Περιφρονούμε το καπιταλιστικό σύστημα που αδιαφορεί για τα συμφέροντα του λαού, που καθιστά απάνθρωπη την ατομική ιδιοκτησία, που συμπυκνώνει τους εργαζομένους σε μια άμορφη μάζα, χαρακτηριζομένη από τη δυστυχία και την απόγνωση. Στον ίδιο βαθμό η πνευματική και Εθνική μας αντίληψη περιφρονεί και τον Μαρξισμό…
…Η θέση μας είναι έξω, στον ελεύθερο αέρα μέσα στην καθαρή νύχτα με το όπλο στον ώμο, ψηλά στ’ αστέρια. Οι άλλοι μπορούν να συνεχίσουν ανενόχλητοι τα συμπόσιά τους. Εμείς έξω, σε μια τεταμένη επιφυλακή, παρουσιάζουμε μια διάπυρη και σίγουρη νέα χαραυγή για τις εύθυμες ιδιοσυγκρασίες μας.
José Antonio Primo de Rivera
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου